१. ध्वनिलक्षणखण्डनारम्भ
२. लक्षणे अर्थस्योपसर्जनाकृतान्मन्बद्ववण्ं ,लक्षणे शब्दस्यानुपादेयत्वम् । स्वार्थाभिधानातिरिक्तव्यापाराभावश्च
३. शाब्दब्यवहारस्यानुमानरूपत्वम् गब्दद्वैविध्यम् । तत्र पदविभाग., पदाना क्रियाशब्दत्वपक्षसमर्थनम् ।
४. तेन तु कर्तृभेदविरोधपरिहारेण बहुलक्ष्यसाधनम्
६. आख्यातादिस्वरूपकथनम्
७. वाक्यस्वरूपम् , अर्थद्वैविध्यम् , अनुमेयार्थस्य त्रैविध्य वस्त्वलङ्काररसात्मना,
वाक्यार्थस्य द्वैविध्य विधेयाशसिद्धत्वासिद्धत्वाभ्याम् , तदुदाहरणानि.
८ साध्यसाधनभावस्य शाब्दत्वार्थत्वभेदप्रभेदास्तदुदाहरणानि च
१०, वाच्यविषयवदनुमेयविपयेऽपि साध्यसाधनयो क्रमप्रतीतिकथन, रसादिविपये
व्यङ्गधव्यञ्चकभावस्यौपचारिकत्वम् , अर्थस्य काकाभिधेयसायामनुमेयताया च चमत्कारित्वम् , तदुदाहरण च.
११. वस्त्वलङ्कारयोरौपचारिकव्यङ्गयत्वस्याप्यसम्भवः, रत्यादिप्रतीतेर्विभावादिसम कालत्वशङ्कातत्परिहारौ.
१२. ध्वनेः परार्थानुमानरूपता, वाक्यार्थमात्रस्य साध्यसाधनभावगर्भताया दृष्टी न्तोपादाननियमशङ्कातत्परिहारौ, रत्यादीनामनुमेयाना सुखहेतुत्वाक्षेपस्तत्परि हारश्च.
१३. विभावादिहेत्वादीनामभेदशङ्का, तत्स्वरूपाख्यानेन भेदस्थापनम् .
१४. कृत्रिमैर्विभावादिभिरसत्यरत्यादिप्रतीतिपरामर्श एव रसास्वादः, तत्र प्रमाणम् ,
गम्यगमकयोर्वाच्यव्यङ्गयप्रतीयोश्च सत्यासत्यत्वविचारानुपयोगः ।
१५. वाच्यप्रतीयमानयोर्मुख्यवृत्त्या व्यङ्गयव्यञ्जकभावाभावः, व्यक्तिलक्षण, तत्रै
विध्य, व्याक्तिलक्षणस्यासम्भवः, अव्याप्तिः.
१७, धान्याद्वस्तुव्यवहितवस्तुमात्रप्रतीतिस्थलेऽतिव्याप्तिः, तादृशस्थलत्रयोदाह रणं।
