२९३६ ऋग्वेदे सभाध्ये अद॑शि । गा॒तुवित्ऽत॑म् । यति॑मन् । व्र॒तानि॑ । आऽद्रुषु । उषो॒ इति॑ | सु । जा॒तम् । आर्य॑स्य । वर्धनम् | अ॒ग्निम् (नक्ष॒न्त॒ । न॒ । गिर॑ ॥ १ ॥ ० सोमरि । मादुरभूत अतिशयेन मार्गाणां शाता, यरिमन् कर्माणि आधु । शोभनजातम् आगस्य वर्णक्ष्य वर्धयितारम् अग्निम भरमा गिर ॥ १ ॥ देवासो अ॒ग्निर्दे॒वाँ अच्छा न य॒ज्मनः॑ । अनु॑ मा॒तरे॑ पृथि॒वीं वि वा॑वृते स॒स्थौ नाक॑स्य॒ सान॑नि ॥ २ ॥ यस्मा॒द्रेज॑न्त कृ॒ष्टय॑श्च॒कृ॑त्या॑नि कृ॒ण्व॒तः । सहसां मे॒धसतानिव त्मनानं धीभिः संपर्यत ॥ ३ ॥ [ अ६, अ५, नं १३. प्र 1 दैवं॑ ऽदास 1 अ॒ग्नि । दे॒षान् । अच्छ॑ । न । म॒मना॑ । अनु॑ । मा॒तर॑म् । पृथि॒वम् । वि । व॒वते॒ । त॒स्थौ । नाम॑स्य । साम॑ ॥ २ ॥ बेङ्कट० दिवोदासेनाऽऽयमान अग्नि इमाम् मातरम् पृथिवीम् प्रति न अनु अचि चरते दॆवान् प्रति तस्य यज्ञे देवाना हम वोडुन् । यस्मादय यसेन एनम् आजुहान, न धनुषा | तस्थौ स्वर्गस्य समुच्छिते स्वस्मिन् आयतन एवेति ॥ २ ॥ यस्मा॑त् । रेज॑न्त । कृ॒ष्टय॑ । च॒कृ॒त्या॑नि । कृ॒ण्व॒त । स॒इस॒ऽसाम् । मे॒धसा॑ततॊऽइच । मनः॑ । अ॒भि | म । स॒पूर्यत् ॥ ३ ॥ प्र यं ग़ये निनो॑पासि॒ मर्त्तो यस्तै वो दाश॑त् । स वीरं ध॑त्ते अम्र उक्थशंसितं॒ त्मनः॑ स॒हस्रप॒ोपिण॑म् ॥ ४ ॥ बेङ्कट० कर्तव्यानि कुर्माणात् यस्मात् कम्पन्ते मनुष्यासहस्रस्य दातारम् इदानीम् अग्निम् यज्ञे सामनेव परिचरत कर्मभिः इति ॥ ३ ॥ उपभगच्छन् न । यम् । रा॒ये । निनो॑षसि । मते॑ । य । ते | वो इति॑ । दाश॑त् । स । वीरम् । धत्ते॒ । आ॒ने॒ । उ॒क्ष॒ऽसिन॑भ् । मनः॑ । स॒हस्र॑प॒ोषिण॑म् ॥ ४ ॥ ये तुमिच्छसि यम् धनाम, म च मर्त दारूपित तुम्य मयस्कृति, सम्पुत्रं भारयति अरती उपथाना शैसितारम् आत्मनैद सहस्रपोष बहुधनम् ॥ ४ ॥ सह॒ळ्छे चि॑द॒भि तु॑णत्ति॒ वाज॒मवि॑ता सध॑ते॒ अक्षति॒ सव॑ः 1 त्ये दैना सो पुरूवसो दिवो वामान श्रीमहि ॥ ५ ॥ 1. मारिव] [वि.
