छन्दोगसूत्रेऽपि--"पुण्यनक्षत्रे दारान्कुर्वीत" इति ।
नक्षत्रग्रहणात्तिथ्याद्यपेक्षया नक्षत्रमावश्यकमिति तद्भाष्यम् ।
तान्युक्तानि कात्यायनेन--
"त्रिषूत्तरादिषु स्वातौ मृगशिरसि रोहिण्यां वा" इति । |
"उत्तराफल्गुनीहस्तचित्रा इति त्रीणि । उतराषाढाश्रवणधनिष्ठा इति त्रीणि" उत्तराप्रोष्ठपदारेवत्यश्विन्य इति त्रीणि इति हरिहरः ।
पारिजाते बृहस्पतिरपि--
"सौम्यपैतृकहस्ताश्च मैत्रमूलाश्विवासवाः । |
हेमाद्रावपि--
"हस्तोत्तराणि वायव्यं भैत्रं मूलं च रेवती । |
वसिष्ठोऽपि--
"मूलोत्तरापैतृकपौष्णमैत्रप्राजेशचन्द्रार्कसमीरणेषु । |
उत्तरोत्तरात्रयम् । पैतृकं मघाः । पौष्णं रेवती[२]नक्षत्रम् । प्राजेशं रोहिणी । चन्द्रो मृगशिरः । अर्को हस्तः । समीरणः स्वाती ।
आपस्त[३]म्बबौधायनौ--
"यां कामयेत दुहितरं प्रिया स्यादिति तां निष्ट्यायां दद्यात्प्रियैव |
इयं भर्तुः प्रिया स्यादिति यां दुहितरं पिता कामयेत तां निष्ट्यायां स्वातौ वराय दद्यात् । सा तस्य प्रियैव भवति । नेव तु नैव च रोगदारिद्र्यादिना पीड्यमानाऽपि न पुनः पितृगेहमागच्छतीति स्वगृह एवास्याः सर्वेऽर्थाः संपद्यन्त इति ब्राह्मणावेक्षो विधिः । अत्रापि पूर्ववत्स्मार्तपुण्योक्तनक्षत्रैर्विकल्प इति सुदर्शनेन व्याख्यातम् ।
इन्वकानिष्ट्याशब्दप्रवृत्तिनिमित्तामा[४]हतुर्बोधायनापस्तम्बौ--
"इन्वकाशब्दो मृगशिरसि । निष्ट्याशब्दः स्वातौ" इति । |