एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति
126
अरण्यकाण्ड:
हेमन्तवर्णनम्
खर्जूरपुष्पाक्कृतिभिरिति । पीतवर्णैरित्यर्थः । कनकप्रभा इति ।
परिणतनालपत्रत्वात् ॥ १७ ॥
हिमातिशयात्मको नीहारः वृक्षपर्वताद्यदर्शनसंपादनक्षमः ॥
अवश्यायः - हिम्म् || २० ॥
[६]स्पृशंस्तु विपुलं शीतं उदकं द्विरदः सुखम् ।
अत्यन्ततृषितो वन्यः प्रतिसंहरते करम् ।। २१ ।।
प्रतिसंहरत इति । स्पर्शशैत्यवशादिति शेषः ॥ २१ ॥
एते हि [७]समुपासीनाः विहगा जलचारिणः ।
नावगाहन्ति सलिलं अप्रगल्भा इवाहवम् ॥ २२ ॥
- ↑ हिमनीहारैः—शीतलनी हारैः--गो. हिमैनहारेश्व- रा. हिमबिन्दुभि:-ती
- ↑ मप्यु-ङ. ज.
- ↑ आग्राह्यवीर्यः – ईषद्ग्राह्योष्णः-ति.अग्राह्यवीर्यः – अग्राह्यौष्ण्यः ;सुख-
मुद्दिश्य स्पृशन्नपि-रा. ईषदर्थे वा नज्, अनुदरा कन्येतिवत्- गो - ↑ आग्रा-ङ. ज.
- ↑ संसक्त:- ङ. ज.
- ↑ विलं– भृशं शीतलं उदकं स्टेशन् वन्यो द्विरदकरं सुख प्रतिसंहरते।
तृषाशमनापेक्षयाऽपि करप्रतिसंहार एव वरमिति भावनया' सुखं ' इत्युक्तिः । - ↑ समुपासीनाः जलसमीपदेशमिति शेष:-ति.
