भूरिश्रवास्तदनु पुत्रममु बलारे-
र्भूयो विगर्ह्य पुरुषोत्तमसनिधाने ।
आचम्य पावनमसौ कुशमेक[१]मन्य-
मास्तीर्य युद्धभुवि तत्र शयालुरासीत् ॥ ७० ॥
तदनु हिडिम्बवैरी दिननायकतन[२]यसाहाय्यकेन भयानकसायकनिकायवर्षिणाममर्षिणा दर्पेण गरीयसा दु शासनयवीयसा विस[३]रमुज्जासयितु विद[४]लितविमतमदा निजगदामष्टाभि काष्ठामि स[५]ह भ्रमवाचकार ॥
,
गान्धारजाजठरसीम्नि पुराश्मदत्ता
दत्त्वा दशा युधि गदा पवमानसूनो ।
दु शासनानुजकुलाय हि यौ[६]गपद्या
च्चक्रे मिथोऽष्टनवति त्रिदशीस्तु यातृ ॥ ७१ ॥
समौ’ इत्यमर । अत्रैकस्य हस्तच्छेदेन सर्वेषा विहस्तत्ववर्णनादसगत्यलाकार क्ष्लेषानुप्राणित । रथोद्धता ॥ ६९ ॥
भूरिश्रवा इति । तदनु हस्तच्छेदनानन्तर असौ भूरिश्रवा अमु अयेन युध्यमानस्य अधर्मेण हस्तच्छेदक बलारे इद्रस्य पुत्र अर्जुन पुरुषोत्तमस्य श्रीकृष्णस्य सनिधाने समीपे । त चापीत्यर्थे । भूय मुहुर्मुहु विगर्ह्य निन्दित्वा षावन पवित्र एक कुश जल आचम्य अन्य कुश दर्भ आस्तीर्य तत्र आस्तीर्णकुशे शयालु शयनशील आसीत् । प्रायोपवेश चक्र इत्यर्थ । ‘कुशो रामसुते दर्भे योत्र्के द्वीपे कुश जलम्' इत्यमर ॥ ७० ॥
तदन्विति । तदनु हिडिम्बवैरी भीम दिननायकतनयस्य क्णस्य साहारयकेन साह्यकरणेन हेतुना दर्पेण गरीयसाम् । दुर्भराहकाराणमित्यर्थ । अतएव भयानक भयकर साथफनिकाय बाणपुञ्ज वर्षन्तीति वषिणा अमर्षिणा त्र्कुद्धाना दु शासनस्य यवीयसा अनुजाना विसर समूह उज्जासयितु हन्तुम्। ’उद्वासनप्रमथनक्रथनोज्जासनानि च' इत्यमर । ‘यवीयसामुज्जासयितुम्’ इत्येतावन्मात्रपाठे कर्मण शेषत्वविवक्षया षष्ठी । ‘न लोक-' इत्यादिना कृघोगषष्ठया एव निषेवात् । विदलित निरस्त विमताना शत्रूणा मद यया ता निजगदा अष्टाभि काष्ठाभि सह दिग्भि सह भ्रमयाचकार । साष्टदिग्भ्रमण भ्रामितवानित्यर्थ ।
गान्धारजेति । पवमानसूनो भीमस्य गदा गान्धारजाया गन्धार्या