मध्ये (३२८ न त्वा॑ वरन्ते अ॒न्या प दित्स॑मि स्तु॒वो म॒षम् । स्तो॒तृभ्य॑ इन्द्र गिर्वणः ||८|| न। त्वा॒ अ॒न्। अ॒न्यवः॑ दत् । दिव्सांस | स्तुत | | | गर्वणः ॥ इंट० बारबन्धि दिइन्दः ॥ 14v7 अ॒भि त्वा॒ गोम॑मा वि॒रान्ने॑षत॒ प्र वने॑ इन्द्र॒ वाजा॑य॒ ये ॥ ९ ॥ गोमाः । गि। अनु॑षत | | | | | ये ॥ ९ ॥ अ॒ टमिगौतमः ॥ ९ ॥ प्रवचा बीर्या |ते । बोचा। यी वि० [ोदाम यण ॥१०॥ या म॑न्दमान आईजः । पुगे दसमीपे ।। १ ।। मन्दुसान पुरैः । अये ॥१०॥ मनः सर्वतमानसम् इति शृनीषाहाबाद : ता ते॑ शृ॒ह्णन्ति ब॒षसो॒ यानि॑ च॒क पस्यो। सुतेन्द्र गिर्वणः ॥ ११ ॥ न । ते॒ । गृण॒न्ति॒ । वे॒धसः॑ः 1 चानि॑ च॒क । स्य। षु॑ ए॒न्द्र ॥ त्रेण ॥ ११ ॥ ० मे मन्किोवा: अनिवासी 1 ॥ ० इन्द्र अन्त॒ गोमा इन्द्र॒न्वे स्म॑वाहसः। द्वः ॥१२॥ अबृधन्त । गोत॑माः ॥ हुन्छे । मंसः॥ आत् । पर्शः ॥ शर्मा पौरका मम्॥ १२ ॥ यच्च॒द्ध शश्व॑ना॒ामसी॑न्द्र॒ सारण॒स्त्वम् । तं स्वा॑ व॒यं इ॑वामहे ।। १३ ।। मत् । चि॒त् । हि। शर्म॑नाम् । अति॑ि इन्द्रे | सत्रणः । त्वम् । तम्। त्वा । अ॒यम् । वामहे ॥१३॥ बेटघर फिर कि चबान बनि इन्द्र! कारः लभ नमून्याचा ॥११॥ . अची व॑म्रो भवास्मे सु॒ य॒वासः । श्रोमा॑नामिन्द्र सोमपाः ॥ १४ ॥ वर्षाचीनः । ब॒सो इति॑ि ॥ भव ॥ अ॒स्मे इति॑ । । म॒न्स्य॒ अन्ध॑सः । सोमा॑नाम् । ब॒न्दु । सोऽऽप॒ः ॥ 1कर्प २. बि. ३. ि 29.
