एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति
२५६
[१म प्र०,१म अ०
सामवेदसंहिता ।
अथ षष्ठी।
प्रस्कण्ठषिः ।
१ २ ५ १२ १
२ २ ३ १
२ ३ २
३ २
त्वमग्ने वसूरिव रुद्राश्चदित्या उत ।
१. २
३ २
२ १
२ २ १ २
यजा खध्वरञ्जनं मनुजात ' धृतपुषम् ॥ ६॥&ई
४ ५ ।
४ ५ ४
२१
( त्वमग्ने । त्वमग्नाइ । वसूऽरिहा।। रुद्राआ२२
दो। तियाउता। यजासूखा। बरञ्जनम् । मनु
[तथाच यास्कः--हरोहरतेज्यतिलैरउच्यते इति । ‘यातुधानस्य
राक्षसस्य ‘हरःहरण्शीलं बलं ‘विश्वतः सर्वतः ‘परि'
गतं प्रति 'घृणाहि नाशयेत्यर्थः । तथा, ‘रक्षसः' राक्षसस्य
‘बी’’ च न्युओं(२) नि:शेषेण रुज भज्येत्यर्थः॥
“श्टणाडि"-"टणादि"-इति पाठ । “बलं न्युञ्ज
वोर्यम्" "बलं विरुज वर्यम्" इति च ॥ ५ ॥ ५
हे ‘अग्ने' त्वम् ‘इह' कर्मणि व वादीन् ‘यज' । ‘उत'
न
--
-
--
- - -
६ नास्तोयमुत्तरार्चि के । ६५ नवम । (२)--न्य. अअं कुर्वित्यर्थः-इति वि. ।
