आध्याधिर कालख7ध्यायः । इति ये वदन्ति स एव विज्ञान शूभ्या अंबहुदुष्टत्वात् । प्रपञ्चसे। चैसे सूर्ये डुिलवासनभव्येऽस्माभित्युिपरम्यते ॥ ९५ ॥ अरीचिःश्रश्च शयानश्चलन्सवमूर्तृत्वेनेन्द्रियस्यच्छ अर्थ यहरप्रवृत्तिप्रसङ्गकालस्तदुपाधिभेदवगमं विनाऽवगन्तु शक्ष्य हैं- त्यः स्धस्वेषलक्षदोघलक्षितत्प्रत्यवसश्वर्तिकलेrए ईश्वशध्वं वक्ष्य आuसर्वविधयोयीच्याशङपजातिकयाऽऽह चङ्गनगौंमिति । न गर्थेस्कोपलक्षितभूगधीप्रदेशवशेखे अनर्घरों अर्थदन्ये । दः समुच्चये । अयनं दद्य तूद यदेश्च पूर्वं तस्य नश्यतिहाउंस्लभतबलस्तस्मान्न क्षप्तशस्थकैः । भल्लस्यापन्यनन्तग्रह्चप्रकृतिकाक्षभेव ब्रअलङ्क यदयमारभ्येति यमवरु । श्बकरे कङ्कयामर्धरात्रे पट्टहिरिति विमुहु- ‘’उदयदयं भासेः साधनं तच् कीर्त्तितम्’ । इत्यनेन सूर्योदयापूल्यलrधनस्य कश्चन ? ऋश्वे अस्य ईशंदे शुक्प्रतिपदय अत्र अध्यादेरित्यनेन ‘लो दर्शवधिश्चन्द्रः-इति धुवचटोक्काच्छु’पद्धसिद्धेष कृष्णद्धिमास्युदस्य सिसग्रहणम् । कहउँछदैः शुदासमहं प्रयोजनम् । समुच्चयार्थेलचेच नुसन्यैयः । दिनभःसवर्षीयुगादिकानां दिनानां सैव धन्द्रनक्षत्राणां आसमानेतद्वैपाखा। वर्षासमये लढूपणम् ३ अत्र युगपदेन अह्नायु गम् । अन्यथा बेलनुपपत्तेः । अदपदम् अल्पमनुनवभन(नुक्त- आनन्दशरण घट्यादीनां च युगपत् तुल्यसमये प्रवृत्तदशry दूनि यस ) जातेत्यर्थः बव । यद्ब लङदश अनेकेंड़ी तस्य क्षितिजलभमतया स्थqन त् । तदुदये इति द्याः झYशर्थेिऽध्वरेण घ १ वैज्ञदीनां प्रवृत्तिर्यं मप जनाः । लङ्कादेशादितदेशे तु भनेरु दयतः स्वसूर्योदयादित्यर्थः । प्रथमं वधूर्योदयाच्चलितसूर्यस्य देशे यघकालेनेदयस्तकालेन धूर्ध्वमित्यर्थः । प्रक्रुस्लेिष जातेयर्थः } तेन सर्वत्र अस्मिन् काले एष यूथप युक्तिलेति सिङ्गम् १३ तथा च =ि
