एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति
३२ अथर्वसहिताभाथे
र्य:। तथा रवीणाम धनानां सदनम उपवेशनस्थानम् । "अन्नाद्
भूतानि जायन्ते" [ते.आ.२] इत्यग्दिक्षुते:। हे औदन एवंभूतं त्वा
त्वां भुक्षाना वयं प्र्जाअमृतावम प्र्कर्षेण जायत इति प्र्जा पुत्र्पेत्रादिरूपा
त्था यत् अमृनत्वम अमरणधर्मता। सांतत्येन वृत्तिरित्यर्थ:। श्रुवते
हि। "प्र्जाम अनु प्र्जायसे । तदुं ते मत्यामृतम् " इति [तेइ .ब्र्. १.
५. ५. ६ ] "प्र्जामिरमे अमृतत्वम् अश्याम" इति [ब्ऱु. सं.५.४.१०]
न्द: [ताम] उ अपि ज दीर्धम् शतसंवासरपरिभितम् आयु: जीवनम्।
तथा राय: धनस्य पोपे: समृदिमिक्ष सह प्र्जाअमृतात्वादिकं
सर्वं फ़्लम् उय सदेम उपगस्यास्म । यज्झा प्र्जाअमृतात्वादिरुपं त्वाम् इति
सामानाधिकरण्येन संबन्ध: । सदे: आसीलिंझि "लिद्याश्हिप्याङ"
इति अङ् प्र्त्यय:॥
पचचमी॥
व्रुध्मोसि स्वर्ग सृषीनाषेंयान् गेछ।
सुकृतो लोके सींदु तत्रे नो संस्कृतम्॥ ३५॥
बुपम:। असि । ख:अग:। शृपीन् । आषेंयान । गछ।
सुअकृताम् । लोके । सीद । तत्रे । तो। संस्कृतम॥३५॥
हे ब्र्होदन त्वं [वृषन:] कामानां वर्पिता असि मवसि। तथा स्वपे:
स्यलोंकम्य गन्ना गमयिता वा भवनि । अत: वृर्पान् मन्त्र्द्रटुन्
आपेयान उर्दारितलक्षणान बाहाणान् गछ् अस्मभिर्टीयमान: प्र्नुनुहि।
तेकपमुक: सन् पक्षाद अछण्टरूपेण सुकृताम् पुण्यकृतां फ़्लभूते लोके
नाकण्टण्ठारक्ये भीद उपविश । तत: परं नो आवयोरतत्र खलु मुकृतफ़्लभूते
लोके तम्कृतम् मम्कारो भोतृभोत्क्र्व्यात्मक: । संपत्स्यत इत्यर्थ:॥
षण्ठी॥
समाचिंनुष्तानुसंप्र्याहाझे पथ: केल्पय देवयानान्।
