अथ यथथ ॥ मनुः प्रार्षेयतं । ९ २ ३ २ २ १ २ २ १ २ २ १ २ २ २ ३ १ अग्निरुक्थे पुरोहितोयवाणेबवरध्वर। फेटचा २ २ २ २ २ १ २ यामि मरुतो ब्रह्मणस्पते देवाअवोवरेयम, ॥४॥४८ आहितवन्तः। ‘गातुवित्तमः (२) अतिशयेन मार्गाणां ज्ञाता सग्निः ‘प्रदरेि ' प्रादुरभूत् । किञ्च । ‘सुजातं सम्यक् प्रादुर्भूतं अस्य ‘प्रार्थस्य' उत्तमवर्णस्य वर्धनं वर्जयितारं ‘अग्निं’ ‘नः अस्माकं ‘गिरः' स्तति-रूपाः वाचः ‘उपो () नक्षन्त उप गच्छन्तु [नव गतावितिधातुः (*) ॥ “नक्षन्तु, नेगिरः-इति छन्दोगाः। "नक्षन्त नेगिरः -इति बह्वचाः ॥ १ ॥४७ - - - - - - - ४८ नास्तीमुत्तरार्चिके । २५ (२)- -आतुरिति पृथिब जामु षोडशम्, गि०२५ १ हे तत्स्यात् ताश्च सकतं भाषकता। बिबरशरस्त्र --केरे शब्द-इत्यस्य रूपम्, मातः शब्दयिता स तीणाम् उणरथिश, सं यो ईभि सगातुणित, अतिशयेन गतवित् गातुवित्सः , स मार्कचारथित रतिशयेण वेत्यर्थं :”। ()–“उप, उ, खु त्रयोपि पादपूरणः"इति चि० । । (४)-‘"अशनिः यानि" ति विः नश आफ्रिकर्मम् द्विषीषम्, निः ९, १८
