{२५० अध्यायः । धनुषदकथनं । ४०३ क्षिपेत् तूणमये तूण पुरुषे चर्मवेष्टिने (१) ॥ ५ ॥ वल्गिते च नु से चैव सधा प्रबजितेषु च । समयोगविधिं कल्ला(२) प्रयुनीत सुशिक्षितम् ॥ ५ ॥ विजित्वा तु यथान्यायं सतो बन्ध समाचरेत् । कटयाम्बड़ा ततखड्गं वामपार्खावलम्बितम् ॥ ७ ॥ दृढ़ विग्टह्य वामन निष्कर्षेदक्षिणे न तु । पउङ्ग लपमेगाह सप्तहम्त समस्थितं ॥ ८ ॥ अयोमय्यः शलाकाथ वर्मागि विविधानि च । अर्दहस्ते समे चैव तिर्यगर्द्धगतं तथा ॥ ८ ॥ योजयेहिधिना येन तथालनादतः शृणु । तणचर्मायनबाङ्ग स्थापयित्वा न दृढ ॥१०॥ करेणादाय लगूडं दक्षिणाहुलकं न । उद्यम्य घातयेद्यस्य नाशस्तेन शिगोद ॥११॥ उभाभ्यामथ इस्ताभ्यां कुर्यात्तस्य निपातनं । अक्ल शेन ततः कुर्वन् मधे सिद्धिः प्रकीर्तिता || १२ ॥ वाहानां श्रमकरणं प्रचारार्थ पुरा तय । इत्याग्नेये महापुराणे धर्वदो नाम पागदधिक हिमततमोऽध्यायः॥ १ वर्मवेरिने निक २मा नि ।
