परिच्छेदः असतः साधत्वम् ६६ अपि अन्यत्र क्वापि वर्तमानत्वंन स्वरूपती नित्यानावाच | तस्य तस्य अनुमितिप्रयोजकतावच्छेदकत्वेन याजकत्वाभावाच्च । एतेन · स्वाप्नार्यादीनां भाविशुभाशुनसूचकत्वादि व्याख्यातम् । सर्वेयामेव तेषां क्वचित् काले क्वचिद्देशे वर्तमानत्वेन सत्त्यान् । दुण्डत्त्रस्य कार·एतावच्छेदकत्वेऽनि कारणत्या नाववन् तेषां सूचकतावच्छेदकत्वेऽपि सूचकत्वाभावाच्च । रंखावर्णविषये यदाह "विवेके सत्तरसंस्कारवशान् नारीन- निवृत्तिः । अत एव ककारं पठतिलिति चेति सार्वलोकिको व्यवहारः इति तत्र लिखतीत रेखाविषयः, पठतीति तु रेखानुमितवर्णविषय एव व्यवहार इति युक्तं मन्यः वर्णविषयत्वस्वार- म्यान् । वर्णानित्यत्त्रवादिन | मस्माकं इस्वत्वदीर्घत्वादयस्तदीया एव श्रर्मा इति नात्र सङ्कटं किञ्चिन् । श्रवणस्थले वगांनामर्थबावकत्वस्य क्लृनत्वान् पठनस्वरोऽपि अनुमितवर्णानामेव तद्युक्तम् । न त्यारोपित- वर्णत्ववर्त'नां रेखाणामिति च ज्ञेयम् । यच 'प्रतिविम्वादिविज्ञानाना जनकत्त्रे च विशेषणतया प्रतिबिम्बा- दीनामनि जनकत्ये वाधाभवान् नोपलगत्वपक्षो युज्यते इति तन्न | प्रतिविम्वस्त्र सत्यत्त्रे तस्य जनकत्वेऽपि असावकत्वमिति भवत्व- नासिद्धेः। असत्यत्वेऽसतस्तस्य कारणत्यनुत्तेः । कार्यनियतवृत्ति हि कारणम् । असच कारणं चेतिहिं विप्रसिद्धिम् | स्वव्यापा- रजन्ये व्यरिणोऽसनो जनकत्ववत् स्वज्ञान जन्येऽप्यसतो जनकत्वसम्भ- वःन्। अतोतानागत!बस्वस्थ असत्त्व वर्मात्रयत्वेनैव भ्युपगमात्' इति । इदमयुक्तम् । छन्ते हि आगनवा अन्वयव्यतिरेकाभ्यां वा कारण- व्यापारे स्त्रेऽवचारिते पश्चात् सद्वारकमेव तत् कारणत्वमिति ज्ञातेऽपि, व्यापारियो नान्यवासिद्धिरित स्थितेः, व्यापारी व्यापारं जनयित्वा 'विरमति, व्यापार एव साक्षात् कार्यं जनयतीत्यःस्थीयते। तत्र व्यापारः
