५२१ सामवेदसंहिए , । [३५० २,१,e इरा२स्तोमा२। सञ्ज३४५इ। रा२३४ते । सत्राजि २ ३ ११११ ३ ११ १ १ ४र २ ४२ २धनसाशक्षितोतया२३४५ः। इ२३४५। वाजयन्तरः 9र १ र ५ . २ १ २ १, २२ थाः। इबो२३४ हाइ । वाजयन्तीरथाइ। वा। औ ४ ५ ३३वा। चोथइ। डा ॥ ७ ॥ १९ “‘ये" त प्रमि ः “'मधमत्तमा ’ अतिशयेन मधगः ‘गिर’’ अप्रगीतः शस्त्र रुपा वच । `स्तोमासःप्रगीतानि वहिष्य वमनादीनि स्तोत्राणि च "उदीरते” । इन्द्र! त्वामुद्दिश्य छन्ति ऊध्र्व प्रमरन्ति (ईर गतो आदादिकःतत्र दृष्टान्तः -- ‘स त्रजितः’ सदैव शत्तून् जयन्तः अतएव “धनस। ’ धननि- सम्भजन्त [वनु षणु सभत। ‘जनसन-खन-क्रम-गमो विष्ट (२२,५) “विझ्नरनुनासिक स्थात् (,,९)’ इत्यात्वम् ]*अक्षि -' तोतघः’ [क्षियो भावे निष्ठाया मण्यदर्थं (,,'"-इति पर्यु दासाद्दशंभवः अत एव ’क्षियो दीघत् (६,,४)" -इति निष्ठा नत्वाभाव छ । अभितः क्षयरहि ताः ऊतयो रजो येषां ते तथोक्ता] “वाजयन्तः” वाजमत्रमिच्छन्तः() [क्यचि ‘न छन्दस्य पुत्रस्येति('- २) ईत्व दीर्घयोः प्रतिषेधः] एवं गुण-विशिष्ट-रघाइव, ते यथा विविध मितस्तत उत्तिष्ठन्ति तहदुदीरत इत्यर्थः ।। ८ ।। १९ १}-द। अयनः पूजधसः : एधया यशशष्टो वे गवघभः वेगष गमः-ति वि•।
