एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति
१२८
[१म प्र०,१म अ०
सामवेदसंहिता ।
अथ द्वितीयः । भरद्वाज ऋषिः । १ २ ३ १ ९ २ २ २ २ २ २ २ १ १ अनिक्तिमे न शोचिषा यसद्विश्वग्न्यत्रिणम। १ १ २ ९ २ अग्निवैवस्ने रयिं ॥ २३ ॥२२ , पुरू१तमाम् । अछन२४च्द् । साक्षाच।। खमा। औौ२चो घ। होइ । डा ॥ ३ ॥ २१ २ ५ ५ । ‘अक्षराणाम्' अहिंस्यानबलिनां 'नम्' वर्भ 'स ह स्वत' बल- वन्तं विभक्ति-व्यथयः (१४,८) ‘ह वन्त" ज्चालभिबेईमानम ‘पुतमम्' अतिशयेन बहुमलि’ हे अविज ! 'यः ययम , ‘उंछ' () प्र:िगछत,)+१ ॥ २१ ", 'अहम्’ ‘प्रग्नि' 'तिग्मे न' क्षणेन 'शोचिष तेजसा विखें २२ नास्तयमुत्तराधिके !e (१९–निपातय च (, ३. १२ -प्ति दधः (२) -बाधराण' यधतां ‘दूध भम' वर्धयन्तम् ‘वः' लाम् अग्रे ‘वघसते मन भग्नपुत्रलाभाय'धक' बन्न स फ़ि-Pथ थे विन्स अतः ।।
