वसायामाचं तु निसिब स्वयः || गच्चा देव पथा थोडा सम्मे श्रृणु महीपते ।। ८४ || क्षेत्ररेशासपोर्मध्ये दयान्यवर मिष || महिअजवराहाची पे बान्ये वनचारिणः ॥ ४५ ॥ मकपाठीनवस्यानां ये च स्युचारिण. | बच्चा तेम्पः मातम्या बसा बाऽपि महीपते ।। ८६ ।। रोगाः सम्पकमशाम्पन्ति बलं वेजय वर्धते || मासोपचित सर्वाघिवं वास्प जापते ॥ ८७ ॥ विधिरिये गुणाधापि प्रकीर्तिताः || कमः स एवं पूर्वोको पथोकः सपिचो वया ॥ ८८ ॥ समाचरेचयोरिएं देः शाखविशारदः || परसान विधिमाणि वारण साविकम् ॥ ८९ ॥ मेरनीपामि जानीपानृजान्येतानि पार्थिव || उत्कर्क रोदिषं वे हनिपाई हमेव च ॥ १० ॥ उपरस्प) संप पचान्यानं स्मृतम् || संघातायें प्रदेयं स्यादपीतेषु हस्पुि ॥ ११ ॥ इति स्वबुध्या विनयेन निया द्रमाय तेक विधवस्थपारितम् || करोस्परोज बकवारणं स वापि राजा पियामुपाल्पराम || १२ || इति श्रीपार्वेदमहामवचने चतुर्थ उत्तरस्याने र पानविधिकथनं नाम द्वितीयोऽध्यायः ॥ २ ॥ अबृतीयोऽध्यायः । ॥ श्रोतुमिच्छामि उच्चतः ॥ १॥ हि राजा बम्पायां अपानविधि मेरकोपकनुरधान पदवेकरमस्य च ॥ गुणोपाय मे वत्र वा वडः योगाय नगवाज मातमागोचोमः पादः ॥ १ ॥ महानिः ॥ ॥ २ ॥
