अथैकत्रिंशदधिकदिशततमोऽध्यायः । गकुनानि। पुष्कर उवाच । विशन्ति येन मागप वाघमा बहवः पुरं । तेन मार्गग कदस्य पुरस्य ग्रहया भवेत् ॥ १॥ सेनावा यदि वामा निविटो वायमा रुपन् । वामो भयातरम्तम्तो भयं वदति दुसरं ॥२॥ छायाङ्गवाहनोपान त्रयस्वादिकहने। मृत्यमात् पूजने पूना तदिष्टकरणे शुभं ।। ३ ॥ प्रोपित्तागमक काका कुर्वन् द्वारि गतागतं । रक दग्ध रहे ट्रय निपनिनिवंद का ॥४॥ न्य मे द्रका पुरस्ताम निर्वदति बचनं । पोतं द्रव्य तथा कका रुप्यमव] भागव ।। ५ ॥ यच्चयोपनयर द्रव्यं तम्य लविविनिर्दिशत । द्रयं वापनवेद्यत्त तस्य हानि विनिर्दिशत् ॥ ६ ॥ पुरती धनन्तथिः स्वादाममांसस्य छदने । भूल शिः सान् मृदः क्षेत्रे राज्य सत्ताप गो महत ॥ ७ ॥ यातुः काकोऽनुक तम्त नेमा कम नमो भवेत् । न त्वर्थमाधकोरेगा प्रतिकूलो भयावहः ॥ ८ ॥ मम्मभ्येति विरुवन् यातायातको भवत् । वामः काकः स्मृती धन्यो दक्षिणोऽधिनागम(१) ।। ८. ॥ १ दुष्करमिनि .. दचिनादिनि ग, घ, च।
