निष्ठुरता जाता । आ जन्मनः प्रभृति न दृष्टमेव यस्य कुपित-
माननं तस्य ते कुतोयमेवांवईधो मय्यकस्मादेव कोपः । यदेवं
पारईत्यज्य स्थितोसि । गतोप्यागकच्छ शिरसा प्रसादयामि त्वाम् ।
कोपरोसस्ति मे । देशान्तरपारईचयान्मुक्तो नामास्मासु स्नेहः । क्षण
मप्यनन्तीरतदर्शनस्यचन्द्रापीडस्योपारईकथं तवेदृशीनिःस्नेहता ष्
जाताआतातनभद्रकंतेसमापतितमा सर्वएव सुखंस्थाप
नीयोगुरुजनोदुःरवंस्थापितःआ न जानाम्येवंरूत्वाकिंत्वया
प्राप्तव्यमाएतानिचान्यानि चान्तर्भवनगतांप्रत्यग्रतनयविरह
शेकविह्नलांस्वयंदेव्या आवईलासवत्यासंस्थाप्यमानामपिमनोरमां
विप्रलपन्तीमश्र?आपीत्?आ १०
?तेन चातिकरुणेन तअलापावईपेणविह्वल इवनिद्रागुमेनेऋव
चूर्णमानोनि५श्चतनतामनीयत।कथंकथमपि सहजसत्त्वृआवष्टध्भे
नैवसेस्तम्भितात्माप्रावईशृयपितुरपिलज्जमानोवदनमुपदर्शयितु
मधोमुरव एव निउस्पन्दसर्वा५ङ्गंणमन्दराद्रिणेव शुकनासेन सह
मथ्नावसानुस्तईमितमिव महार्णव प्रणम्यपितरं सूत खेपा१ष्
आवईशत्?आउपविरष्टं_ चतंक्षणमिवदृष्ट्वा राजान्तर्बाप्पभरगद्गदेन
ध्वनिनाऽभ्यर्णैवर्पैवजलधरोभ्युधारताआवत्सचन्द्रापीडजानामि
ते स्वजीआवईतादपिसमभ्यधिकाभ्रातुरुपारईप्रीतिम् । पीडाच
सुखैकहेतोर्वल्लभजनादेवासं_भाव्यृआ य्रुआसमुत्पद्यतोआतथैव आ?
आकेचिउन्न क्रिय?तेर । तृज्जनुमनः५स्नहैस्यृ९ वय?।शीऊक्र?श्रैर्तस्य?०
गुरु_जनाच् ?विनुयाधानस्यच सर्वस्यैवानुज्ञिईताममभ्रोतु ४
सुहृदश्चतेवृत्तान्तमाकर्ण्यत्वदोपमाशङ्कते मेहृदयमाइत्येवं
वादिनोनरपतेवईचनमाआई_क्षप्ययुगपच्छ्रृआए?प्राआभ्यामन्ध्काआरईतृआन्रनः
प्रावृडारम्भैव तडिल्लतादु_उप्प्रेक्ष्यृआएऋ आवईस्कूआईर्ज्जतेऊनैवस्फुआरईताधरेण
शुकनासोव्रवीत्?आ ।?
१ तयैवाइआईतक
