"अग्निपुराणम्/अध्यायः २६८" इत्यस्य संस्करणे भेदः
No edit summary |
No edit summary |
||
पङ्क्तिः १: | पङ्क्तिः १: | ||
===नीराजनाविधिः=== |
|||
===छत्रादिमन्त्रादयः=== |
|||
<poem> |
<poem> |
||
पुष्कर उवाच |
पुष्कर उवाच |
||
कर्म्म सांवत्सरं राज्ञां जन्मर्क्षे पूजयेच्च तं । |
|||
छत्रादिमन्त्रान् वक्ष्यामि यैस्तत् पूज्य जयादिकम् । |
|||
मासि मासि च संक्रान्तौ सूर्य्यसोमादिदेवताः ।। २६८.१ ।। |
|||
ब्रह्मणः सत्यवाक्येन सोमस्य वरुणस्य च ।। २६९.१ ।। |
|||
अगस्त्यस्योदयेऽगस्त्यञ्चातुर्म्मास्यं हरिं यजेत् । |
|||
सूर्य्यस्य च प्रबावेन वर्द्धस्व त्वं महामते । |
|||
शयनोत्थापने पञअचदिनं कुर्य्यात्समुत्सवम् ।। २६८.२ ।। |
|||
पाण्डराभप्रतीकाश हिमकुन्देन्दुसुप्रभ ।। २६९.२ ।। |
|||
प्रोष्ठपादे सिते पक्षे प्रतिपत्प्रभृतिक्रमात् । |
|||
यथाम्बुदश्छादयते शिवायैनां वसुन्धरां । |
|||
शिविरात् पूर्वदिग्भागे शक्रार्थं भवनञ्चरेत् ।। २६८.३ ।। |
|||
तथाच्छादय राजानं विजयारोग्यवृद्धये ।। २६९.३ ।। |
|||
तत्र शक्रध्वजं स्थाप्य शचीं शक्रञ्च पूजयेत् । |
|||
गन्धर्वकुलजातस्त्वं माभूयाः कुलदूषकः । |
|||
अष्टम्यां वाद्यघोषेण तान्तु यष्टिं प्रवेशयेत् ।। २६८.४ ।। |
|||
ब्रह्मणः सत्यवाक्येन सोमस्य वरुणस्य च ।। २६९.४ ।। |
|||
एकादश्यां सोपवासो द्वादश्यां केतुमुत्थितम् । |
|||
प्रभावाच्च हुताशस्य वर्द्धस्व त्वं तुरङ्गम । |
|||
यजेद्वस्त्रादिसंवीतं घटस्थं सुपरं शचीं ।। २६८.५ ।। |
|||
तेजसा चैव सूर्य्यस्य मुनीनां तपसा तथा ।। २६९.५ ।। |
|||
वर्द्धस्वेन्द्र जितामित्र वृत्रहन् पाकशासन । |
|||
रुद्रस्य ब्रह्मचर्य्येण पवनस्य बलेन च । |
|||
देव देव महाभाग त्वं हि भूमिष्ठतां गतः ।। २६८.६ ।। |
|||
स्मर त्वं राजपुत्रोऽसि कौस्तुभन्तु मणिं स्मर ।। २६९.६ ।। |
|||
त्वं प्रभुः शाश्वतश्चैव सर्व्वभूतहिते रतः । |
|||
यां गतिं ब्रहाहा गच्छेत् पितृहा मातृहा मातृहा तथा । |
|||
अनन्ततेजा वै राजो यशोजयविवर्द्धनः ।। २६८.७ ।। |
|||
भूम्यर्थेऽनृतवादी च क्षत्रियश्च पराङ्मुखः ।। २६९.७ ।। |
|||
तेकजस्ते वर्द्धयन्त्वेते देवाः शक्रः सुवृष्टिकृतं । |
|||
ब्रजेस्त्वन्तां गतिं क्षिप्रं मा तत् पापं भवेत्तव । |
|||
ब्रह्मविष्णुमहेशाश्च कार्त्तिकेयो विनायकः ।। २६८.८ ।। |
|||
विकृतिं मापगच्छेस्त्वं युद्धेऽध्वनि तुरङ्गम ।। २६९.८ ।। |
|||
आदित्या वसवो रुद्राः साध्याश्च भृगवो दिशः । |
|||
रिपून् विनिघ्नन् समरे सह भर्त्रा सुखी भव । |
|||
मरुद्गणा लोकपाला ग्रहा यक्षाद्रिनिम्नगाः ।। २६८.९ ।। |
|||
शक्रकेतो महावीर्य्यः सुवर्णस्त्वामुपाश्रितः ।। २६९.९ ।। |
|||
समुद्रा श्रीर्मही गौरी चण्डिका च सरस्वती । |
|||
पतत्रिराड्वैनतेयस्तथा नारायणध्वजः । |
|||
प्रवर्त्तयन्तु ते तेजो जय शक्र शचीपते ।। २६८.१० ।। |
|||
काश्यपेयोऽमृताहर्त्ता नागादिर्विष्णुवाहनः ।। २६९.१० ।। |
|||
तव चापि जयान्नित्यं मम सम्पद्यतां शुभं । |
|||
अप्रमेयो दुराधर्षो रणे देवारिसूदनः । |
|||
प्रसीद राज्ञां विप्राणां प्रजानामपि सर्वशः ।। २६८.११ ।। |
|||
महाबलो महावेगे महाकायोऽमृताशनः ।। २६९.११ ।। |
|||
भवत्प्रसादात् पृथिवी नित्यं शस्यवती भवेत् । |
|||
गरुत्माम्मारुतगतिस्त्वयि सन्निहितः स्थितः । |
|||
शिवं भवतु निव्विघ्नं शाम्यन्तामीतयो भृशं ।। २६८.१२ ।। |
|||
विष्णुना देवदेवेन शक्रार्थं स्थापितो ह्यसि ।। २६९.१२ ।। |
|||
मन्त्रेणेन्द्रं समभ्यर्च्च्य जित्नभूः स्वर्गमाप्नुयात् । |
|||
जयाय भव मे नित्यं वृद्धयेऽथ बलस्य च । |
|||
भद्रकालीं पटे लिख्य पूजयेदाश्विने जये ।। २६८.१३ ।। |
|||
साश्ववर्मायुधान्योधान् रक्षास्माकं रिपून् दह ।। २६९.१३ ।। |
|||
शुक्लपक्षे तथाष्टम्यामायुधं कार्म्मुकं ध्वजम् । |
|||
जयाय भव मे नित्यं वृद्धयेऽथ वामनः । |
|||
छत्रञ्च राजलिङ्गानि शस्त्राद्यं कुसुमादिभिः ।। २६८.१४ ।। |
|||
सुप्रतीकोऽञ्चनो नील एतेऽष्टौ देवयोनयः ।। २६९.१४ ।। |
|||
जाग्रन्निशि बलिन्दद्याद् द्वितीयेऽह्नि पुनर्यजेत् । |
|||
तेषां पुत्राश्च पौत्राश्च बलान्यष्टौ समाश्रिताः । |
|||
भद्रकालि महाकालि दुर्गे दुर्गार्त्तिहारिणि ।। २६८.१५ ।। |
|||
भद्रो भन्दो मृगश्चैव गजः संकीर्ण एव च ।। २६९.१५ ।। |
|||
त्रैलोक्यविजये चण्डि मम शान्तौ जये भव । |
|||
वने वने प्रसूतास्ते स्मरयोनिं महागजाः । |
|||
नीराजनविधिं वक्ष्ये ऐशान्याम्मन्दिरं चरेत् ।। २६८.१६ ।। |
|||
पान्तु त्वां वसवो रुद्रा आदित्याः समरुद्गणाः ।। २६९.१६ ।। |
|||
तोरणत्रितयं तत्र गृहे देवान् यजेत् सदा । |
|||
भर्त्तारं रक्ष नागेन्द्र समयः परिपाल्यतां । |
|||
चित्रान्त्यक्त्वा यदा स्वातिं सविता प्रतिपद्यते ।। २६८.१७ ।। |
|||
ऐरावताधिरूढ़स्तु वज्रहस्तः शतक्रतुः ।। २६९.१७ ।। |
|||
ततः प्रभृति कर्त्तव्यं यावत् स्वातौ रविः स्थितः । |
|||
पृष्ठतोऽनुगतस्त्वेष रक्षतु त्वां स देवराट् । |
|||
ब्रह्मा विष्णुश्च शम्भुश्च शक्रश्चैवानलानिलौ ।। २६८.१८ ।। |
|||
अवाप्नुहि जयं युद्धे सुस्थश्चैव सदा व्रज ।। २६९.१८ ।। |
|||
विनायकः कुमारश्च वरुणो धनदो यमः । |
|||
अवाप्नुहि बलञ्चैव ऐरावतसमं युधि । |
|||
विश्वे देवा वैश्रवसो गजाश्चाष्टौ च तान् यजेत् ।। २६८.१९ ।। |
|||
श्रीस्ते सोमाद्बलं विष्णोस्तेजः सूर्य्याज्जवोऽनिलात् ।। २६९.१९ ।। |
|||
कुमुदैरावणौ पद्मः पुष्पदन्तश्च वामनः । |
|||
स्थैर्य्यं गिरेर्जयं रुद्राद् यशो देवात् पुरन्दरात् । |
|||
सुप्रतीकोऽञ्चनो नीलः पूजा कार्य्या गृहादिके ।। २६८.२० ।। |
|||
युद्धे रक्षन्तु नागास्त्वां दिशश्च सह दैवतैः ।। २६९.२० ।। |
|||
पुरोधा जुहुयादाज्यं समित्सिद्धार्थकं तिलाः । |
|||
अश्विनौ सह गन्धरेवैः पान्तु त्वां सर्वतो दिशः । |
|||
कुम्बा अष्टौ पूजिताश्च तैः स्नाप्याश्वगजोत्तमाः ।। २६८.२१ ।। |
|||
मनवो वसवो रुद्रा वायुः सोमो महर्षयः ।। २६९.२१ ।। |
|||
अश्वाः स्नाप्या ददेत् पिण्डान् ततो हि प्रथमं गजान् । |
|||
नागकिन्नरगन्धर्वयक्षभूतगणा ग्रहाः । |
|||
निष्क्रामयेत्तोरणैस्तु गोपुरादि न लङ्घयेत् ।। २६८.२२ ।। |
|||
प्रमथास्तु सहादित्यैर्भूतेशो मातृभिः सह ।। २६९.२२ ।। |
|||
विक्रमेयुस्ततः सर्वे राजलिङ्गं गृहे यजेत् । |
|||
शक्रः सेनापतिः स्कन्दो वरुणश्चाश्रितस्त्वयि । |
|||
वारुणे वरुणं प्रार्च्य रात्रौ भूतबलिं ददेत् ।। २६८.२३ ।। |
|||
प्रदहन्तु रिपून् सर्वान् राजा विजयमृच्छतु ।। २६९.२३ ।। |
|||
विशाखायां गते सूर्य्ये आश्रमे निवसेन्नृपः । |
|||
यानि प्रयुक्तान्यरिभिर्भूषणानि समन्ततः । |
|||
अलङ्कुर्य्याद्दिने नस्मिन् वाहनन्तु विशेषतः ।। २६८.२४ ।। |
|||
पतन्तु तव शत्रणां हतानि तव तेजसा ।। २६९.२४ ।। |
|||
पूजिता राजलिङ्गाश्च कर्त्तव्या नरहस्तगाः । |
|||
कालनेमिबधे यद्वत् युद्धे त्रिपुरघातने । |
|||
हस्तिनन्तुरगं छत्रं खड्गं चापञ्च दुन्दुभिम् ।। २६८.२५ ।। |
|||
हिरण्यकशिपोर्युद्धे बधे सर्वासुरेषु च ।। २६९.२५ ।। |
|||
ध्वजं पताकां धर्म्मज्ञ कालज्ञस्त्वभिभन्त्रयेत् । |
|||
शोभितासि तथैवाद्य शोभस्व समयं स्मर । |
|||
अमिमन्त्रय ततः सर्व्वन् कुर्य्यात् कुञ्जरघूर्गतान् ।। २६८.२६ ।। |
|||
नीलस्वेतामिमान्दृष्ट्वा नश्यन्त्वाशु नृपारयः ।। २६९.२६ ।। |
|||
कुञ्जरोपरिगौ स्यातां सांवत्सरपुरोहितौ । |
|||
व्याधिभिर्विविधैर्घोरैः शस्त्रैश्च युधि निर्ज्जिताः । |
|||
मन्त्रितांश्च समारुह्य तोरणेन विनिर्गमेत् ।। २६८.२७ ।। |
|||
पूतना रेवती लेखा कालरात्रीति पठ्यते ।। २६९.२७ ।। |
|||
निष्क्रम्य नागमारुह्य तोरणेनाथ निर्गमेत् । |
|||
दहन्त्वाशु रिपून् सर्वान् पताके त्वामुपाश्रिताः । |
|||
बलिं विभज्य विधिवद्राजा कुञ्जरधूर्गतः ।। २६८.२८ ।। |
|||
सर्वमेधे महायज्ञे देवदेवेन शूलिना ।। २६९.२८ ।। |
|||
उन्मूकानान्तु निचयमादीपितदिगन्तरं । |
|||
शर्वेण जगतश्चैव सारेण त्वं विनिर्म्मितः । |
|||
राजा प्रदक्षइणं कुय्यात्त्रीन् वारान् सुसमाहितः ।। २६८.२९ ।। |
|||
नन्दकस्यापरां मूर्त्तिं स्मर शत्रुनिवर्हण ।। २६९.२९ ।। |
|||
चतुरङ्गबलोपेतः सर्वसैन्येन नादयन् । |
|||
नीलोत्पलदलश्याम कृष्ण दुःस्वप्ननाशन । |
|||
एवं कृत्वा गृहं गच्छेद्विसर्जितजलाञ्जलिः ।। २६८.३० ।। |
|||
असिर्विशसनः खड्गस्तीक्ष्णधारो दुरासदः ।। २६९.३० ।। |
|||
शान्तिर्न्नीराजनाख्येयं वृद्धये रिपुमर्द्दनी । |
|||
औगर्भो विजयश्चैव धर्म्मपालस्तथैव च । |
|||
इत्यष्टौ तव नामानि पुरोक्तानि स्वयम्भुवा ।। २६९.३१ ।। |
|||
नक्षत्रं कृत्तिका तुभ्यं गुरुर्देवो महेश्वरः । |
|||
हिरण्यञ्च शरीरन्ते दैवतन्ते जनार्दनः ।। २६९.३२ ।। |
|||
राजानं रक्ष निस्त्रिंशं सबलं सपुरन्तथा । |
|||
पिता पितामहो देवः स त्वं पालय सर्वदा ।। २६९.३३ ।। |
|||
शर्मप्रदस्त्वं समरे वर्मन् सैन्ये यशोऽद्य मे । |
|||
रक्ष मां रक्षणीयोऽहन्तवानघ नमोऽस्तुते ।। २६९.३४ । |
|||
दुन्दुभे त्वं सप्त्नानां घोषाद्धृदयकम्पनः । |
|||
भव भूमिपसैन्यानां यथा विजयवर्द्धनः ।। २६९.३५ ।। |
|||
यथा जीमूतघोषेण हृष्यन्ति वरवारणाः । |
|||
तथास्तु तव शब्देन हर्षोऽस्माकं मुदावह ।। २६९.३६ ।। |
|||
यथा जीमूतशब्देन स्त्रीणं त्रासोऽभिजायते । |
|||
तथा तु तव शब्देन त्रस्यन्त्वस्मद्द्विषो रणे ।। २६९.३७ ।। |
|||
मन्त्रैः सदार्च्चनीयास्ते योजनीया जयादिषु । |
|||
घृतकम्बलविष्णादेस्त्वभिषेकञ्च वत्सरे ।। २६९.३८ ।। |
|||
राज्ञोऽभिषेकः कर्त्तव्यो दैवज्ञेन पुरोधसा । |
|||
इत्यादिम्हापुराणए आग्नेये छत्रादिमन्त्रादयो नाम ऊनषष्ट्यधिकद्विशततमोऽध्यायः । । |
|||
इत्यादिमहापुराणे आग्नेये नीराजनाविधिर्नामाष्टषष्ट्यधिकद्विशततमोऽध्यायः ।। |
|||
</poem> |
</poem> |
०८:५५, १७ डिसेम्बर् २०११ इत्यस्य संस्करणं
नीराजनाविधिः
पुष्कर उवाच
कर्म्म सांवत्सरं राज्ञां जन्मर्क्षे पूजयेच्च तं ।
मासि मासि च संक्रान्तौ सूर्य्यसोमादिदेवताः ।। २६८.१ ।।
अगस्त्यस्योदयेऽगस्त्यञ्चातुर्म्मास्यं हरिं यजेत् ।
शयनोत्थापने पञअचदिनं कुर्य्यात्समुत्सवम् ।। २६८.२ ।।
प्रोष्ठपादे सिते पक्षे प्रतिपत्प्रभृतिक्रमात् ।
शिविरात् पूर्वदिग्भागे शक्रार्थं भवनञ्चरेत् ।। २६८.३ ।।
तत्र शक्रध्वजं स्थाप्य शचीं शक्रञ्च पूजयेत् ।
अष्टम्यां वाद्यघोषेण तान्तु यष्टिं प्रवेशयेत् ।। २६८.४ ।।
एकादश्यां सोपवासो द्वादश्यां केतुमुत्थितम् ।
यजेद्वस्त्रादिसंवीतं घटस्थं सुपरं शचीं ।। २६८.५ ।।
वर्द्धस्वेन्द्र जितामित्र वृत्रहन् पाकशासन ।
देव देव महाभाग त्वं हि भूमिष्ठतां गतः ।। २६८.६ ।।
त्वं प्रभुः शाश्वतश्चैव सर्व्वभूतहिते रतः ।
अनन्ततेजा वै राजो यशोजयविवर्द्धनः ।। २६८.७ ।।
तेकजस्ते वर्द्धयन्त्वेते देवाः शक्रः सुवृष्टिकृतं ।
ब्रह्मविष्णुमहेशाश्च कार्त्तिकेयो विनायकः ।। २६८.८ ।।
आदित्या वसवो रुद्राः साध्याश्च भृगवो दिशः ।
मरुद्गणा लोकपाला ग्रहा यक्षाद्रिनिम्नगाः ।। २६८.९ ।।
समुद्रा श्रीर्मही गौरी चण्डिका च सरस्वती ।
प्रवर्त्तयन्तु ते तेजो जय शक्र शचीपते ।। २६८.१० ।।
तव चापि जयान्नित्यं मम सम्पद्यतां शुभं ।
प्रसीद राज्ञां विप्राणां प्रजानामपि सर्वशः ।। २६८.११ ।।
भवत्प्रसादात् पृथिवी नित्यं शस्यवती भवेत् ।
शिवं भवतु निव्विघ्नं शाम्यन्तामीतयो भृशं ।। २६८.१२ ।।
मन्त्रेणेन्द्रं समभ्यर्च्च्य जित्नभूः स्वर्गमाप्नुयात् ।
भद्रकालीं पटे लिख्य पूजयेदाश्विने जये ।। २६८.१३ ।।
शुक्लपक्षे तथाष्टम्यामायुधं कार्म्मुकं ध्वजम् ।
छत्रञ्च राजलिङ्गानि शस्त्राद्यं कुसुमादिभिः ।। २६८.१४ ।।
जाग्रन्निशि बलिन्दद्याद् द्वितीयेऽह्नि पुनर्यजेत् ।
भद्रकालि महाकालि दुर्गे दुर्गार्त्तिहारिणि ।। २६८.१५ ।।
त्रैलोक्यविजये चण्डि मम शान्तौ जये भव ।
नीराजनविधिं वक्ष्ये ऐशान्याम्मन्दिरं चरेत् ।। २६८.१६ ।।
तोरणत्रितयं तत्र गृहे देवान् यजेत् सदा ।
चित्रान्त्यक्त्वा यदा स्वातिं सविता प्रतिपद्यते ।। २६८.१७ ।।
ततः प्रभृति कर्त्तव्यं यावत् स्वातौ रविः स्थितः ।
ब्रह्मा विष्णुश्च शम्भुश्च शक्रश्चैवानलानिलौ ।। २६८.१८ ।।
विनायकः कुमारश्च वरुणो धनदो यमः ।
विश्वे देवा वैश्रवसो गजाश्चाष्टौ च तान् यजेत् ।। २६८.१९ ।।
कुमुदैरावणौ पद्मः पुष्पदन्तश्च वामनः ।
सुप्रतीकोऽञ्चनो नीलः पूजा कार्य्या गृहादिके ।। २६८.२० ।।
पुरोधा जुहुयादाज्यं समित्सिद्धार्थकं तिलाः ।
कुम्बा अष्टौ पूजिताश्च तैः स्नाप्याश्वगजोत्तमाः ।। २६८.२१ ।।
अश्वाः स्नाप्या ददेत् पिण्डान् ततो हि प्रथमं गजान् ।
निष्क्रामयेत्तोरणैस्तु गोपुरादि न लङ्घयेत् ।। २६८.२२ ।।
विक्रमेयुस्ततः सर्वे राजलिङ्गं गृहे यजेत् ।
वारुणे वरुणं प्रार्च्य रात्रौ भूतबलिं ददेत् ।। २६८.२३ ।।
विशाखायां गते सूर्य्ये आश्रमे निवसेन्नृपः ।
अलङ्कुर्य्याद्दिने नस्मिन् वाहनन्तु विशेषतः ।। २६८.२४ ।।
पूजिता राजलिङ्गाश्च कर्त्तव्या नरहस्तगाः ।
हस्तिनन्तुरगं छत्रं खड्गं चापञ्च दुन्दुभिम् ।। २६८.२५ ।।
ध्वजं पताकां धर्म्मज्ञ कालज्ञस्त्वभिभन्त्रयेत् ।
अमिमन्त्रय ततः सर्व्वन् कुर्य्यात् कुञ्जरघूर्गतान् ।। २६८.२६ ।।
कुञ्जरोपरिगौ स्यातां सांवत्सरपुरोहितौ ।
मन्त्रितांश्च समारुह्य तोरणेन विनिर्गमेत् ।। २६८.२७ ।।
निष्क्रम्य नागमारुह्य तोरणेनाथ निर्गमेत् ।
बलिं विभज्य विधिवद्राजा कुञ्जरधूर्गतः ।। २६८.२८ ।।
उन्मूकानान्तु निचयमादीपितदिगन्तरं ।
राजा प्रदक्षइणं कुय्यात्त्रीन् वारान् सुसमाहितः ।। २६८.२९ ।।
चतुरङ्गबलोपेतः सर्वसैन्येन नादयन् ।
एवं कृत्वा गृहं गच्छेद्विसर्जितजलाञ्जलिः ।। २६८.३० ।।
शान्तिर्न्नीराजनाख्येयं वृद्धये रिपुमर्द्दनी ।
इत्यादिमहापुराणे आग्नेये नीराजनाविधिर्नामाष्टषष्ट्यधिकद्विशततमोऽध्यायः ।।