सदस्यसम्भाषणम्:Nandeesh shivakumar
विषयः योज्यताम्बाह्याकाशः मेघानि
[सम्पाद्यताम्]
बाह्याकाशः मेघानि
समीक्षम् :
संशोधानेन बाह्याकाशः कायाणि वितरणं समः नास्ति इति ज्ञातः | मेघ एव स्तनीय एकाग्रतं नीच घनतानि मद्यममेघेन भेदः वर्तते | "इन्तेर स्तेल्लर च्लोउद्स् " इति नमाङ्कितेन इदं स्तनीय मेघानि ज्ञातः अस्ति | परंपरः निक्षीय वास्तवानि बाह्याकाशः मेघानि प्रति ज्ञानं वृद्धति :
नेबुले स्य प्रकाश एव कृष्ण चयाचित्राणि एतस्य अकाशकयानि प्रति विशेष जनां प्रकतीयति | बाह्याकाशः अनुधैर्घ्य बाह्याकाशः विचरनानि गलन्तिच् कायेन सहजमलिन वितरणं एति ज्ञातः | अनेक भःयाकाश स्वाहित रेखानि उज्ज्वल ज्योतिः संघत्तन मेघस्य चञ्चल पथानि प्रतिपादयति | मद्यम आकारस्य मेघान्येव कायाणि पोलरिशतिओन् परिमाणानि नक्षत्र ज्योत्यस्य विविध दिषाणि एव ज्ञातः | २१ चम विषयानि स्तानीय मेघस्य एकाग्रतानि , वेघानि , अकारेण परिवर्ती वेघानि विषयानि प्रकटीकरोति | भहवानि अनूनि नव संशोदनेन अम्षुपातः संभवति इति सर्वगतेन प्रमानी करोति | एतानि संशोदनेन बहवानि भाःयाकाषाणि प्रति जननः संभवन्ति |
बाह्याकाशः अनून्याह् आखाशवानि रेखानि :(नामः - संघत्तन - ववेलेन्तः चं ) अ ह्य्द्रोक्ष्य्ल् - संविलयन - १८, ह्य्द्रोक्ष्य्ल् इसोतोपे - उद्यापः - १८, चार्बोन मोनोक्षिदे - उध्यापः - ०.२६, च ओ इसोतोपे - उद्यापः - ०.२६,च्यनोगेन - उद्यापः - ०.२७, चार्बोन मोनोसुल्फिदे - उद्यापः - ०.२०, नित्रोगेन सुल्फिदे - उद्यापः - ०.२६, सुल्प्[हुर मोनोक्षिदे - उद्यापः ,देउतेरोह्य्द्रोगेन् - उद्यापः सिलिचोन मोनोक्षिदे - उद्यापः - ०.२३, ०.३४, वतेर् वपोउर् - उद्यापः - १.३५, ह्य्द्रोगेन सुल्फिदे - उद्यापः - ०.१८, एथ्य्न्य्ल् - उद्यापः - ०.३४, मोनोप्रोतोनतेद नित्रोगेन - उद्यापः - ०.३२ , अम्मोनिअ - उद्यापः - १.२,१.३ , ह्य्द्रोगेन च्यनिदे - उद्यापः - ०.३५ , ह् च न इसोतोपे - उद्यापः - ०.३५, फ़ोर्म्य्ल् चतिओन् - - ०.३४, ह्य्द्रोगेन इसोच्यनिदे - उद्यापः - ०.३३, चार्बोन्य्ल् सुल्फिदे - उद्यापः - ०.२७, देउतेत्रिउम् च्यनिदे - , च्यनॉचेत्य्लेने - उद्यापः - ३.३
भह्याकाश तल्लन तरन्गानि
निर्धिष्ट उत्तदस्य व्यस्तासः एवं तीर्थानि उपरि तत् अल्प अन्तरस्य एव तल्लन तरन्गानि | उत्तदः , घनता , तापमान, वेगः एतस्य लक्षणानि | प्रत्यक्षं परोक्षं चेति प्रमाणं द्विविधम् । तत्र प्रत्यक्षस्य पारमार्थिकसांव्यावहारिकरुपेण द्वैविध्यं प्रथितम् । तत्र पारमार्थिकप्रत्यक्षेऽपि केवलज्ञान-मनः पर्ययज्ञान-अवधिज्ञानभेदेन त्रैविध्यमस्ति । परोक्षं तु स्मृति-प्रत्यभिज्ञा-तर्क –अनुमान-आगमभेदेन पञ्चधा प्रकीर्तितम् । प्रत्यक्षपरोक्षभेदेन प्रमाणं द्विविधमित्युक्तम् । तत्र प्रत्यक्षं नाम अक्ष्णोति व्याप्नोति सकलद्रव्यक्षेत्रकालभावानित्यक्षो जीवस्तं प्रतिगतं साक्षादाश्रितमश्नाति भुङ्क्ते रुपादिसुखादिविषयान् अनेन आत्मा इत्यक्षं चक्षुरादि, मनश्च तत्प्रतिगतं निमित्तभावेनाश्रितं ज्ञानं प्रत्यक्षम् । ततश्च ‘अयं नीलः’ ‘ सुरभिर्गन्धः’ इत्यादिरुपेण अनुमानाद्यतिरेकेण इदंरुपतया परिच्छिनत्ति विषयमनेनेति साक्षात्करणं तथाभूतं ज्ञानं प्रत्यक्षमिति समुदितार्थः । साक्षात्करोमीति सार्वलौकिकानुभवसिध्दज्ञानत्वव्याप्यजातिमत्व्ं वा प्रत्यक्षत्वम् । परोक्षे पञ्चविधत्वमुक्तम् । तत्र अनुभवमात्रजन्यं तत्तोल्लेखि स्मरणम् । अनुभवस्मरणापेक्षमेकत्वाद्युल्लेखि प्रत्यभिज्ञानम् । व्याप्तिग्रहणं तर्कः । साधनात् साध्यसाधनमनुमानमुच्यते । तदपि स्वार्थपरार्थभेदेन द्विविधम् शाब्दज्ञानमागमः ।