सुभाषितरत्नभाण्डागारम् [ १ प्रकरणम्
याति प क्रुद्धोऽप्याश्लिष्टमूर्तिर्भयधनमुमया पातु | धनुज्र्यीलताकर्षणानि ॥ ११० ॥l कल्पान्ते क्रोधघ्नुस्र्यू त्रिपुर-
हेंष्ट: 'िाँ १०१ ॥ क्रोधेद्धैर्दृष्टिया॒तैस्त्रिभिरुपशमित॒ा | विजथि॒िन॒ क्रीडया संचरि॒ष्णो॒ः कृ॒त्वा॒पि प्राणिजातैर्निजमुख-
वह्नयोऽमी त्रैयोऽपि त्रासाती ऋत्विजोऽधश्चपलगणहृतो- | कुहरातिथ्यमप्रासतृसेः । दिग्भित्तीःप्रेक्ष्य शूस्याः
ष्णीषपट्टाः पतन्ति । दक्षः स्तौत्यस्य पत्नी विलपति धृिभ्रुक्षिता॒त्मीयमूर्तिग्रासवृयूासत्तमो॒घूश्रमजूनित॒रुषः ई
कुंपणं विद्रुत चापि देवैः शसन्नित्यात्तहासो मखमथनविधौ गुर्जितानि ॥ १११ ॥ पैर्यङ्कग्रन्थिबैन्धत्रिगुणितभुजगाश्लेष-
पातु देव्यै शिवो व' ॥ १०२ ॥ अासीने.र्पूष्णि तूष्णी | सैवीतजानोरन्त.प्राणावरोधव्र्युपरतसकलज्ञानरुद्धेन्द्रियस्य ।
|य्सनिनि_ शशिनि_ व्योन्नि कृष्णे सतृष्णे दैत्येन्द्रे जात- | आत्मन्यात्मानमेव व्यपर्गतकरण पश्यतस्तत्वदृश्चा शंभोर्वः
निद्रे द्रवति मघवति क्लान्तकान्तैौ कृतान्ते । अब्रह्मण्य शैन्येक्षणघटितर्ले ः समाधि. ll १ १२ |॥ घृत्ता-
ब्रुवाणे र्केमलपुटकुटीश्रोत्रिये शान्त्युपाये पायाद्वः कालकूट पूद्धं .हृतार्या श्रितविविधगणा छन्दसा वर्णनीयां याता
झटिति कवलयल्लीलया नीलकण्ठः ॥ १०३ ॥ केय मूक्ष्र्यै- सर्वीदिमत्त्व सुरगणकलिता भासमत्वं दधानाम् l युत्तं
न्धैकारे तिमिरमिह कुतः ई कान्त॒ाप्यत्रुघ्ास्ति स्थान नयन्ती लघुमपि सकल बिभ्रती मालयायान्पन्दे
काचिन्ननु भवतु मया । नाहं द्वन्द्वं करोमी- वाधाँभवप्ग धृतमुनियतिका स्रग्धरा शभुमूर्तिम् ॥ ११३ ll
लयपनय शिरसस्तूर्णमेनामिदानीमित्थ प्रोक्तो भवान्या प्रति- देहाधीनद्धकान्ता चयो भालनेत्रानलार्चि• पीनोष्मा-
बुचुनूजितः पूतु वश्चन्द्रूचूडः ॥.१०४ ॥ धून्या केयं स्थिता मैौलिखेलन् ई यो जगन्ति | स्फीतोत्तंसेन्दु-
ठिीिं िढं'र्गृवलिास्र्र्दे-|कान्तैिईयी"ज्ञशैकि.
रिचितम॒प् िते वैिस्सृत कुख हेतो॒, । नार्र् पुच्छ॒ाम् िने॒न्दु करपरिवृतः पातु सर्वर्तुमूर्तिः ॥ ११४ ॥ हेयोपादेयशूत्यं
कथयतु विजया न प्रमाणे यदीन्दुर्देव्या निह्नेोतुमि॒िच्छोरिति मुनिगणमनसामद्वयानन्दहेतुः सेतुः स निधिसुखत-
सुरसरित शाठ्यमव्याद्विभोर्व ॥ १०५ |॥ हर्षीर्दैम्भोजजन्म- रणे सज्ञम् | प्रालेय ज्योतिरन्तःपरिणततिमिर-
म॒थूति॒िद्वैिविषदा ससदि गो॒तिमत्या श्वश्रुवा॒ मौलैौ पुरारेर्दुहितृ- |* ईटुं केिचिद्वाचामघीशं स्फुरतु मम हृदि त्र्यक्षरं
परिणये॒ साक्षत चुम्ब्यमाने । तद्वक्त्र मौलिवक्त्रे मिलितमिति |*धूहविच्छे सीधु →
पादु व.पश्वव॒क्त्रः॥ १०६॥ कल्पान्तक्रुर्केलिः क्रतुकदनकरः दु नृत्यन्नग्नो ]ि षूठुंर्संस्रयैलॉचना-
कन्तकाय, || कालिकीलै|धैर्दृष्टः स्त्रीभिः सहास प्रहसनमुदितः पातु बो वामदेवः
कलत्रः कालिन्दीकालकण्ठ. कलयतु कुशल कोऽपि कापा- | ॥ ११६ ॥ बित्र॒त्पाथः कपूर्दे सुरनगरनरीमि॒िन्दुलेख्ा ललाटे
लिको नः ॥|१०७॥ दृष्टः सप्रेम देव्या किमिदमिति भयात्स- नेत्रुानुत. कालवह्नि गरलमपि ग॒ले व्याघ्रचमंङ्गभूागे । प॒श्वा-
भ्रमाच्चासुरीभि. शान्तान्तस्तत्वसारैः सकरुणमृषिभिर्विष्णुना | स्यो वै त्रिनेत्रो वृषभगतिरतिवृ॑मभागाधु॑वामः सदिशयात्संपद
सस्मिते॒न् । अ॒ादृायास्रं स॒गर्वेरु॒प॒शमितवधूसभ्रमैर्दैत्यवीरै | ब्रूः सुह् सकृळुगृणैर्द्भुताकार ईशः ॥ ११७॥ राजा राजा-
सानन्दं देवताभिर्मयपुरदहने धूजैटिः पातु युष्मान् ॥१०८॥ | र्चिताङ्घ्ररनुपचितकलो यूख चूडामणित्वं नागा नाग॒ात्मजृार्घे
क्षिप्तो हस्तावलग्रः प्र ऽशुकान्त | न भसितधवल यद्वपुर्भूषयन्ति । मा रामारागिणी भूर्तेम-
गृह्णन् केशेष्वपा॒स्तश्चरणनि॒िय॒तितो ने॒क्षितः सभ्रमेण । आळुि- ! तिरिति यमिना येन बोऽदाहि मारः ससाः ससाश्वनुन्नारुण-
ज्ञन् योञ्वधृतस्त्रिपुरयुवतिभिः साश्रुनेत्रोत्पलाभिः कामीवार्द्री- { किरणनिभाः पातु बिभ्रत्रिनेत्रः ॥ ११८ ॥ एक दन्तच्छदस्य
परध' दड्टुं दुिंंंंंंंंं शभिर्वोो व्रः शूराश्'ि॥१०९llकल्याण | स्फुरति जयवशादधैमन्यत्प्रकोपादेकः पाणि. ग्रणन्तुः शिरसि
६ः क्रियासुर्मूलर्देटनियुगस्युालुंगीर्वीण॒भोगिस्रैण॒व्यत्यस्र्त॒क- कृतपद. क्षेमुमन्यस्तमेव । एक ध्यानान्निमीलत्यपरमविघहूं
लट्दुमनवमुमनोनृग॒हुारावलीनि॒ । "िः|ीट्टे चक्षुरित्थ तुल्यानिच्छापि वामा तनुरवतु स वेो
रतलकमलोद्वान्तमैध्वीकधारातिम्यर्तंफैॉलेक्षणानि →
→→--~-~-~--•~--~---------- यस्य सध्यावसाने ॥ ११९ ॥
९ दक्षिणगाईपल्याहृव॒नीयाख्या' २ दीनस्वरेण ३ सूर्ये
४ ब्र॒ह्मणि ५ अन्धकृरिपौ, पक्षे,-तमसि ६ ब्रह्मा ७ धनुष्कोहैि | १ योगशाख्नप्रसिद्धासनविशेष २ सधि ३ अवृत
- स्चिर्तरम् * विष्णुरूप शर १° पुष्परस १श् वइया- | ४ निदृत्त * चक्षुरादीन्येकादशेन्द्रियाणि बुद्धिरहकारश्चेति त्रयोदश-
त्मक तृसीयलेोचनम् विवम् ६ प्रपञ्चाभाव ७ च्चेित्तैकाग्रता