२१. अग्निपुराणे [२०६ अध्यायः । अर्घ्य दद्यादगस्याय पूजयित्वा पोषितः । काशपुष्पमयौं मूति प्रदोषे विन्यसेद घटे ॥ २ ॥ मुने जेसा कुम्भस्यां राचौ कुर्यात् प्रजागरं । अगस्य मुनिशाईल तेजोराशे महामते(५॥ ३ ॥ इमां मम वा पूजां टहीच प्रियया सह । भावाघाये च साम्मुख्यं प्रार्च येच्चन्दनादिना ॥ ४ ॥ जलाशयसमीपे सु प्रास लाय॑मर्पयेत् । काशपुष्यप्रसौकाश अग्निमारुतसम्भव(९) ॥५॥ मित्रावरुणयोः पुत्र कुश्मयोने नमोऽस्त ते। प्रातापिभंधितो येन वातापिय महासरः ॥ ६ ॥ समुद्रः शोषितो येन सोऽगस्त्यः सम्मुखोऽस्तु मे। प्रगस्ति' प्रार्थयिष्यामि कर्मणा मनसा गिरा ॥ ७ ॥ प्रचयिस्थाम्यहं मैत्र परलोकाभिकाअक्षया । ट्वीपासरसमुत्पदं देवानां परमं प्रियं ॥ ८ ॥ राजानं सर्ववक्षाणां चन्दनं प्रतिग्टह्यता(१)। धभार्थकाममोक्षाणां भाजनौ पापनाशनी ॥॥ सौभाग्यारोग्यलक्ष्मौदा पुष्पमाला प्रग्यातां । धपोऽयं एयतां देव भक्तिं मै अपलाकुरु ॥ १० ॥ ईसितं मे वरं देहि परत्र च शभानसिं । मुरासुरैर्मुनिश्रेष्ठ सर्वकामफलप्रद ॥ ११ ॥ १ तेचोरा महायुके रति म०,०, 40, 40, 40, 40, २०१सेबो- रा अमापने इनि.1 १ डिमाकाकानि भ० । परम में प्रसानामिनि ०,
