एतत् पृष्ठम् परिष्कृतम् अस्ति
६६ सर्गः]
81
ततोऽमात्या राजदेहं तैलद्रोण्यां न्यवेशयन्
[५]अलपुत्रश्चेति । जनक इति शेषः ॥ ११ ॥
साऽहमद्यैव दिष्टान्तं गमिष्यामि पतिव्रता ।
इदं शरीरमालिङ्गय प्रवेक्ष्यामि हुताशनम् ॥ १२ ॥
दिष्टान्तं—प्रारब्धकर्मान्तं, मरणमिति यावत् । हुताशनं प्रवेक्ष्यामीत्यत्र हेतुः --पतिव्रतनंति ॥ १२ ॥
व्यावहारिकाः–व्यवहारे-बाह्यान्तरसकलराजकृत्ये नियुक्ताः; ’तत्र नियुक्तः' इति ठक् । अमात्याः कौसल्यां भर्त्रालिङ्गनात् व्यपनीय – विमोच्य, अन्यतोऽपनीयेत्यर्थः । अथ, तैलपूरिता द्रोणी- कटाहः तथा, तस्यां जगतीपतिं निवेश्य, अथ राज्ञोऽनन्तरकर्तव्यानि सर्वाणि कर्माणि-दुःखपरिपालनादीनि चक्रुः ॥ १३-१४ ॥
- ↑ मृगरक्षिणां निशम्य - नादमिति शेष:-गो. ति.
- ↑ निशम्य नादं-ङ. निशाम्यमाना-च.
- ↑ पत्या गतत्वात् खलु तस्या: भये प्राप्ते आश्रयलाभः, अतोऽहमपि पतिमनुगच्छेयमित्युक्तेः पीठिकेयम् ॥
- ↑ ननु - ङ.
- ↑ अल्पपुत्रः - कन्यामात्रपुत्र:- गो. ति.
- ↑ श्लोकद्धयमेकान्वयम् ।
- ↑ व्यपनिन्युः-च.
- ↑ आदिष्टाः राजकृत्येष्वादिष्टाः अमात्याः राज्ञः कर्माणि सर्वाणि-प्रजाशासनादीनि चक्रुः - गो.