पृष्ठम्:कादम्बरी-उत्तरभागः(पि.वि. काणे)१९१३.djvu/138

कथमभाग्यैमें सर्वमेकपद एवोत्सज्यैवमौदासीन्यमवलघ्यावस्थि
तोसिअथवायथाते सुखं तथा तिष्ठ वयमुदासीनहृदया
स्त्वयिइतिकृतार्तप्रलापासमुपसृत्यपुनःपुनर्गाढमालिङ्ग्याङ्गानि
शिरःसमाघ्रायकपोल५एआ चुय्वित्वा चन्द्रापीडस्य चरणाबुत्तमाङ्गे
?कृत्वोन्मुक्तकण्ठमरोदीतातथारुदतींतुतामन्तारईतनिजपीडस्ता
रापीडश्चन्द्रापीडमपारईप्वज्यैव सर्वप्रजापीडापहरणक्षमाभ्यांभुजा
भ्यामवल।व्याब्रवीत्१दोवईयद्यप्यावयोः सुकृतैरपत्यतामुपगत
स्तथृआपिदेवतामूर्तिरेवायमशोचनीयः । तदुःमुच्यतामयमिदानीं
मनुष्यलोकोचितः शोत्वईतव्यवृत्तान्तः । अस्मईञ्छोके कृतेन
१आईकचिदपिभवति।केवलंगलएवस्फुटति रटतोन ।
निरर्थक प्रलपितमेव निर्याति वदनान्न र्जावितमाक्तई ङ्ग।
नयनजलमेव पततिनशरीरमाअपिचवत्सस्यादर्शनमात्रमे
वावणेः पीडाकरमा तच्चैवमालोक्यमाने मुखेऽस्य ?आपेतमा
अपरमस्यामवस्थायामावाभ्यामपि तावत्परमवष्टम्भंकृत्वामनोरमा
१शुकनासश्चसन्धारणीय५एआययोर्लोकान्तारईतोवैशम्पायनः आतिष्ठता
तावदेतावपिआयस्याःप्रभावात्पुनरनुभवनीयोवत्सस्य जीआवईतप्र
तिलम्भाभ्युदयमहोत्सवः सैवेयं गन्धर्वराजतनयावधूस्तेऽस्मदा
गमनशेकोमिंसक्रा?ईतमू?आ सनामग्रहणमुन्मुक्ताक्रन्दाभिःप्रियस
खीभिर्ग्राह्यमाणाद्यापिसंज्ञांनप्रतिलभतोतदेनांतावदुत्थाप्याङ्के
?णत्वाचेतनांलम्भया ततोयथेच्छंरोदिप्यसिआ
इत्यभिआहईताराज्ञाविलासवती आक्वसा मेवत्सस्यजीआवईत
निवन्धनवधूंइत्यभिदधत्येवससंभ्रममुपसृत्याप्रतिपन्नसंज्ञामेवाङ्के
नादायकादम्वरींकरेण मूर्च्छानिमीलनाआईहत?ईगुणतरनयनशोभं
वदनमालोक्यानवरतनयनसालईलस्नानार्द्रमिन्दुशकलशीतलं स्वक
?ऋष्पोलंकपोलयोर्ललाटेललाटं लोचनयोश्च लोचने निवेशयन्ती
चन्द्रापीडस्पशशिशिरेणचपाणिनाहृदयेस्पृशन्तीआसमाश्वासईहि
मातसवयाविनाद्यैवप्रभृतिकेनसन्धाआरईतंवत्सस्य मेचन्द्रापी