<poem>कैकयि । त्व समुत्तिष्ठ रामराज्याभिषेचनम |
मरण तव पुत्रस्य मम त नात्र समय ॥ ८ ॥
कुनयोक्तञ्च तच्छ्रुत्वा एकमाभरण ददौ ।
उवाच मे यथा रामस्तथा म भरत सुत ॥ १० ॥
उपायन्तु न पश्यामि भरता येन राज्यभाक् ।
केकयमब्रवोत क्रुद्धा हार त्यक्ताऽथ मन्यरा ॥ ११
बालिशे रच भरतमात्मान मा च राघवात् ।
भविता राघवा राजा राघवस्य तत सुत ॥ १२ ॥
राजवस्तु कयि । भरतात परिहास्यत ।
देवासुर पुरा युद्ध शम्बरेण हता सुरा । १२ ।
रात्री भनी गतस्तत्र रक्षितो विद्यवा त्वया ।
वरदय ता प्रादाद्याचेदानी नृपश्ञ्च तत ॥ १४
रामस्य च वनवास नव वर्षाणि पञ्च च ।
यौवराज्य ] अन्ते तदिदानी प्रदास्यति ॥ १५ ॥
पाकारिता कुना सा श्रमर्षे चार्थदर्शिनी ।
वाच सदुपार मे कचित्त कारयिष्यति ॥ १६ ॥
क्राधागार प्रविष्टाऽथ पतिता भुवि मूर्द्धिता ।
हिजादीनच वित्वाऽथ राजा दशरथस्तदा ॥ १७ ॥
ददर्श केकी रुष्टामुवाच कथमोशी |
रोगार्त्ता कि भयादिग्ना किमिच्छसि करामि तत ॥ १८ ॥
येन रामेण हि विना न जीवामि मुहर्त्तकम ।
शपामि तेन कुया वे वाव्कित तव सुन्दरि । ॥ १८ ॥
सत्य ब्रूहीति सावाच नृप मा ददासि चेत् ।
वरदय पूर्व्वद्दत रात्यात्व देहि मे नृप । ॥ २० ॥
</poem>
