२प ९ ३,१,४] छन्दआर्थिकः । ४८५ अथ चतुर्थी । नधा इन्द्र' म्तौति । १ २ ३ १ १ २ २ ३ १ ९ ३ १ २२ तं वदस्मम्ऋतीषहं वसोमन्दानमन्धसः । २ ३ २ ३१ २ ३ १ २ अभिवत्संनखसरेषुधेनवइन्द्र गौर्भिर्नवामहे ॥ ४ ॥ ४ ४ ५ ४ ५ २ र १ २ I तं वः । एदास्याम्। ऋतीषचम व २३ । श्र पखादिबहु-धनमस्मभ्यं प्रयच्छतीत्यर्थः । म इन्द्रः "यथा विदे " यथा अस्माभिर्विज्ञायते तथा हे ऋत्विजः ! "व’ यूयं(५) “सुशः धसं’ शोभन-धनपेतम् ‘इन्द्र" परमैश्वर्ययुक्तं देवम्() “अभि '। आभिमुख्येन ‘प्राचे’ प्रकर्षेणार्चत() ॥ ३ ॥ ३ < ! ४ उत्तरार्चिकस्य १,११३,१= ऋग्धे दस्य ,६१११ ऊहे च नव सामानि प्र० ६ ५० इ० १ ४ त्र० ५-८-घ्नतु ई" १०--- सप्तद९ ४ -८-१७--अष्टा० १४ = ऊ गन स्य चतुर्थे द्वितीये नवममित्येकमस्याम । I प्रजापतेः, नाविकम् । (४)-वः वामित्रमिति वि-सम्म भोऽर्थः।। (५)--मनलतेजाः परमेश्वरव निमित्तेन -शर्माद-वचाः -इति शव । (१)-प्रार्थप्रीमीत्यर्थे। वि० सम्मतः।
