एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति
170
[ अरण्यकाण्ड:
रामसमुद्यमः
उद्यतानां हि युद्धार्थं येषां भवति, लक्ष्मण !
निष्प्रभं वदनं तेषां भवत्यायुः परिक्षयः ॥ ९ ॥
न केवलं ममैवं लक्षणोपेतत्वं, अपि तु तवापीत्याह- सुप्रभ- मित्यादि । येषां आयुःपरिक्षयो भवति तेषां वदनं निष्प्रभं भवति । नैवमस्माकमिति शेषः ॥ ८-९ ॥
अनागतस्य, अपि तु आजिगमिषितस्य अनिष्टस्य विधानं - प्रतिविधानं-परिहारः तथा । उक्तवाक्यस्यैव विवरणं - आपदमित्यादि ||
तस्माद्गृहीत्वा वैदेहीं [४]शरपाणिः धनुर्धरः ।
गुहामाश्रय शैलस्य दुर्गा पादपसंकुलाम् ॥ १२ ॥
शैलस्य गुहामिति । आश्रमं हित्वेति शेषः ॥ १२ ॥
- ↑ जय-ङ
- ↑ आपदं शङ्कमानेन शुभमिच्छता विपश्चिता पुरुषेण अनागतविधानं तु कर्तव्यम्-
इति एकमेव वाक्यं युक्तम् । - ↑ आपदा - ज.
- ↑ तत्रापि त्वया जागरूकेणैव भाव्य' मित्याशयेनाह शरपाणिर्धनुर्धर इति ।
- ↑ मया शापितोऽसि' इति वक्तव्ये 'मम पादाभ्यां इत्युक्ति: लक्ष्मणव्यवहारानुसारेण-गो.
स्वयं युद्धे प्रोत्साहवतः लक्ष्मणरयाशयं ज्ञात्वाऽह एवम् । अत एव समनन्तर श्लोकोऽपि
स्वरसः । - ↑ तत्र - ङ.
