६९७ वोऽध्यायः । वे साम्प बषय बुढेरशियः प्रसुतीमा नि प्रतिनिर्देश इति मन्या बोम्बा योनिम मकर्येण अनुस्वतम प्रणामत:मृतीमग्रीमान पितृपिद्यामहम पिताम बलाने वा म्यारोमा निस्तोता, बचात् च बाझाकीवाः स्वार मचन्द्र ३ ।। मुलगाएकामध्ये इस्सः मन्दिष्ठाः प्रर्षेण जोनूखमः सुम्माकामः नाः सूरयः खोवार करें खोटमा जन्डि बन्यत् समाजम् ॥५॥ यत् ति॒ प्र ते॑ व॒यम् । अप॑ नः शु॑चद॒षम् ॥ ४ ॥ म 1 यद । ते॒ । आ॒ाने॒ । सूत्यैः । बाये॑महि ॥ प्र । ते॒ | व॒वम् । जप॑ 1 म॒ः 1 शोशु॑चत् ॥ अ॒षम् ॥ से वह है सुरक से जाबधाई। प्रजाः धाम्युबामेस्वर्ण पडीनि वा वाक्यम् । कि अप नः ॥ एकद० प्रतिव्यमेन नपुंसकता एक कोठाः कोऽध्याहाः शाप्रसाद तिः वर प्रसाद बेटबन्ने। सब एवोठार. यान्ते : बगम् मुल० बन्ने बाद सब सूर्यः सोचारः प्रधानन्। बयम से स्टोहारः सन्तः प्रजाहि पुत्रपौत्रादि भवेस बन्द समलम् ॥ ४ ॥ प्र यद॒द्भेः सह॑स्वती वि॒श्वतो यन्ति आ॒नवः॑ः । अप॑ नः॒ शोशु॑चद॒षम् ॥ ५ ॥ म | पत् | श्रमे । सह॑स्वतः । वि॒श्वः । मन्ति । स॒नवः॑ः । अये॑ । ज॒ः | शोशु॑चत् ॥ अ॒घम् ॥५॥ अन्ः सहस्तवः विश्वतः वः मन्वि स्वारः समाहि ॥ ४ ॥ पालिका मन्ति। ततः मानव अपन पेट अग्ः मान्यतः मन्तिाः ॥ ५ ॥ मुळ० सास्वतः ललितः : भानक पीठः विश्वत सर्वतः सर्वव्यावृत्ति प्रदेशाल यन्ति को यह बात लागवेपसा : कसदीयम् अम् अपोतु ॥ ५॥ स्वं हि वि॑श्वतोमुख वि॒श्वत॑ः परि॒भूरासै । अप॑ नः॒ शोशु॑चद॒षम् ॥ ६ ॥ 1 ध्वम् । हि । वि॒ञ्जते॑ऽऽमुखः । वि॒श्वतैः । प॒रि॒ऽयू 1 असि॑ ।। चत् अ॒धन ॥६॥ 1 LARANE. २... २.१.. मावि मै.
