७ सामवेदसंहिता। [४न०२,५,४ अथ चतुर्थी । पर्वतथिः । १र २र ३ १ २ ३ १ २ ३ २ ३ २ यत्सोममिन्द्रविष्णवियद्दघत्रितश्चाप्तय। १ २ २ ! २ १ २ ३ १२ २ र यदामरुत्सुमन्दसेसमिन्दभिः॥ ४ ॥ १५२ ५ र ४ ५ १ र I ओोम् । यत्सोममिन्द्रविष्णवी। यदाघत्रितश्रप्तियाइ । २ र १ ३ ५ र र यद्दामरुत्सुमान्दास७३४इइ । स२मार३४औीवा। १ ३ ११ १ १ ए३। दूभीर४५ः॥ १॥ 6, "पृL" व रि सम्पर्क-जनितंबु स ग्रामेषु() । (अत एव बहुचाः पुत् खिन्नति पठन्ति । पुत्रस् समस्विति संग्रामनामसु नि० २,१७ २१-२२)पठितम् । “सासहिं”(२) शत्र गणागमभभवितार “लोक- क्षत्त्र," लोकस्य स्थानस्य कर्तारं ‘हरिश्रियं” हरिभ्यामश्वाश्च ययणौयं सेव्यम्। ‘उ" शब्दः सर्वेषां समुच्चये पादपूरणे वा ॥ ३ ॥ १५१ ---
१५२ ऋग्वेदस्य ६,१४१ ।। (१)--ननु "पृथ" इ त्यस्य समेषु च मध्यं तु कथ तत् पशीथेषु न पतितं निघयो। तलब पिनिर्गमकमावश्यकमित्याह--अतएवेत्यादि । लि मठः ,मनाम ," ति पद (*१,१९ छ.यते च तथा पाने बहुचि, नरग पिघण्टायपि ‘पेट’-इति च याठभेदेन या मिति भावः। (२) -तृणादिवादयामई ११७।
