इति । एवं स्मृतिष्वपि--
बॅह्मणो हृदयं विष्णुविष्णोरपि शिवः स्मृतः । |
ब्रह्माण्डमार्कण्डेयादिपुराणेषु बहुशः शक्तिरहस्थ देवीभागवत तृतीयस्कन्धादिषु चंद•
पर्येण सर्वत्र ज्ञानार्णवकुलार्णवदितन्त्रेषु त्वपरिमितया वणितमिति तद्वेदितृणां स्पष्ट-
मिति नेह प्रतन्यते।। ३०३ ।।
तेष भस्थं बशविषं नामसहस्रमयते । |
यूतेः संगृहीतप्रकारदशकवत् । अत्र गङ्गाद्यक्षरदशकं सहस्रमदशकस्याद्याक्षर
रूपम ।
मद्वयं भद्वयं चैव ब्रत्रयं वचतुष्टयम् । |
भकारो हव एव । दोर्धपाठस्तु बहुवचनप्रयुञ्जतः । ततःच
गङ्गा भवानी गायत्र काली लक्ष्मीः सरस्वती । |
प्रशस्तम् ।। ३०४ ।।
तस्मसंकर्तयन्निरयं कलवषनिवसये । |
तस्य निवृत्तयेऽङ्गादिपरिपूर्तये । वैकल्यं च नाङ्गनोष एप अपितु प्रधानलोपेयि । ।
प्रधानविक्रयवाविशेषात्कलिप्रयूक्तदोयत्वाविशेषाच्च । सोऽपिच प्रायेणाधु
निकानां सर्वेषां कर्मठंमन्यानामपरिहरणय एव । देवतोद्देशेन द्रव्यत्यागरूपस्य
यगस्य मनसमं कल्पविशेषामकवेनाग्नय इदं न नमेरयविस्पष्टतरशब्दाभिप
मात्रेण तस्य जायमानत्वात् । एवं संध्यावन्दनपदवाच्यं प्रधानं 'असवादियोब्रह्म'
ति मन्त्रार्थानुसंधानमादस्यावच्छिन्नचैतन्यस्य स्वात्मचैतन्येन सहा भेदभावनारूपम् ।
तव शिष्टानां रहस्याभिदानामपि कादाचित्कमेव ने सार्वत्रिकमिति प्रधानलोपः