शमेति । शङ्करान्तरे ललाटास्थिमध्ये द्योतत इति तथोक्षम् । ‘शखो निधौ ललाटास्थ्”ि इत्यमरः । अन्तर्निविष्ट । मध्यगता अमल पिङ्गा तारा कनीनिका यस्य तत्तथोक्तम् । “तारकाक्ष्णः कनीनिका” इत्यमरः । यद्विलोचनं तद्विलोचन मेव हरतालमय्या वर्णद्रव्यविशेषविकारस्य तिलकक्रियाय- स्त्रिलकरचनायाः सन्निधिरेव सान्निध्य तदेव पवः साध्यम् । “पक्षः पार्श्वगरुसाध्यसञ्चयबलभित्तिषु” इति यादवः। तस्मिन् सान्निध्यपक्षे जातम् । प्रविष्टमित्यर्थः । अनेन ललाटलोचनमेव तस्य हरितालतिलकमभूदित्युक्तम् ॥ ३३ ॥
यथेति । यथाप्रदेशं प्रदेशान् प्रकोष्ठादीननतिक्रम्याभरणन्तरत्वं काकङ्कणाद्याभरणविशेषत्वं करिष्यतां सम्पादयिष्यतां भुजगेश्वराणां शरीरमात्रं शरीरमव विकृतिं रूपान्तरं प्रपेदे। फ रत्नशीभांस्तथैव तस्थुः। तासां तथैवोपादेयत्वादिति भावः ॥३४॥
दिवापीति । दिवा दिनेऽपि निघूमता उणें मीचिः
