( २०६ ) Kभावं ईईशनि सधै अरुणोदयधसूर्यपेध-द्वय-सामान्येन प्रवृतत्वद्वैष्ण-पार्थोभयश्वािणेि ! तञ्ज, ’ब्ध-विषयै निरङ्क शानेि प्रवर्तन्ते १ मी"विषये भविष्ये Eधाधिक्यं च सर्वां- पुरुषविपत्रापि द्रष्ठानेि ! दशमीवेङऽश्रौञ्चशानि कानिचिचनाम्युपर्यन्ते । तद्यथा । स्कदुर्ग,
- श्रेयोदश्यां ने छश्येत इदशी यदि किञ्चन ।
पोष्यैकादशे तञ् दशमी-मिश्रितऽपि च' इतेि । स्मृभ्यन्तरेऽपि, --
- टयैकादशी (त्र दि. # भवेद्यदि ।
दशस्या हेि हिंसिंगै५ * एकादशैत्र गॅकृत् इति । असष्ठः --
- डग स्वरूएम/S{ आदि न स्यात्परेऽहनि के ।
दशमिश्रण कार्यं महापातकनाशिनी --ऽति । ११ . ) 4A एकादशी न हरेत = छ। अचेत् । उष्ण आभी-विट्-ऋषिरुद्रुद्धेऽत्र ".--इति { हॅरोलाइपि. -- • अयोदश्यां बहू नष्ट 'दशी धर्टझ्यम् । दशभ्यै कभी दी बिंद्ध क्षेत्रबेण सदा तिःि । –इति । एतादृशानि वाक्यानेि ब्रह्मण्यनुश्थाधिध्ये सर्वचूरु-त्र. याणि, एकाधिक्ये स्म।ङ्गह--विश्वणि द्र ध्यानि, न येतानेि वैष्व विषयाणि । वैष्णव-पचीर्णेषु विद्धोऽथ सुम्नया चटुशुभात् ॥ सम्पूर्वेकादशपूर विषाणि कानिचिदश्नान्युपलभ्यन्ते । तद्यथा । स्कन्दपुराणे , • म्यापि द् िवनैः,-- ते लेॐ पुलके पाठः । से उपॅी दश विद्रा,- श्रीं गु पुतके पाठः ।
