द्वितीयादिप्रकरणम् । १ २६१ } लेखं हेयबङ्गला ? गाचे ए-डैयातेरङक्षस्पनेनाभिधीयते । अधराद्याः पार्वणे सुरूपकर्षः, छुत-उपांतरनुयषः तय च, मुरूयसम्भवेऽनुक्क्यपस्योपदेथश्चाग्निरनेिकैः अत्रिषनिश्चित ग्र हीतुं शक्यते । भूत-बैद्धयन्तु, आँतपछिकत्वं सखरःद्वितीय मरैसिद्धम् । तथा सातिं, सुरूयानुकर्षयोरुभयोरर्षि इवाङ्तस्य प्रारभकायद्याच्च भावयन्ति-प्रकरणेंतदेयलाईमाहुः वकर्मोपक्रमोपीहरे ’भनिर्मुर्शिता भक्षतिं तदक्ष घन्तं नोपन्च स्यते यथा, कुतव्यईपी भूत्रैर्बहादेव, तथा प्रतिपद <xकिं श्रुतएऽयोपादेया भवतेिं । तत्र रौशन अf --
- टेिकैकाऽप्यमक्षस्य प्रतिषत्रु न क्षन् ।
भूतविदैव स ब्रह्मा बैचे चित्रे च ’ऑणि’--इति । गदयः अर्जेऽपि कर्दी-उर-संचम्झिन यापि न स्वादि ॐः । तदेतद्वचनं पूर्वेद्युरेवाह्वत्र्यासौ दुष्टम् । अस्मिन्नेव निष्ठं आयाएग्रह
- प्रतिपथमवास्य पूर्वाह्नभाएं यदि ।
भूत-विदैव सा शचा पॅिउथे कर्मेणि सर्वदा "--३) । यत्र ह्रीसवचनम्,
- कन्था-प्रकरमीने तुळयां मिथुने तथा ।
भूतविद्धेन सर्वं पूर्" अयते यतः "-इतेि १ त्तEत-! तो ची प्रवाहि:, ह्वायां मिथुने पीने कथायां मकरेऽपूप । भूत-वैिद् व्रते श्रद्धा वे अतिपद्युता -स्त । इतं पञ्चदशीनिः = - - - - - - वरनामे,--वहस् ८५ पुHने पाठः । टहलन/संदर्भ>, Venkateswaran raman (सम्भाषणम्)त भू- उररूढे गठः
