४७८ सामवेदसंहिता । [३म०१,,१ अथ प्रथम खण्डं सैषप्रथमा । वसिष्ठ ऋषिः । ३ १ २ ३ १ २ २ १ ९ अभिवाद्य रनोनुमोदुग्धाइवधेनवः। द आदित्याना मथेिन्द्रास्नोयपा') दिन्द्राग्नि-संस्तुतिः। अखियक्ता शचोभिनः() कुष्ठवेमाउवामिति । यदा कदा() वारुणी स्या। त्वष्टानो() बहु देवता । उषस्थ प्रत्यु ) इत्येण ब्रह्म वट्') सूर्य-संस्तवः । इत्येकदश(१) ताभ्योऽन्या ऐन्द्र एकीनसप्ततिः ॥ (४)-'मनपपादिघम्-गादि थोर्जाति-पञ्चम-गण्य गता न यकी । () -'चोभिर्नःशचौबस्' इत्यादि इतऊति षष्ठ-ख-गता पञ्चमी । 'कुष्ठः कोव' इत्यादि प्रत्यक्षदर्शीत्यष्टस-श बता सृतीया । ‘मtउवान्दिष्टिर्येत्यादि तर्भव आहे कितीघा । मात्र यात्रा अश्विन देवता उ । कथिता वेदविद्भिरि त्यथः । (०) -‘यदाकदाराषमदुषे त्यारि इसकतीfत षष्ठ-शय-गता षष्ठं । (८) ‘सागञ्च षषः' इत्यादि इस मायेति सप्तम-धव-सप्त सप्तमी । (९)- 'प्रत्युदी इत्यादि बहुमशबीयाद्य । (१०)-‘प्रजgओरथरल्'-इत्यदि ‘भविष्टमित्यादि द्वितीय-शौच-ततौषा । गर्भांचसि' इत्यादि 'थोराजेति पप्त -राता चतुर्यो ; प्रत्ययं मनसः गणि न्थ या अनाः सः मथ्य . तिः - देवता इत्यर्थः।। (११)--'शवियत्यदि कथिता रहार घथा-कथित देवतायाःनाथः रसद आधः अभ्यः धान्याः एकोनसप्ततिः रेशः केचसे म-देवताः इति भरतरथाये गुणमशितिसमागम्य दैवत-सई तः ।
