पृष्ठम्:अथर्ववेदभाष्यम् भागः १.pdf/३१

विकिस्रोतः तः
एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति

________________

भू० २ ।। प्रथमं काण्ठम् - ( & ) सायणाचार्य ने अर्थ किया है कि (ज्यादे) दे कुत्सित विज्ञा 1 (न) हम को (परि) छोड़ कर (मम) झुक । इमारी समझ में वह असंगत है. संपूर्ण सूक का देश्चन्ना इन्द्र हैं ॥ वृक्ष' यद्दगार्त्रः परिषस्वर्ज्ान्ा अंनुस्फुरंशुरमर्चन्त्यृभुम् ॥ शत्रुंसुस्मठ्ठ यांवय दुिर्मिन्द्र ॥ ३ ॥ . मुक्षू यद्’ गावः । གྲྭ་རྩེ་ལུ་བཟུ་གུ་ཀ་ མུ་གྱུར་དང་རྒྱུར་འདྲ་མུ་ར་ཝ ། DD DDiDDDDD D LDuL uDmm mLLm E भाषार्य-{यद) जय { वृक्षम्) धनुष्यः से (परे-सस्वजानाः} fलपटt हुयी (गाध) यित की डोरियां (अनुम्फुरम) फुरती करते हुये (ऋमुम) धिस्तीर्ण ज्योति घाले. अथवा सस्य से प्रकाशमान वा प्रतिभान, धड़े युद्धिमान (पारम) घाणधारी शरपुरुप की (अर्चन्ति) स्तुति करें।[तब] (इन्द्र) है बड़े ऐश्वर्यवाले जगदीश्वर ! चिा. है वायु 1}(शरुम) घाण और (दिशुम) वजू को {श्रप्रस्मन्न्) इम से {यावश्य) अस्ाग् ग्त्र ॥ ३ ॥ DDD DDr SSS0SS DDDDD DDDD DDDD S DBr ५। १६। चौथी छढ़ा। वरीयः । प्रियस्थिरेत्याविना। पा०६।।४।। १५७ ! DDB Bu SDDDS DDBS S DD S DDD DDD SYuDuS Y uDuD DDD D DDD BDD BDS DuuDuuDu u DDDS DDDGBD 0tDS १७४। प्रति रा दाने-क्तिचनष्समास । सुपां सृलुफपूर्वस्वर्ण० । पro७।१। ३s । इति पूर्वसवर्ण: } अगातीन् शत्रुन्। यद्धा किन् न्ते, शशुभाचाम, धिरौधान्। अप। अपडत्य 1 द्वपंसि । द्विप अप्रीती भावे-अमुन्। मेपान, अा । ईपदधे । ३-वृक्षम् । स्युमश्न्यि कृत्त्यृिषिभ्यः कित् । उ० ३ ।। ६६ । इति श्रो ग्रश्चू छेदने-क्स प्रत्यय। घुत्ते वृक्षे धधुपि धनुपि घृक्ष ग्रश्चनान - नियn २ ॥ ६॥ धभुर्दण्डम् ॥ धनुः ! यत् । यदा ! गावः॥ गमेडी़:। उo २।६७ ॥ इति गम्लगतौ डॅरे ! ज्यार्षि गौग्याच्थते गच्या येत् नाद्धितमथचेन्न गव्या गमय्तीपूनिति-निरुo २। ५ । ज्याः, मौर्व्यः । परि-सस्वजानाः ॥ अम्रक्ष परिष्वप्रें, लिटः कानच्. नष्फारङ्गीपे द्विर्वचनम् । अश्लिष्य धनुप्फोर्टी श्रारोपिताः । अनु-रुशुरम् । 2