न चलन्ति फणिनां पत्युः फणाभित्तयः इत्येवं वदत एव तस्य युवराजः समुच्छ्रितानेक नांग्णां तृणमयमाकारमन्दिरसहस्नसंबाधामुल्लासितधवलपटमण्डपशतशोभिनीमावासभूमि आःआआआग् । तस्यां चावर्तार्य राजवत्सर्वाः क्रियाश्चकार । सर्वैश्च तैः समेत्य नरपातईभिरमात्यैश्च आं?वि गभिः काआभिर्विंनोद्यमानस्तं दिवसमशेषमभिनवापईतृवियोगजन्मना शोकावेगेनायास्य मानटृदयां दुःर?एनात्यवाह?ग्त् । अतिवा?ईतदिवसश्च यामिनीमापई स्वशयनीयस्य नातिबूरे ?ई आंःऋ?आ?आयांनिपणोन वंए?उआम्पायनेन अन्यतश्च संमीपे क्षितितले विन्यस्तकुथप्रसुप्तया पत्रल५खया ग। ंआतग आईपतृराक्तम् अन्तरा मातृसंबद्धम् आन्तराशुकनासमयंकुव०न्नालापं नोतिजात आनद्र प्राआ?आआ जाग्रदेव निन्ये । ८प्रत्यूपे चोत्थाय तेनैव क्रमेणानवरतप्रयाआआकैः प्रतिआआयाणकमु आचीग्मानेन गेनासमुदायेन जर्जरयंवसुंवंराम् आकापयन्गिर्रान् उत्सि९ ञ्चन्सरित ? रिक्ती गृः आंन्गगीरा ?ऋआआआर्यन्काननानि समीकुर्वन्विपमाणि आर्ंलयन्दुर्गाआआआईआ पूआ_यन्निम्नानि निम्नय । ॥ आमाआ गा_णं तेन आईयधुआआः र्पा?०ता फीणनां पत्यु शेषनागस्य फणाभित्तय फणकुज्याआनई नचल?त । । आ?आऋ?ं आं नदा गरंण आतईष्ठर्तात्यांः । इत्येवं पूर्वोक्तग्रकारेण तस्य वैशम्पायनख्य वदतो मुवत एव युवराज ए ंंआं वांनाआआभृआर्भ आनईवाराभूआईममबा?ग् प्रापेत्यंबयः । अथ तां आईवशेषयन्नाहसमुआईउछ्रतेति । समु आआऋ । आआऋआनांऋआआईन तोरणाआनई वाहईर्द्वांराआणीआ यस्यां ताम् । आबहईर्द्वारं तु तोरणम् इस्तई कोश तुणंति । तृणमयां यच्चगमयो यः प्राकारो ?प्रस्तास्मईन्यन्मी?दरसह?ं गृहदशशतं तेन न त्त्वईयते संबाध नां?ए आं आन्यृआम् । उल्लासितेति । उल्लाआईततमुक्लासं प्राप्तं यद्धबल?टस्य ?एतवस्त्रस्य मण्?प?आतं जना?यशातं ।र् ।ं।ंआआई०आनी नृंआभा?त्त्?आम् । तस्यामावाराभूमाववतीर्यावताणं कृत्वा । चकार पुनरर्थक । राजवत्तारार्पा आं ।ए ओग्ं आकईया ममग्रकृत्याआनई चकार कांषयामास । सर्वेंश्चेति । तंए पूर्वोक्तई ?र्वै समग्रैर्नरपातईभिआउमा ंराआर्वभापणृं कुर्र्बान्वद्धत्राआईतजाता न वाद्गुब्येन स्माग्रता आनई । र्प्र्माला यख्य द्वसार्ता तईंथर्निआआआप?ऋप्रायोलणापवमाहाआए?र्नंय
