१२१६] प्रथमे 149 कविः नमः। पितृमुद्यावा- मित्व नमन् | उच्च गए चिनी अनीताम्बाहामात्य बोबीकान्तः रामाविम्यामेव मीमापाविदुः झुम् I इत्यनेम धोदकस्यमुक्तम् द्वरेव इम्य तत्व जोममुष्पहदि नास्ति घि मुम्बम् उच्च वा पूजा नम् हिम्म अजूलम् । श्र अपवन कम्युिन्म इत्या के मद देवाईपायाः सः जमृतमुच्यते । बमृतमयं दोग्डवाः नः कौरम् डॉनवायाः गोः षि मुरूम धामात्य वचैयबा या बोग "म्पत्र का विकावपि रामपस्था पितृस्वाद पानी वाधिक 8 6 वर्षपूर्णमामा मेदिनीप्रति edः समाच गई नं पुरोडागाडम् सुरवः शोभनं प्रणीताइन संस्कराड व सुरे शुभ्यमावदन्त मवमा बृदिपावपिसाव । शिरपदयोजनासरशी ॥१॥ बेटीबदा भवामिनी क्वदः 'ओमनवदरिये सम्बम् भरणधीले । बदायकपेष्ट परिजवंजमाना "मृदुभाषा: जलियावा: " गोः प्रमोकृष्ण शांव बन सदा आ अगन्त" प्रान्स्य साधाय मइ ॥ ५ ॥ मुल० है ! तुमे वापरायण हविः अनौताम् नवनाम्ला- मित्यमः हमिक कारणादि जमश्यते तदाकावापृथिवी मटा श्रीरया दलियानाः गोःमः तुभ्यम् इत्यं बन प पयः रामः सुरेतः सुरेलसा दुगोस्वसिउत्पम् : बनविशवम् मुवि हविः मुम्बम् अभयन्त वायुवेनाः प्राचा" मनुषस्य रो हा पति पूर्वया कन्च: ॥ ५ ॥ होते मान्य वर्गः अध॒ प्र जे च॒रणि॑र्ममनु॒ प्र वो॑य॒ न र॑ः । हन्दुराष्ट॒ स्हल्यैः वेण॑ मि॒त्रन्ज॒णाम धार्म ॥ ६ ॥ गर्म । प्र । हे | राणः | | | रोष । अस्याः | उस्तैः । न । मूरैः । इन्दुः । [येभिः । आई । स्वऽऽहम्यैः । कुचेणे न्। अ॒रण । अ॒भि । धाम॑ ॥ ६ ॥ ९.१५... ०. ति ८.८.. ९१. १०-२०१४-ति बि. २. ि कु. ३-धनुषण यूफो.
