एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति
२५० ४,१,४] छन्दभञ्चिकः । ७२५ अथ चतुषे । प्रगाथनट(घः । २ २ २ २ १ २ ३ १२ २ र सपूयमदोनांवेनक्रतुभिरानजे। ३ २ ९ र २ ३ २ २ २ ३ १ २ ३ २ यस्यद्वारामनुःपितदेवेषुधियश्चनजे ॥ ४ ॥ १२३ हे इन्द्र ! "त्वा' त्वां “आवर्तयामसि’’ आवर्तयामः। किमर्थम् ? “ऊतये अस्माकं रक्षणाय “सुम्नाय" सुखय च(७)। किमिव ? “रथं यथा’ ऊतये सुख्य चावत्तयन्ति तहत् । है “शविष्ठ() बलवत्तमे न्! “तुविकूर्मि’’ बहुकर्माण () “ऋती - - - - - - - - - - - - - - -
- "मन्नुयिता”(क) -इति सायणाचार्य-घृतपाठ, या . पाठः ।
- - - - - १२३ ऋग्वेदस्य ६,४,४१ (२४)९ ।। (९}–‘शुभ ग्"नि सुख-नाम तु षोड़शनमं नैघण्ट, कम २,६।। (२)-8म्बुकवषममिदं द्वितीयैकवचनस्य स्थाने अय्यम्, क्षिप्रम् अतिशयेण बबलम'-गि वि० । ()-'तुवति गड-(नै०३,१,२, कः कती । , सह वृत्रवधादीनां कर्मणां कीर'नि विके । (क)–“इमि आप्रा में डितयोः (,३,३४ "-इति विसर्ग : भत्वलिचस्प विधा- गत ।
