आर्यासाहस्री
आर्यासाहस्री बि वेङ्कटरामभट्टः |
॥ आर्यासाहस्री ॥
अतिसुखिनि सुन्दराङ्गि श्रितजनमन्दारवल्लरि श्यामे ।
भारति कमलजजाये विद्यां बुद्धिं समुज्ज्वलां दिश मे ॥1॥
असदशसम्पद्भरिते शुभगुरुराजत्वकीर्तिबोधमयि ।
श्रीमातरखिलमातः स्तोतारं मां पुनीहि हे ललिते ॥2॥
अखिलजनमोदहेतोर्देवीश्वरि हे शिवे महाराज्ञि ।
मायाप्रकटितरूपे रूपत्रयभाविते नमो ललिते ॥3॥
अतिगुरुमहिमापूर्णे राज्ञां साम्राज्यदायिनी त्वमसि ।
गतिमतिदात्रि नमस्ते नादश्रीर्नादकोविदे पाहि ॥4॥
अमतांशुमौलिजाये ! हेमासनसुस्थिता महाकल्पा ।
सुखिनि सुखास्पदधाम्नि प्रणमन्तं त्वां सदैव मां पाहि ॥5॥
अमलकरचित्कलाञ्चज्योतिर्मुख्याङ्कुरात् समुद्भूते ।
भूरिमहिम्ना भरिते देवि सुरानन्ददात्रि मां पाहि ॥6॥
असुरगणमखिलमनिशं हन्तुं जातासि देवकार्यार्थम् ।
अहमिति धीरूपाग्नेः कण्डाद्ब्रह्माण्डजननि मां पाहि ॥7॥
अयुताधिकरविदीप्ते पूर्वाम्बुधिशैलतुङ्गशिखराग्रे ।
उद्यद्भानुसहस्रप्रभया विभ्राजिते नमो ललिते ॥8॥
अखिलामरजनयित्री सुगुणैः स्वैरेव शोभितं ललितम् ।
पाशं दधासि या त्वं सा त्वं मामम्ब पालयेरनिशम् ॥9॥
अयि परुषपाशहस्ते पुण्ड्राङ्कुशराजमानकरकमले ।
पुरुषार्थदायिपाणे भारति वाग्देवते नमो ललिते ॥10॥
अतिसुखदरूपमनिशं दधती हस्तेङ्कुशं सदा महसा ।
विभ्राजमानमूर्ते ललिते मामम्ब सन्ततं पाहि ॥11॥
अमलज्ञानाकारे मानसरूपेक्षुदण्डकोदण्डे ।
ग्रन्थिषु धृतषट्चक्रे ललिते मामम्ब सादरं पाहि ॥12॥
अभिनवचम्पकसुमसमनासादण्डेभिराममुखकमले ।
शुभकरि करुणामूर्ते मातर्ललिते नमोस्तु ते सततम् ॥13॥
अरुणरुचिपूरमज्जद्ब्रह्माण्डाखण्डमण्डलोल्लसिते ।
करुणामसृणापाङ्गे मातर्मां पाहि सन्ततं ललिते ॥14॥
अयि नीलकेशपाशे चाम्पेयाशोकललितपुन्नागैः ।
सौगन्धिकेन रचितं माल्यं दधतीं नमामि देवि त्वाम् ॥15॥
अतिरुचिरपद्मरागप्रत्युप्तस्वर्णरचितकेयूरे ।
दरहासभूषितास्ये मातर्मां देवि सन्ततं पाहि ॥16॥
अतिसुरभिमगमदाञ्चत्फाले कोटीरमञ्जुलाभरणे ।
दुष्टसुरारिवधाय व्यापतनानाविधायुधे शिवे पाहि ॥17॥
अमलतरसुन्दराननमन्दिरमाङ्गल्यतोरणभृकुटि ।
सुभ्रूगणपरिवारे धीरे मां पाहि सन्ततं ललिते ॥18॥
अतिदुर्भरतरजघने दरलीलासक्तमीनरुचिराक्षि ।
अयि सुन्दराङ्गि मातर्मातस्त्वां चिन्तये सदा हदये ॥19॥
अमलतरतारकालिज्योतिर्न्यक्कारिनासिकाभरणे ।
कुमुदवनबन्धुवदने गुणवति मां पाहि ते नमो ललिते ॥20॥
असुरकम्बकदम्बप्रसवसुकर्णावतंसवत्कर्णे ।
कमलापतिसहजाते जाते प्रीता भवाम्ब मयि ललिते ॥21॥
अमलतररुचिमहोज्वलताङ्कीभूतरविशशङ्कयुते ।
अमरकुलसेविताङ्घ्रे नित्यं मां पाहि वत्सले ललिते ॥22॥
अमलसुधाकरलाञ्छनसन्निभमगनाभिपङ्कवत्फाले ।
कमलजवदननिवासे तावकमङ्घ्रिद्वयं मुदा वन्दे ॥23॥
अमलतरपद्मरागादर्शतिरस्कारकारिसुकपोले ।
अतुलास्यहास्यलास्ये कमलाक्षि त्राहि जनमिमं सरले ॥24॥
अभिनवविद्रुमशोभापरिभविदन्तच्छदेन सङ्कलिते ।
शुभगुणगणसंवलिते श्रीपतिवन्द्येम्ब पाहि मां ललिते ॥25।
अतिविमलसाधुविद्याप्राङ्कुररूपद्विजद्विपङ्कियुते ।
मतिमति विधिहरिमान्ये त्वं कुरु कारुण्यमयि मयीह भृशम् ॥26॥
अमलतरनागवल्लीकर्पूरक्रमुकसौरभादेव ।
आह्लादयन्त्यशेषाशांस्त्वं जयसि शोभया देवि ॥27॥
अमतस्यन्दिवचोभिस्त्रपयन्ती कच्छपीं निजां वीणाम् ।
मधुरालापैरपि पिकमम्बुजनयने त्वमेव मां पाहि ॥28॥
अनलाक्षमात्मरमणं मन्दस्मितपूरलीनहदयं तम् ।
विदधास्यजस्रमाराद् धीरा त्वं पाहि शैलजे सततम् ॥29॥
असदृशनिजचिबुकश्रीशोभितकम्बुद्युतिस्फुरत्कण्ठि ।
कुसुमायुधमदहारिणि मातर्मां पाहि विजितकलकण्ठि ॥30॥
अमलेन्दुधरनिबद्धश्रीमन्माङ्गल्यसूत्रवत्कण्ठि ।
कमलाक्षाब्जजवन्द्ये पार्वति माङ्गल्यदात्रि मां पाहि ॥31।
अनघकनकाङ्गदाढ्ये श्रीमद्भुजदण्डमण्डिते महिते ।
कनकगिरिचापधर्तुर्भर्तर्वाचि स्थितेम्ब मां पाहि ॥32॥
अनघमणिघटितहेमग्रीवाचिन्ताकमौक्तिकाभरणे ।
विनयनतमस्तकं मां पालय दीनं च शमय मदमोहौ ॥33॥
अभिमतनिजपतिहर्षस्फुरितानर्घाश्मनिस्तुयोरोजे ।
अभिजनपूजितचरणे नतिरियमयि तेस्तु चरणयोर्देवि ॥34॥
अवनम्रनाभिरूपावालजरोमालिफलककुचयुगले ।
अवहितभुवनत्राणे शम्भोः प्राणाधिकेम्ब मां पाहि ॥35॥
अवहितरोमावल्या सूचितवल्लद्वलग्नशुभदेशे ।
अविनयमम्ब मदीयं जहि सुरसन्तोषभाग्यमयकोशे ॥36॥
अतिघनवक्षोरुहयोर्वहनायाबद्धवलिमहादशने ।
गतिरसि मतिरसि सततं मम माता त्वमेव मां पाहि ॥37॥
अरुणारुणकौसुम्भश्रीमद्वासःश्रियाढ्यकटिभागे ।
कुरु मां तव करुणायाः पात्रं गोत्रं मनश्च पावय मे ॥38॥
अगणितमणिकिङ्किणिकारशनादाम्ना विराजतेद्रिसुते ।
नगवरकुलमणिदीपे दिश मम काव्याङ्गनाकपामम्ब ॥39॥
अनलाक्षपाणिपद्मद्वयवेद्या परुषसुरभिललिताङ्गी ।
जनयित्री लोकानां मयि कुरु करुणां स्वभावसुरभितनो ॥40॥
अनघद्युतिमाणिक्यस्फुरितकिरीटाभजानुयुग्मयुते ।
अनुनय मयि कुरु वाणि त्वयि तु मयि त्वं दयस्व हे ललिते ॥41॥
अहिरिपुमणिकतमन्मथतूणीराकारजानुयुगलाढ्ये ।
महितगुणराजमाने मम मनसि त्वं वसाम्ब हरवेद्ये ॥42॥
अतिपीनगूढगुल्फे मतिमति मत्याश्रये सतां सततम् ।
कतिनां समितिषु कुरु मां सुमतिं सम्भावितं च हे ललिते ॥43॥
अयि कमठपष्ठविजयिप्रपदद्वयराजमानपदकमले ।
नियतिनियामकजाये सपदि कपां धेहि मयि निजे ललिते ॥44॥
अरुणनखदीप्तिमज्जज्जनहदयध्वान्तनाशसुप्रीते ।
करुणामसणापाङ्गे जननि त्वामाश्रयाम्यहं सततम् ॥45॥
अयि पदयुगलज्योतिर्न्यक्कृतपाथोजवनरुचे महसा ।
नियमितदीप्तिमदे त्वं जयसि हि दीप्त्यास्व मयि तथा महसा ॥46॥
अविरतमपि शिञ्जाने मणिमयपादाङ्गदे दधानेम्ब ।
भवभयहारिणि तारिणि संसाराम्भोनिधेः सदा पाहि ॥47॥
अनुपमहंसवधूटीं जित्वा गत्या विराजमानेम्ब ।
अनुचरचरचरमेनं तव शिवजाये पुनीहि मामम्ब ॥48॥
अभिनवहेमसवर्णे देवि महारूपशेवधे सविधे ।
जयति च सवर्णसिंही त्वं मां पायाश्च सिंहसंहनना ॥49॥
आभरणराजिकान्त्या निजतनुदीप्त्यावतारुणच्छाया ।
सौभगपरिपूर्णा त्वं सुभगं कुरु मां दयासुधावष्ट्या ॥50॥
आपादमौलिदेशादनवद्याङ्गाङ्गबन्धुरे सुकरे ।
श्रीपादशोभमाने जननि त्वामेव याम्यहं शरणम् ॥51॥
आपादमौलिविलसन्नानाभूषावलीप्रभाच्छन्ने ।
आपादमौलिसुषमापिहिते मां पाहि सन्ततं ललिते ॥52॥
आशाम्बरवामाङ्के वाल्लभ्यादेव सानुरागमपि ।
आरोपितनिजमूर्ते दुर्गे देवि त्वमेव मां पाहि ॥53।
आददति ये पवित्रे हदये तेषां सदा शिवा भासि ।
मोदयसि सन्ततं त्वं तानेवानेकभाग्यदा जयसि ॥54॥
आधिव्याधिविहीने स्वाधीनात्मप्रिये प्रभावेण ।
अधिगतभुवनध्याने साधीयो मे हितं त्वया ललिते ॥55॥
आधिनिवारिणि नमतां साधुनुते मेरुशृङ्गमध्यस्थे ।
साधूपकारशीले साधय मत्कार्यमुत्तमं ललिते ॥56॥
आकाशान्तःकलया निहितश्रीनगरनायिके गौरि ।
साकारभाग्यरूपे रूपगुणोद्योगभेदवति जयसि ॥57॥
आपादितसकलाशे श्रीसखि चिन्तामणिप्रिये महादेवि ।
वासोरुचिसंवलिते दासे मयि ते दयस्व हे ललिते ॥58॥
आर्ये विधिहरिरुद्रेश्वररूपब्रह्मपीठमारूढे ।
नार्यवतारिणि भद्रे मारवधूटीप्रिये नमो ललिते ॥59॥
आपाटलसरसीरुहकान्तारान्तःस्थिते गुणोल्लसिते ।
श्रीपादजितसरोजे शरणं भव मे भवे भवे ललिते ॥60॥
कार्याकार्याभिज्ञे शौर्यश्रीमत्कदम्बवनवासे ।
आर्यानन्दिनि मायाकार्यानन्दान्वितेम्ब मां पाहि ॥61॥
आश्रितपालनचतुरे पीयूषाम्भोधिमध्यगेहस्थे ।
आश्रितसुरपरिवारे दशशतपत्राब्जपीठगे पाहि ॥62॥
आनतभक्ताभीष्टं मानयितुं दातुमसि च कामाक्षी ।
दीनानाथशरण्ये मानय मामम्ब सादरं ललिते ॥63॥
आराधयन्ति ये त्वां तेषामानन्ददायिनी नित्यम् ।
नारीकिरीटशोभाराधितचरणेम्ब पाहि मां ललिते ॥64॥
आनतसुरमुनिबन्दैरनवरतस्तूयमानपदकमले ।
दानवनाशिनि तुभ्यं नतिरियमास्तां जयाम्ब हे ललिते ॥65॥
आर्ये भण्डवधोद्यतशक्तिचमूभिस्समावते देवि ।
कार्येषु मे सहाया कार्यप्रज्ञाप्रदास्व मयि ललिते ॥66॥
आश्रितसम्पत्करणीशक्त्यारूढेभसेविते समरे ।
आश्रितसुरपरिवारे धीरे मामम्ब पाहि हे ललिते ॥67॥
आरूढवाजिसेनावारितकोट्यश्वसेनया सहिते ।
आपीतासवमत्ते चित्ते ते मे नुतिस्सदा भवतु ॥68॥
आरुह्य चक्रराजस्यन्दनमखिलायुधानि परिगह्य ।
वीरावेशकराले वैरिषु समरेषु कोपने जय हे ॥69॥
आरुह्य गेयचक्रस्यन्दनमेकं च सेव्यमानेम्ब ।
श्यामलया मन्त्रिण्या समरससमरे नमोस्तु ते ललिते ॥70॥
आरुह्य च किरिचक्रस्यन्दनमनघं धुरि प्रतिष्ठितया ।
दण्डाधिपवाराह्या शक्त्या सहिते जयाम्बिके ललिते ॥71॥
आक्रम्य दिव्यशक्त्या वह्निप्राकारमध्यमभ्येत्य ।
ज्वालामालिन्या त्वं जयसि रुचा समरभूतले ललिते ॥72॥
आराकाचन्द्रकलिकावद्धिप्रदशक्तिवद्धिसन्तुष्टे ।
उत्साहवद्धिहेतोः शक्तीनां त्वं जयाम्बिके ललिते ॥73॥
आक्रम्य भण्डपुत्रानखिलान् हत्वा जयेन सन्तुष्टे ।
बालाविक्रममुदिते समरे दुर्गांब ते नमो ललिते ॥74॥
आसुरविषङ्गदैत्यं मन्त्रिण्यम्बावधीद्रणे येन ।
श्यामज्याङ्कितहस्ते तुष्टे युद्धेन ते नमो ललिते ॥75॥
आर्ये भण्डभ्रातश्यामलयासीद्धतोंब ते समरे ।
मुदिता त्वमभूर्मातः सुररिपुहनत्यम्ब ते नमो ललिते ॥76॥
आस्यालोकनमात्रात् पत्युर्विघ्नेशमसज एव त्वम् ।
मायामसुरानपि तानवधीर्विघ्नेश एव कुशलतया ॥77॥
आसुरमायाविघ्नान् विघ्नेशोनाशयत्तदा ते हि ।
आनन्दयदपि भवतीं यस्ते पुत्रो हि तेन ते ललिते ॥78॥
आर्ये भण्डविमुक्तान् बाणानखिलान्निजाशुगेनैव ।
सत्वरमखण्डयस्त्वं तस्मात्तुभ्यं नमो नमो ललिते ॥79॥
आयोधने नियोद्धुं सिद्धे भण्डे कराङ्गुलीभ्यस्त्वम् ।
नारायणावतारानसजत् सहसैव ते नमो ललिते ॥80॥
आर्या पाशुपताग्निज्वालाभस्मीकतासुरे समरे ।
मूलाधारज्वाला सेयं ननु ते नमो नमो ललिते ॥81॥
आनीलकोमलाङ्गि श्रीललिते श्रीनिकेतने सवने ।
सौजन्यादिगुणानां त्वं मे सद्बुद्धिमनुगहाणाम्ब ॥82॥
आसुरबलमवधीस्त्वं कामेशास्त्रेण भण्डदैत्यं तम् ।
फालानलेन गिरिशो मदनमिवाजेयमम्बिके ललिते ॥83॥
आसुरभण्डवधात् त्वामजहरिशक्रादिदेवता अचलाः ।
भक्त्या शशंसुरम्बां वन्दे त्वामस्तु ते नमो ललिते ॥84॥
अद्भुतकलावतारे हरनयनप्लुष्टमदनजीवातो ।
आश्रितजनततिसुगमे श्रीदेवि त्वं दयस्व मयि दीने ॥85॥
इभवदनजननि ललिते शुभकरि परिपूर्णचन्द्रनिभवदने ।
अभयङ्करि जगतां मां देवि त्रायस्व सादरं तमिमम् ॥86॥
इनशशिपावकनयने कण्ठान्नीचैर्नितम्बपर्यंतम् ।
आकटितटमपि कण्ठान्मध्यमकूटावते नमो ललिते ॥87॥
इभराजमन्दगमने दढशक्त्याधारशोभिते महिते ।
अभयप्रदकरपद्मे पद्मास्ये पाहि मां मुदा ललिते ॥88॥
इभराजवाहना त्वं शुभकरमन्त्रात्मिका त्वमेवासि ।
अभयं दिश मे मातः शुभमपि सततं नमोस्तु ते ललिते ॥89॥
इदमम्ब मन्त्रराज्यं विविधं भागत्रयेण ते भाति ।
आकट्याकन्धरमामस्तकमित्याश्रयाम्यहं तु त्वाम् ॥90॥
इदमजकतजगदासीत् कुलरूपेणास्थिता श्रिया जयसि ।
हदयनिवासिनि नमतां जलजाक्षि त्वामहं भजे सततम् ॥91॥
इहकुलपालिनि जगतां सष्टिव्यापारपालिनी त्वमसि ।
महिताम्नायनुतां त्वां शिरसा वन्दे नमोस्तु ते ललिते ॥92॥
इहकुलहदयनिलीना विहिताशेषक्रियाकलापासि ।
महतामाश्रयदात्री त्वं मे शरणं भवानिशं ललिते ॥93॥
इदमखिलमेव विश्वं हदये वहसीक्षसे सदा दयया ।
मायातत्त्वमिदं ते गहनाद्गहनं नमो नमो ललिते ॥94॥
इदमम्ब विश्वतस्ते त्वयि च त्वं चात्र परमकुलरूपा ।
इह कुण्डलिनीपीठा कौलिन्याख्ये नमोस्तु ते ललिते ॥95॥
इदमम्ब विश्वमखिलं संयोज्यैवात्मनाहिता भवसि ।
हदि करुणामयि मयि ते करुणापातोस्तु ते नमो ललिते ॥96॥
इह जगति वर्तमाना लीलालीनेव वर्तसे सततम् ।
महितागमनुतचरणे दीनमपायान्निवारयेर्ललिते ॥97॥
इह ननु समतायुक्ता जीवब्रह्मद्वयेन चाद्वैता ।
विहिताचारविधारे भावय मामात्मनन्दनं ललिते ॥98॥
इह तु समन्वयितात्मा योगक्षेमाय मुक्तियत्नाय ।
महतामाश्रयरूपे भोगिमहावेणि ते नमो ललिते ॥99॥
इह भवसि देवि मूलाधारे हि श्रीस्त्वमेव ते प्रभया ।
विहिता चक्रावलिरपि विलसति योगिप्रियाय जय माये ॥100॥
इह मूलचक्रमध्ये ब्रह्मग्रन्थिच्छिदेव या त्वमसि ।
महिता सा मयि दयतां ब्रह्मवधूटीप्रिया सदा ललिता ॥101॥
इह मणिपूरोदयिनी सा त्वं चानाहताश्रया भवती ।
सहिता प्रणवमहिम्ना सात्त्विकरूपे नमोस्तु ते ललिते ॥102॥
इदमप्यनाहताब्जं श्रयसि त्वं चोन्नतं च हरिचक्रम् ।
भित्वानाहतचक्रे चक्रेश्वरि ते नमो नमो ललिते ॥103॥
इह षट्चक्रजगत्यामाज्ञाचक्राब्जवासिनी भवसि ।
विदितसमस्तविचारे धीरे मातर्नमोस्तु ते ललिते ॥104॥
इह तावदम्ब चक्रे त्वं भास्याज्ञाभिदे कतावासा ।
अयि जयसि लोकमातर्जंभारिप्रार्थिते नमो ललिते ॥105॥
इह दशशतदलकमले ग्रन्थीन् भित्वा स्थितोपरिष्टात् त्वम् ।
अहितासुरमदनाशिनि जय जय मातर्नमो नमो ललिते ॥106॥
इभपतिगतिमतिसमरे देवि सुधासारवर्षिणीन्दुमुखि ।
अभियातदैत्यन्त्रि श्रीमति मातर्नमोस्तु ते ललिते ॥107॥
इदमिह सहस्रपत्रं तव पीठं कल्पितं हि सरसिरुहम् ।
इदमारुह्य मनोज्ञं त्वं पीयूषं सतोभिवर्षसि हि ॥108॥
इच्छानुरूपकार्ये जीवब्रह्मैकताविधानकरि ।
अच्छस्मितमुखि सदये हदये भव मे नमोस्तु ते ललिते ॥109॥
इह चक्रषट्कमूलं मूलाधारं च तत्र कुण्डलिनी ।
आस्ते कण्डलितङ्गी सा त्वं भवसीति ते नमो ललिते ॥110॥
इनकरविकसितसरसिजललितमणालीयसूत्रसूक्ष्मकटि ।
दिनकरकोटिसमाने जलजमुखि श्रीर्नमोस्तु ते ललिते ॥111॥
इह भवसि शिववधूस्त्वं मदनवधूटी त्वमेव जातासि ।
नाम्ना प्रपञ्चमाता मातस्त्वामेव चिन्तये सततम् ॥112॥
इह भवसि भावना त्वं हदये हदयेपि भावनागम्या ।
भावनयानुगतेन ध्यानेन त्वं सतां भवेस्सुलभा ॥113॥
इह भवसि भववने त्वं परशुर्दावानलोथवा त्वं हि ।
महितकलावति गिरिजे भूयो भूयो नमांसि ते ललिते ॥ 114॥
इह सकलमङ्गलानां विहिता कर्त्रीति कारणं च तथा ।
महिताम्नायस्तवने विहिता माङ्गल्यमन्दिरे त्वमसि ॥115॥
इह भवसि भद्रमूर्तिः शिवजायासि त्वमेव जगति शिवा ।
अहिभूषणतनुहारिणि भव भयहारिण्यसि त्वमेव शिवे ॥116॥
इह भक्तभाग्यधात्री भक्तप्रीता त्वमेव भवसि ननु ।
वहसि शिवभारमखिलं भक्तनिधे ते नमो नमो ललिते ॥117॥
इह भक्तिरेव शुद्धा भवति कता प्रिया हि सुजनेन ।
विहगेशवाहनेड्ये मातस्तुभ्यं नतिर्मया विहिता ॥118॥
इष्टादिकर्मगम्या तुष्टै ते सैव यदि कता विमला ।
इष्टार्थदात्रि भजतां तुष्टा मय्यस्व सन्ततं ललिते ॥119॥
इष्टेतराणि सकलान्यष्टभुजैस्त्वं निवारयेर्ननु ते ।
अहितबलानि सदा त्वं नैजबलेनैव हन्तुमुदितासि ॥120॥
इष्टां सर्वेषां नः सृष्टिस्थितिनाशभयतमोहरणम् ।
इष्टां प्रदातुमीशे मुक्तिं मे देहि तां त्वमेवाम्ब ॥ 121॥
इष्टं वितरस्यर्थं नवरात्रान्ते त्वमेव देवानाम् ।
नादज्ञानदवाण्या सेवितचरणे नमोस्तु ते ललिते ॥ 122॥
इह दृश्यमानरूपो भूमूर्तिः शङ्करस्तदर्धाङ्गी ।
त्वमसि हि महिमापूर्णा हैमवति त्राहि मां त्वमेवाम्ब ॥123॥
इह चामुत्र च सुखदे महितगुणाढ्ये मुरारिसहजाते ।
सहजारुणमुखकमले जहि मम पापानिसञ्चितान्यम्ब ॥124॥
इष्टार्थदानशीले तुष्टा नमतां सपर्यया सतम् ।
इष्टप्रियासि सा त्वं पुष्टिं तुष्टिं च वितर मे ललिते ॥125॥
इच्छारागद्वेषान् अभिहत्यात्मन्यशेषसुजनेच्छाम् ।
यच्छसि तुष्ट्या त्वं मेभीष्टानर्थान् प्रदेहि हे ललिते ॥ 126 ॥
इभवदनजननि साध्वि श्रीमत्सम्पूजिते जितामित्रे ।
प्रभवसि त्वं तापार्तं त्रातुं जनमम्ब निजकृपापाङ्गैः ॥127॥
इभवदनवन्द्यमाने शारदपूर्णेन्दुराजमानास्ये ।
त्रिभुवनजननि दयालो कारुण्यं ते सदास्तु मयि दासे ॥128॥
इष्टप्रदात्रि धात्रि त्रिनयनहदयप्रिये सदा ललिते ।
तुष्टस्वान्तसरोजे गुणमयि मां पाहि किन्नरोद्गीते ॥129॥
इष्टा हि तेम्ब शान्तिः स्वान्ते शान्तिप्रदासि ननु नमताम् ।
शातोदरि दरहासस्फुरदास्येन्दो नमोस्तु ते ललिते ॥ 130 ॥
इह च परत्राधारं कमपि विनाधारमात्मनोभ्येत्य ।
त्रिपुटीरहितासि त्वं ब्रह्मैवासीति भावयामि त्वाम् ॥ 131 ॥
इह च परत्र विशुद्धे चित्ते वाचि क्रियाकलापेषु ।
भुवननिरञ्जनचित्ते चित्तागारे वसाम्ब मे ललिते ॥132॥
इह शतपत्रसुपत्रे पतितं वारीव वर्तमाना त्वम् ।
विहरसि सत्तासत्ताभवविषये त्वं तथैव मां पाहि ॥133॥
इह परिशुद्धात्मा त्वं सत्यज्ञानाग्निदग्धतिमिरासि ।
अज्ञानमन्धकारं जाने तेनासि विरहिता ललिते ॥134॥
इह च परत्र च नाशो न हि ते निहिता पदे स्थिरे सततम् ।
विहितविधायकधात्रा मित्रामित्रादिभेदरहितासि ॥135॥
इष्टाकारविहीना ब्रह्मसरूपासि भावनातीता ।
इष्टजनतुष्टिदात्री ब्रह्माणी त्वं रमापि भवसीह ॥136।
इच्चारूपोद्वहने शक्तापि त्वं भवेनुरक्तापि ।
व्याकुलतारहितासि श्रेयस्करि ते नमो नमो ललिते ॥137॥
इष्टगुणत्रयरहिते तुष्ट्या लक्ष्म्या च तेजसा कलिते ।
अष्टविधायुधहस्ते दुष्टघ्नी त्वं सदांब मां पाहि ॥138॥
इह जगति शान्तरूपा कातरतारहितमानसा सततम् ।
वहसि विचित्राकारा नाकारेणापि विरहिता भवसि ॥139॥
इह चामुत्र च नित्या भङ्गुरता ते कदापि नैवास्ति ।
विद्या कालातीता भङ्गासितचारुकुन्तले पाहि ॥140॥
इह च विकारविहीना निश्चलचित्तासि कामरहितासि ।
विहससि कामविकारानहितानां त्वं ममापि मातासि ॥141॥
इहपरभेदविरहिता त्वं सुधया सिञ्चस्यशेषलोकमपि ।
देहानपि तनुभाजां मधुरालापे त्वमेव मां पाहि ॥142॥
इच्छोपाधिविहीने मुक्त्या सत्यात्मनापि सङ्गते महिते ।
स्वच्छायाञ्चद्वसने भक्त्याश्लिष्टं कुरुष्व मां ललिते ॥143॥
इच्छाविकारहीने स्वच्छायाच्छाद्यमानभुवनतले ।
स्वच्छाययाभिरामे स्वच्छात्मानं विधेहि मामम्ब ॥144॥
इह च परत्र च चिन्तारहिते द्वैताभिमानहीनेंब ।
अहितविनाशिनिकान्ताक्रान्तस्वान्ते नमोस्तु ते ललिते ॥145॥
इष्टाधारविहीने तुष्टात्माधारसङ्गते महिते ।
पुष्टिः कतनतकष्टिश्रेष्ठे नित्यं नमोस्तु ते ललिते ॥146॥
इच्छार्जितपदकमले नित्यविशुद्धे सदाहवे सिद्धे ।
शिष्याभीष्टदहस्ते नित्यं वस मे हदम्बुजे शुद्धे ॥147॥
इच्छारूपिणि मातर्नित्यविबुद्धे स्वभावपरिशुद्धे ।
इच्छामि विश्वमातस्तव करुणापाङ्गपातमिह देवि ॥148॥
इष्टिपरितुष्टचित्ते दुष्टाविद्यातमोविनिर्मुक्ते ।
तुष्टा मयि भव चित्तेभीष्टं मे देहि करुणया युक्ते ॥149॥
इच्छानुकूलवेषे सततं चोङ्काररूपिणी त्वमसि ।
अच्छाम्बरपरिधाने चिन्तितफलदात्रि ते नमो ललिते ॥150॥
इदमिति निश्चितरूपं तुभ्यं प्रादान्न कोपि ननु रूपम् ।
तत्त्वमपावतरूपा प्रणतिस्तुभ्यं निरन्तरं भवतु ॥151॥
इह तु न भवति कलङ्कस्त्वयि तव वदनेन्दुमण्डले नापि ।
अहिता नासि सतां त्वं त्वं तव रूपेण निर्जितेवासि ॥152॥
इह भवति नान्तरायो नोपाधिर्नापि नैजवेषो वा ।
विहितागमपरतन्त्रा जगती विहिता त्वया नमो ललिते ॥153॥
इह भवति तव नियन्ता नैकोपीशानमेकमपहाय ।
श्रेयस्यथवा श्रेयानम्ब श्रेयो न हि त्वदत्रापि ॥154॥
ईशान्नाशासेहं दैवीं सम्पत्तिमन्वहं दधतीम् ।
ऐहिकमथवामुष्मिकसौख्यं प्राप्तुं मनस्सतर्कं मे ॥155॥
ईशानासि सुराणां विषयाशानाशकारिणी त्वमसि ।
ईशार्धाङ्गहरा त्वं श्रीशाद्यमरालिसेविता जयसि ॥156॥
ईशापि सर्वजगतां मदरहिता मानिनी त्वमेवासि ।
ईशानाज्ञाधीना हदयसरोजाधिरूढकरुणासि ॥157॥
ईश्वरि जगतामाशाधीशाभीष्टप्रदायिनी त्वमसि ।
ईश्वरकार्यकरी त्वं पाशान्मामाशु मोचयेरेव ॥158॥
ईश्वरनियमितसरणौ चिन्तारहिताभिवर्धयस्व शमे ।
आयुश्चेष्टापूर्तप्रणयिनि कुरु मङ्गलानि च मे ॥159॥
ईश्वरसममहिमाढ्ये न्यूनाधिकसाम्यभेदवद्भिन्ना ।
धीश्वरि वागीश्वरि मे मानसरङ्गे रमस्व धीनुन्ना ॥160॥
ईश्वरि दारसुतादिप्रापञ्चिकविषयमोहरहितासि ।
शाश्वतसुखदात्री त्वं शाश्वति जहि मे शुचं नमो ललिते ॥161॥
ईशप्रियकरि ललिते पुत्रकलत्रादिमोहपाशकरी ।
शाश्वतसुखदात्री त्वं शाश्वतसुखमेव देहि मे गिरिजे ॥162॥
ईक्षेथा न ममत्वं त्वं ममतारहितमानसा भवसि ।
अभिमानहीनहृदये सदया हृदयेन गिरिसुते जयसि ॥163॥
ईहाभिमानममताबोधनविच्छेदकारिणी त्वमसि ।
देहाभिमानमुक्ता मुक्ताताटङ्कमण्डिता जयसि ॥164॥
ईक्षणरसनाश्रोत्रत्वङ्निसाग्राह्यपापनिर्मुक्ता ।
राक्षसबलमिव पापं नाशयसीहाम्ब ते नमो ललिते ॥165॥
ईशाननयनदहनज्वालादग्धस्मरा सकरुणासि ।
पापविनाशकरी त्वं पुण्यमयी चासि ते नमो ललिते ॥166॥
ईश्वरि कोपविहीने शाश्वतशान्तिप्रसादसङ्कलिते ।
शश्वन्नमतामिष्टं शाश्वतमसकृत् प्रदातुमर्हा त्वम् ॥167॥
ईश्वरि कोपदवाग्निप्रशमकरी त्वं समस्तजन्तूनाम् ।
शाश्वतशान्तिसुखे मे वितर दयापाङ्गभङ्गि हे ललिते ॥168॥
ईशार्धाङ्गसुयोगादन्याशापाशविरहिताभिहिता ।
क्लेशापायविहीना भवसि भवाम्भोधितारिणी त्वमसि ॥169॥
ईहारहिता भवती लोभवतां लोभनाशिनी भवसि ।
देहिषु दयसे सततं त्वमिहामुत्रापि भाग्यदा भवसि ॥170॥
ईतिभयनाशिनी त्वं संशयरहितासि साधुनिवहेषु ।
भूतेशहदयदयिते संशयभूतं जहि त्वमखिलेषु ॥171॥
ईशो न देवनामा कोपि न सत्यं न धर्म इति नैव ।
दोषैकदर्शिनां त्वं प्रतिवदतां चाशयं निवारयसि ॥172॥
ईशो ब्रह्म तथा त्वं कथिता जन्मादिबन्धरहितासि ।
केसरिकिशोरि समरे हिमगिरिकान्तारचारिणी त्वमसि ॥173॥
ईश्वरगहिणी भूत्वा जननं मरणं च देहिनां कुरुषे ।
शाश्वतसुखेच्छुकानां शरणं सा त्वं महात्मनां भवसि ॥174॥
ईश्वरि जगतां हृदये भ्रान्तिविकल्पादिभावनारहिता ।
ऐश्वर्यदानशीले नमतां प्रालेयशैलजे भवसि ॥175॥
ईशानवल्लभा त्वं दोषविहीना च बाधया रहिता ।
क्लेशानुपशमय त्वं भवभीतानां भवाश्रयं देहि ॥176॥
ईशार्धदेहघटिता क्लेशकरद्वैतभावनारहिता ।
द्वेषासूयारहिता क्लेशापायघ्नि पालय त्वं माम् ॥177॥
ईश्वरतत्त्वाभिज्ञा ज्ञातव्यार्थप्रकाशिका सदया ।
ईश्वरि विध्यण्डानां भेदमतिघ्नि प्रियं सतां देहि ॥178॥
ईश इव नाशरहिते शाश्वतसुखदात्रि देहिनां भजतां ।
ईशानतोषहेतो शश्वच्छश्वन्नमोस्तु ते ललिते ॥179॥
ईशानवल्लभात्वान्मृत्युं सर्वासुहारिणं जेतुं ।
ईशा त्वमेव नूनं मृत्युं जयसि त्वमेव मे शरणम् ॥180॥
ईहामोहविहीने क्रियया रहिता च कर्मणा जगते ।
देहानिव वहसि त्वं शक्तित्रयमप्यवश्यमेव ननु ॥181॥
ईरयसि दातुमखिलं सुजनं नादातुमीहसे दानम् ।
कस्मादपि भुवि तस्मात् परिजनरहितेव भाससे ललिते ॥182॥
ईश्वरि निरुपमरूपे निरुपमशौर्यॆऽम्ब निस्तुलाभिख्यो ।
ईश्वरकतचिरतपसामनुपमफलरूपिणी त्वमसि ॥183॥
ईक्षणचिकुरसुनीले नीलाकाशोपमे रमे देवि ।
राक्षसमर्दनधीरे बाले बालेन्दुराजिते पाहि ॥184॥
ईश्वरि निरपाया त्वं दारयसीहार्थिसम्भवापायम् ।
ईश्वरभक्तिमतां ते चरणं शरणं सदा स्थिरं देवि ॥185॥
ईश्वरि रूपगुणेषु व्यत्ययरहिते हिते सतां सततम् ।
कोपि कदाचिदपायो न भवति कस्माच्च तेम्बिके ललिते ॥186॥
ईश्वररविगणनाथश्रीनाथैस्त्वं हि सेविता सुजनैः ।
धीराराधनसुलभा भवसि खलानां तु दुर्लभा त्वमसि ॥187॥
ईतिमयजटिलसंसतिविहितव्यवहारपाशमुच्छिद्य ।
पश्यति यस्स तु भवतीं तदितरजनतातिदुर्लभा त्वमसि ॥188॥
ईश्वरदुरितनिहन्त्री त्वमसि च दुर्गा च दुर्गमा भवसि ।
दुर्गैकसेवकानां सात्त्विकरूपा नमोस्तु ते ललिते ॥189॥
ईतय इव हृदि नानाशोकावेगा भवन्ति कतिनां च ।
इह जगति देहभाजां लोकानां तान्निवारयेस्त्वं हि ॥190॥
ईप्सितवैदिकमपि तत्सुखमिह यत्पारमार्थिकं सत्यं ।
ईप्सितसेवाकर्त्रे सा त्वं दत्से हि पाहि मां ललिते ॥191॥
ईश्वरि दुष्टारीणां भीषणरूपा त्वमेव सम्भवसि ।
दुर्लभरूपे दुर्गे दुर्गमदुर्गाद्विमोचयेरम्ब ॥192॥
ईशानासि हि जगतां लोकायतिकाद्यधर्ममार्गस्थान् ।
नाशयितुमम्ब दुर्गे सकलदुराचारनाशमपि कुरुषे ॥193॥
ईश्वरि दोषविहीने शाश्वतसौभाग्यदात्रि सावित्रि ।
शाश्वतिकसम्पदं त्वं करुणारक्षां च देहि मे ललिते ॥194॥
ईश्वरि करुणापूर्णे सर्वज्ञा त्वं च चक्रराजस्था ।
सृष्टिस्थितिलयमर्मज्ञात्री धात्री च नस्सदा भवसि ॥195॥
ईड्ये सतां गुणाढ्ये मातः कारुण्यवारिधे भजताम् ।
करुणापाङ्गपयोदैः प्लावय दीनान्तरङ्गवसुधां च ॥196॥
ईश्वरि सदशाधिकतारहिता सहिता च करुणया सततम् ।
जगति भवत्या सदशी व्यक्तिर्नहि कापि दृश्यते ललिते ॥197॥
ईश्वर्याद्या शक्तिर्जगतां त्वं तावदखिलभीतिहरा ।
युक्त्या शक्तिसमष्ट्या जयसि त्वं देवि तेजसा रुचिरा ॥198॥
ईश्वरि मङ्गलमूर्ते कात्यायनि सर्वमङ्गले ललिते ।
पात्रं कुरु करुणायास्तव मां मातर्नमामि ते चरणम् ॥199॥
उडुराजसुन्दरास्ये सन्मतिदात्री प्रणामनिरतानम् ।
मडरमणि हसितलास्यस्फुरदाननचन्द्रिके नमो ललिते ॥200॥
उडुराजचूडदयिते ब्रह्माण्डग्रामशासने रसिके ।
मडनाट्यमार्दवेड्ये ब्रह्मानन्दप्रदे नमो ललिते ॥201॥
उरगाधिपधतवसुधाद्यखिलधरालोकशासने दक्षे ।
सरसीरुहदलनयने मातस्तुभ्यं नमो नमो ललिते ॥202॥
उरगेशकेशपाशे सकलालङ्कारशोभिते ललिते ।
द्विरदारिवाहने ते चरणं सर्वात्मना भजे सततम् ॥203॥
उपरि तथोच्चैर्जगतां शासकवर्गे त्वया समं महिता ।
शासितुमपरा नास्ति त्वय्ययत्तानि सकलभुवनानि ॥204॥
उपनतसकलसुतन्त्रे विस्तारिणि विश्वमण्डलस्यापि ।
तपनीयभूषणाढ्ये सा त्वं सर्वत्र पाहि मां सततम् ॥205॥
उन्मग्नमग्नचित्ते संसाराम्भोनिधौ मनस्सु सताम् ।
मुक्तिस्थितिमति सततं माहेश्वरि ते नमो नमो ललिते ॥206॥
उपमानविरहिता त्वं सकलब्रह्माण्डनायिका भवसि ।
माहेश्वरि मयि करुणां कुरु हे मातङ्गवंशजे ललिते ॥207॥
मडविजयकारिणि त्वं निजविजयादेव ते नमो ललिते ॥208॥
उज्ज्वलतेजोराशे न भवत्युपमा जगत्त्रयेपि तव ।
प्रज्वलति कीर्तिलक्ष्मीस्तव सौन्दर्यं तथा महालक्ष्मि ॥209॥
उपवीणयितुमलभ्ये मायावत्तं च दुर्गमं भुवने ।
अपहतसुमनोहदये भूयो भूयो नमोस्तु ते जननि ॥210॥
उज्वलरूपवती त्वं ब्रह्माण्डव्यापिनी महारूपा ।
प्रज्वालयसि च धाम्ना ब्रह्माण्डं ते नमो नमो ललिते ॥211॥
उमया रमया वाण्या सहितैः सम्पूजिते सुराधीशैः ।
हरिहरपरमेष्ठिभिरपि नित्याराध्यासि ते नमो ललिते ॥212॥
उपनतपातकनिवहं भजमानानां निवारयेरम्ब ।
उपमातीतमपीदं क्रूरं पापं ममापि जहि जननि ॥213॥
उपवर्णयन्ति मायां ज्ञानं कवयोपि सत्प्रशंसन्ति ।
जगतीकारणमायामाये चानन्ददे नमो ललिते ॥214॥
उर्वीधरवरजाता त्रिभुवनसारा पयोधिगम्भीरा ।
गर्वितसुररिपुनाशिनि सुभगा सा त्वं नमोस्तु ते ललिते ॥215॥
उत्तमशक्तिगरिष्ठे मेरोः पृष्ठे सदा कृतावासे ।
उत्तमगुणवति गिरिशप्रेयसि मां पाहि हे महाशक्ते ॥216॥
उत्तमचरिताराध्ये त्रिभुवनसंमोहनाकते महिते ।
चित्तजरमणीकोटिप्रतिमे मां त्वं तु दारकं पाहि ॥217॥
उत्तमकमलभवाण्डव्यापिनि सौभाग्यसङ्गते सततम् ।
निजवरभुवनागारे रममाणे ते नमो नमो ललिते ॥218॥
उज्वलपिङ्गमहोभी राजितमूर्ते श्रिया युते सततम् ।
प्रज्वालय मयि देवि ज्ञानमहादीपमम्ब हे ललिते ॥219॥
उत्तमदेहविभागज्योतिः स्तोमेन दीपयस्यखिलम् ।
जगदिदमम्बुजनयने नयनेनेक्षस्व मामिमं चपलम् ॥220॥
उन्माद्यदिन्द्रियाणां जगतां बलमेकमर्दयेस्त्वं हि ।
त्रातुं जगतीं प्रबला धर्मेणेहासि कोविदा ललिते ॥221॥
उद्धतदैत्यनिषूदिनि निजबलपरिवद्धिकारिणी त्वमसि ।
सिद्धसुरस्तुतपादे पादे प्रणतं पुनीहि मां ललिते ॥222॥
उत्तमबुद्धिमती त्वं सर्वज्ञासि त्वमेव सिद्धिरपि ।
उत्तमफलदात्री त्वं नित्यं नमतां नमोस्तु ते ललिते ॥223॥
उत्तमबुद्ध्या सिद्ध्या साधितसंसाररक्षणा त्वमसि ।
कमलमुखि कामदात्रि त्रिभुवनजननि त्वमेव मां पाहि ॥224॥
उत्तमयोगिजनेश्वरि सकलामरबन्दशक्तिसंसिद्धे ।
हरिहरविरिञ्चिरूपे शक्तिनियन्त्रि त्वमेव मां पाहि ॥225॥
उज्वलरूपिणि नानामुद्राभिज्ञे समस्तबलमूले ।
कर्मक्रियाश्रयत्वं वहसि त्वं देवि ते नमो ललिते ॥226॥
उपधीनखिलानसुरैर्विहितानुन्मूल्य विजयिनी त्वमसि ।
बीजाक्षरवरमन्त्रज्ञानाधारे नमो नमो ललिते ॥227॥
उद्धतसमस्तविश्वं यन्त्रगणं शक्तिदानपरिपुष्टम् ।
उद्धरसि यन्त्रदूरे यन्त्राधारेम्ब ते नमो ललिते ॥228॥
उपगतषोडशवर्णैः स्वररूपैरेव च ते कलाः सकलाः ।
ब्रह्माण्डपालनाय ख्याता जाता हि ते नमो ललिते ॥229॥
उत्तमतत्त्वज्ञानप्रदमनुविद्यास्वरूपिणी त्वमसि ।
विद्याकारे हद्ये जगतामाद्ये नमोस्तु ते ललिते ॥230॥
उडुपतिमण्डलममतापूरमयं तेन सिञ्चसि क्षोणिम् ।
भवसि हि चन्द्राभिख्या विद्या त्वं ते नमो नमो ललिते ॥231॥
उर्व्यादिपञ्चभूतख्यातमहारत्नपीठमध्यगते ।
ब्रह्माण्डमेव पीठं प्रणवसहस्रारपङ्कजं ननु ते ॥232॥
उत्तम ओङ्कारस्थे प्रेताख्याताध्वरक्रमाराध्या ।
उत्तमफलदासि त्वं वैश्वानरवर्गसेविता शुद्धा ॥233॥
उज्ज्वलमूर्तिं साक्षादम्ब त्वामेव पूजयेत् देवीम् ।
भैरव एव शिवोपि प्रथमोऽभूत्तेन ते नमो ललिते ॥234॥
ऊरीकृतनिजकार्यारम्भे नाट्यप्रिये महादेवे ।
नटति सति साक्षिणी त्वं करुणामूर्ते नमोस्तु ते ललिते ॥235॥
ऊहातीताकारे कामेशार्धाङ्गयोगविख्याते ।
त्रिभुवनपालिनि जननि प्रीता त्वं देहि मेम्ब कल्याणम् ॥236॥
ऊर्ध्वं नीचैर्मध्ये लोकास्सन्ति त्रयोपि ते वपुषि ।
भवनानि वा पुराणि त्वं पुरसुन्दर्यसीह मे जननी ॥237॥
ऊहेयस्वरवर्णैः षोडशपूजाश्चतुर्भिरिह गुणिता ।
उपचाराश्च सपर्यास्ता आधत्सेम्ब ! मातकारूपे ॥238॥
ऊहापोहो नायं षोडशवर्णाः स्वराः स्वतन्त्राश्च ।
निजभेदसङ्गतास्ते षष्टिकलास्ते चतुष्कलासहिताः ॥239॥
ऊरीकताक्षराणां योगादासन् हि शक्तयः सकलाः ।
योगिन्योमूर्नित्यं त्वामेवार्चंति ते नमो ललिते ॥240॥
ऊनेतरदथवा सम्पूर्णं चन्द्रस्य मण्डलं यत्त्वम् ।
तन्मध्यवासिनीति ज्योत्स्ना ख्यातासि ते नमो ललिते ॥241॥
ऊरीकतसुरसुन्दररूपालङ्कारशोभिते ललिते ।
दूरीकुरु मे दुरितं सकलं सकलात्मिका त्वमेवासि ॥242॥
ऊरीकृतनिजकार्ये ! साधितकार्या च सा त्वमेवासि ।
दूरीकृतभवबाधा त्रिभुवनसाम्राज्ञिकासि सा त्वमेवाम्ब ॥243॥
ऊरीकृतामतास्ये ! चारुस्मितचारुचन्द्रिकोल्लास्ये ।
दारक इति मां पाहि त्वं ननु विश्वप्रसूतिका जयसि ॥244॥
ऊर्ध्वमधस्ताद्देहे सन्ति हि चक्राणि यत्सहस्रारम् ।
चक्रं शिरसि तदेतद्भवनं श्रीदेवि त्वं भवेर्हि तत्रैव ॥245॥
ऊहातीतचरित्रे पर्वतराजस्य पुत्रि गायत्रि ।
प्रतिदेहवासिनी त्वं चैतन्यं चासि विश्वरूपा च ॥246॥
ऊर्ध्वमयूखैर्भास्वान् हिमवति कमलानि यानि बोधयति ।
तैरर्चंति हि मुनयस्त्वामनिशं देवि ते नमो ललिते ॥247॥
ऊरुद्वयेन रम्भां जित्वा त्वं विश्वराज्यसर्गेपि ।
सा रम्भा ननु नारी त्वं तावत्पुरुषकारसम्पन्ना ॥248॥
ऊर्जस्विपञ्चपीठान्यनवद्यान्यम्ब ते विराजन्ते ।
प्रेयांसि तानि तं च त्वत्पादाम्भोजपावितान्यम्ब ॥249॥
ऊर्जस्वि पञ्चकं ते विधिहरिरुद्रप्रभेदसञ्जातम् ।
त्रयमिदमपि तव पीठं ब्रह्मत्वं तावदेकमेवं हि ॥250॥
ऋतमम्ब ते स्वरूपं चिद्वा चैतन्यमेकमेवं हि ।
चिन्मय्यसि च तथा त्वं तव भासा त्वं विराजसे नितराम् ॥251॥
ऋतमेव ते प्रियं तत् पदमानन्दाय ते त्वमेव तथा ।
ब्रह्मानन्दाकारे सारसगमने त्वमेव मां पाहि ॥252॥
ऋषिमतमेव ज्ञानं विज्ञानं चानुभूतिसञ्जातम् ।
तदसि हि तद्द्वयरूपा त्वामेवं तावदाश्रये ललिते ॥253॥
ऋतमसि नित्यं चिन्त्या ध्यानं ध्याता च निश्चितं ध्येयम् ।
त्रिपुटीति चासि या त्वं सा त्वं मां पाहि ते नमो ललिते ॥254॥
ऋतरूपासि ऋतं तत् जीवयसि त्वं तदेव रक्षसि च ।
धर्माधर्मविदूरे मदगजगमनेम्ब पाहि मां ललिते ॥255॥
ऋतमिह विश्वं जाग्रत् जातं तद्रूपमेव ननु देवि ।
प्रणवस्यादिरकारस्त्वं भवसि त्वं भवानि मां पाहि ॥256॥
ऋतमम्ब जाग्रदिति यः कालो जीवस्य कार्यकालो हि ।
कालस्सोपि तवाम्ब स्फुरति हि रूपं नमोस्तु ते ललिते ॥257॥
ऋतवाणि देवि ललिते तैजसरूपे मुदैकमरकन्दे ।
ऋतधारिवेदमाता मातास्माकं त्वमेव ननु ललिते ॥258॥
ऋक्षाधिपसमवदने रूक्षासुरनाशकारिणी त्वमसि ।
सुप्तावस्थारूपे जागृहि चागरय चेतनान् सकलान् ॥259॥
ऋतवादिसेव्यमाने प्रणवे तावन्मकार एवासि ।
तन्मुख्यजीवरूपे श्रीदेवि त्वामहं सदा वन्दे ॥260॥
ऋषिहृदयमात्रवेद्ये मुक्तावस्थात्रये त्रयीवेद्ये ।
मगराजवाहने त्वां जीवन्मुक्तिस्वरूपिणीं वन्दे ॥261॥
ऋतुराजार्चितपादे वदनाम्बुजचारुताकतामोदे ।
सर्वावस्थारहिते ललिते मां पाहि सामभिर्गीते ॥262॥
ऋतमवलम्ब्य सदा त्वं जगतां सृष्टिं करोषि रजसैव ।
त्वमपि चतुर्मुखरूपा रक्षसि भुवनं नमोस्तु ते ललिते ॥263॥
ऋषिभिरशेषैरमरैराराधितपादपङ्कजे ललिते ।
निर्मितजगतीमेकां गोपायसि देवि ते नमस्सततम् ॥264॥
ऋतुपतिरिव स च नैजं जगदिदमखिलं च रक्षसि त्वं हि ।
तेन च सात्त्विकरूपा गोविन्दासीर्नमो नमो ललिते ॥265॥
ऋतपरिपन्थितमो यत् तेन युता त्वं जगद्विनाशाय ।
प्रभवसि हि रुद्ररूपा दीनजने त्वं तु वत्सला भवसि ॥266॥
ऋतमपहाय समस्तं भूतग्रामं ततस्तमोरूपे ।
स्थापयसि रुद्ररूपा परुषेव त्वं तिरोहितं कुरुषे ॥267॥
ऋतगर्भलीनमेतत् भुवनं तावत् तिरोहितं कुरुषे ।
अणुकणकणमध्ये त्वं भूतानीमानिपुनरपि स्रष्टुम् ॥268॥
ऋतमयविधिहरिरुद्रा यावन्न भवन्ति तावदेव त्वम् ।
भवसि जगदीश्वरी वा नित्या सकला शिवात्मिका भवसि ॥269॥
ऋतमसि हरिहररूपा श्रीदेवि त्वं कलात्मिका भवसि ।
सा त्वं सदाशिवा वा भवसि भवानी नमोस्तु ते ललिते ॥270॥
ऋतमवलम्ब्य जयेस्त्वं जगदिदमखिलं तथानुगृह्णासि ।
नतजनमपि निजकरुणापात्रं कुरुषे नमोस्तु ते ललिते ॥271॥
ऋतबलवति गिरितनये सृष्टिव्यापारयोश्च विश्वलये ।
उपसंहारे निरता त्वमसि तथानुग्रहेपि निष्णाता ॥272॥
ऋतमतमेव हि सततं भवति च विश्वं तदेव पालयसि ।
उपजीवसीव मन्ये त्वमसि सदा भानुमालिनो मध्ये ॥273॥
ऋततपसि वर्तमाना भैरवदयितासि भैरवी त्वं हि ।
ऋतमिह पालय सा त्वं शाश्वति नित्यं नमोस्तु ते ललिते ॥274॥
ऋतशक्तिकामसम्पत्सहिता गर्भे जगत्त्रयाकलिता ।
ऋक्षशतमालिनी त्वं विविधाकारा भवेर्नमो ललिते ॥275॥
ऋतजगदुदयनिदानेदानेनूनेवनेषु निष्णाते ।
सृष्टिलयभूतगमना विद्याविद्याविदम्ब मां पाहि ॥276॥
ऋतहेमगर्भगर्भे चिच्छक्तेस्त्वं भवेर्महापूर्वा ।
वाणीति तासु मूर्तित्रयजायास्तथैव सञ्जाताः ॥277॥
ऋतशिवसुन्दररूपे शमितसुरस्तोमहदयसन्तापे ।
कमलोदरसहजाते त्रिभुवनगीतेम्ब ते नमो ललिते ॥278॥
ऋतचिच्छक्तिरभून्ननु ता एव श्रीरुमेति वाणीति ।
लक्ष्मीर्विधिरिति रुद्रो वाणी गौरी हरितो जाताः ॥279॥
ऋतकार्याणि विधातुं वाणीं ब्रह्मा रमां हरिः प्राप ।
त्वां ललितामिह शर्वः सा मां पाहि त्वमेव हे ललिते ॥280॥
ऋतमपि भुवनं भ्राता रक्षति भगिनी त्वमस्य किं कुरुषे ।
दुर्गासि दुर्गतिं त्वं संहरसि त्वमेव हरयोषा ॥281॥
ऋतमपि जगदुदयति ते नयनाम्भोजे विकस्वरे जाते ।
मुकुलितवदने तस्मिन्मीलति चक्षुष्क्रिया त्वदालम्बा ॥282॥
ऋतमयदशशतवदना दशशतनयना च सा त्वमेवासि ।
ऋतमिह किं न तु जाने जानामि त्वां हि केवलं मायाम् ॥283॥
ऋतमथवानतमास्तामगणितनयना त्वमेव ननु भवसि ।
मतमभिमतमितरेषां किं वा स्यादत्र सा प्रमाणं त्वम् ॥284॥
ऋतमंब सप्तमादपि लोकान्नीचैः पदं तवोल्लसति ।
त्वमसि च वरशतचरणा करुणाभरणे त्वमंब मां पाहि ॥285॥
ऋतविधिकीटावधिकब्रह्माण्डैकप्रसूस्त्वमेवासि ।
अतुलितकरुणाभरणे ब्रह्ममयि त्वां भजे सदा मनसा ॥286॥
ऋतवर्णाश्रमभेदानकरोस्त्वं देवि लोककुशलाय ।
हितमवधत्तां लोकः सोयं नैजं तथा कुरुष्वांब ॥287॥
ऋतवेदवर्गवाणी ता अप्याज्ञास्तवैव ननु देवि ।
का तव वागितरा स्यान्मान्या न स्यादुपेक्षणीया वा ॥288॥
ऋतपुण्यपापफलदा दाक्षायणि सा त्वमेव भवसि नृणाम् ।
इति यदि कारय पुण्यं मा कारय पापलेशमप्यम्ब ॥289॥
ऋतमम्ब श्रुतिरेषा वनिता ख्यातेति तच्छिरोदेशे ।
पतति तव पादपद्मं सास्त्याज्ञाकारिणी तवादेशे ॥290॥
ऋतवच्छ्रुतिरमणीनां सीमन्तेषूल्लसन्ति लीलास्ते ।
धूलिकणास्सिन्दूरं धृतमिव तव पादपद्मरजसां च ॥291॥
ऋतसकलागमसंहतिशुक्तिसुसम्पुटकराजमाना सा ।
मुक्तारूपवती त्वं रमयसि तास्त्वां च ताश्च रमयन्ति ॥292॥
ऋतजीवजीवनार्थो मोक्षस्सायुज्यमम्ब के ते वा ।
वितरसि तत् तद्वा त्वं प्रियशतजीवेषु भवसि यदि देवि ॥293॥
ऋतदेशसमयसुस्थितिभेदवशासि देवि परिपूर्णा ।
सततमपि जगति सकला सर्वत्रापि त्वमम्ब मां पाहि ॥294॥
ऋतमस्ति मह्यमेतद्विश्वं विश्वंभरासि सुखभोक्त्री ।
इति ननु भावयसि त्वं भुंक्षे सौख्यं जगच्च भोजयसि ॥295॥
ऋतमवति भुवनमखिलं भुवनार्तानामधीश्वरी त्वमसि ।
पतितोद्धारिणि हरिणीचञ्चलनेत्रे सदाशिवे पाहि ॥296॥
ऋतलोकलोकजननी सकलब्रह्माण्डशासिका त्वमसि ।
गतिमतिरूपिणि जगतां त्वां तां वन्दे त्वमेव मे शरणम् ॥297॥
ऋतमिव चाधिविहीना यासि त्वं सैव जन्मरहिता त्वम् ।
इति सति का च्युतिरथवा भवति तवाप्यम्ब पाहि मां च त्वम् ॥298॥
ऋतमिदमम्ब विधाता तज्जनकस्त्वां सदा निषेवेते ।
सकलश्रुतिततिवचनं स्यादिति मन्येम्ब पाहि मां ललिते ॥299॥
ऋतविषयबोधदात्री धात्री जगतोपि वल्लरीगात्री ।
मतिशक्तिवर्धिनी त्वं पात्रीकुरु मां तवार्चनापात्रे ॥300॥
ऋतमूलरूपमेव प्रणवं शंसन्ति पण्डिताश्चान्ये ।
अपि नादवेदरूपा त्वामेवाहं नमामि तां ललिताम् ॥301॥
ऋतमस्ति भाति चेष्टं रूपं नामेति पञ्चके नाम्नाम् ।
रूपेण विरहिता त्वं ब्रह्मण एवासि रूपमयि धाम्ना ॥302॥
ऋतहितकर एवैको ह्रीङ्कारस्तेऽम्ब भवति बीजेषु ।
भवसि च सा त्वं वर्णस्स च बीजं वा त्वमेव बीजेषु ॥303॥
ऋभवः स्तुवन्ति हि त्वां सति सत्प्रीत्यात्मिकां वरां देवीं ।
ह्रीङ्कारबीजरूपां रूपेणानन्दकारिणा सहिताम् ॥304॥
ऋभुनुतदिव्यचरित्रे मात्रे तुभ्यं नमो नमो जगतां ।
ह्रीम्बीजपूज्यमाने मानेनाम्बास्तु ते नतिस्सततम् ॥305॥
ऋभुमनुजदनुजमूर्तिषु मस्तकदेशेषु राजते यद्वा ।
शुभकरसहस्रपत्रं तत्र त्वं हर्षवर्षिणी जयसि ॥306॥
ऋभुगणकतनुतिमुदिते हेयोपादेयवर्जितेऽप्यजिते ।
विभुरिति न हि ते नियतो नरसुरदैत्येषु कोऽपि हे ललिते ॥307॥
ऋभुपतिनरपतिदानवपतिगणसम्पूज्यमानपदयुगले ।
अभिवादनपटुहृदयप्रतिफलिताकारशोभिते नम ओम् ॥308॥
ऋभुगणनरगणदानवगणराज्यानां त्वमेव साम्राज्ञी ।
अभिहितचरितासीति त्रिभुवनसंसारधूर्वहे धीरा ॥309॥
ऋभुपतिदयिताराध्ये ऋभुवनितानां च देवि ते मध्ये ।
ताभिरपि विदितहृदयश्श्रीकाभिस्त्वां भजे मनोमध्ये ॥310॥
ऋभुनरदानवजङ्गमहदयानां चान्यजीविहदयानाम् ।
अभिमतरञ्जनकारिणि शुभमयहदये सदाम्ब मां पाहि ॥311॥
ऋभुवनिताहितकारिणि शुभमयनरयोषिदर्चनप्रीते।
अभयादीप्सितदात्री श्रीमति भजतां कपालिनि त्राहि ॥ 312॥
ऋभुपतिनिजपतिकमलानाथाम्भोजासनादिहृदयानि ।
मानवहृदयान्यारात् रञ्जयसि त्वं तथा च रमणी त्वम् ॥313॥
ऋक्षपतिपक्षभाजां हृदयानन्दं यथा कला कुरुते ।
इक्षुक्षीरसुरास्ते ताः स्वारस्यं वितन्वते मनसि ॥314॥
ऋणभयनाशिनि नृणां रणरणिकानां च मानसे विरसे ।
अणिमादिसिद्धिहेतो रणदुज्वलचारुमेखले पाहि ॥315॥
ऋभुवनिताभिर्वलयिता श्रीरूपेण या नन्दयति सर्वान् ।
अपि मम गृहमानन्दय प्रह्वीकतनमनमत्र हे ललिते ॥316॥
ऋणभारकतमतितापं मनसः शमयसि त्वं देवि ।
यो ध्यायति त्वां नित्यं तं सुखयसि पूर्णेन्दुवक्त्रभासुरया ॥317॥
ऋषिकुलमोदा भवती मनसा मन्त्रैकदर्शिनी त्वमसि ।
रतिरूपासि सवित्री लोकानां त्वं पुनीहि मां ललिते ॥318॥
ऋषयोपि पाशबद्धा दयितासहिता रतिप्रिया भुवने ।
विषयाकृष्टमनस्काः तेषां बोद्ध्री त्वमेव ननु भवसि ॥319॥
ऋषिमानससरसीरुहवनहंसी त्वं ततस्सतां मार्गे ।
रक्षाकरीह भूत्वा गमयसि मातर्नमोस्तु ते ललिते ॥320॥
ऋषिजनमारकराक्षसनाशकरी त्वं बभूविथा ज्ञानम् ।
शमयितुमायुधहस्ता दुर्गे देवी तथा दयादुर्गा ॥321॥
ऋषिजनमानसमनिशं यस्यां रमते तथैव दयसे त्वम् ।
तन्मानसानि रमयसि परमब्रह्मरूपिणी त्वमसि ॥322॥
ऋतुधर्मशालिनीनां वनितानां त्वं करोषि सुखबोधम् ।
धर्मं पातिव्रत्यं त्वमसि सदा रमणलम्पटा देवि ॥323॥
ऋषिहृदयकामिता त्वं काम्या देवैश्च सकलजन्तूनाम् ।
विषयपराङ्मुखमनसां सुलभासुलभा सविषयिणां त्वमसि ॥324॥
ऋषभादिस्वरगेया कामकलाबोधिनी महादेवि ।
वृषवाहहृदयवेद्ये मातर्ललिते नमोऽस्तु ते देवि ॥325॥
ऋभुपत्युपवनसम्भवनीपद्रुमकुसुमसौरभप्रीते ।
अभिमतमधुमैरेये धूतापाये नमोऽस्तु ते ललिते ॥326॥
ऋतमयि मायातीते मायाप्रच्छन्नकान्तिमत्काये ।
प्रतिहतदुरितनिकाये कल्याणी त्वं नमोऽस्तु ते ललिते ॥327॥
ऋभवः प्रभवः केचित् जगतीकन्दं न जानते तेऽपि ।
शुभमयि भवतीं तस्मात्त्वं मां प्रणतं पुनीहि जगदम्ब ॥328॥
ऋतमूलविश्ववल्लीकन्दस्त्वं भवसि मूलरूपा वा ।
कन्दस्सोऽपि शरीरे वस्तिविभागे विराजसे नृणाम् ॥329॥
ऋतमवसि कुण्डलिन्यां कन्दो देहेऽस्ति यस्त्वमेवासि ।
फणिनीहासि च सा त्वं का मे गतिरत्र वा विना भवतीम् ॥330॥
ऋतमेव तावदेतत् करुणारससागरा त्वमेवेति ।
अत एव देवि भुवनं स्नेहं सौख्यं च भावयेस्त्वं हि ॥331॥
ऋक्षाधीश इहास्ते षोडश धृत्वा कलाविकारी च ।
षोडशकलाश्चतुर्भिर्गुणिता धृत्वा निरामया त्वमसि ॥332॥
ऋतनुन्नसाधुविद्यानन्दानन्दप्रदा कलालापा ॥
श्रुतिपेयगीतिरसिका त्वं तावद्देवि ते नमो ललिते ॥333॥
ऋक्षपतिकोटिकान्ता कान्तारारामचारिणी ललिता ।
रक्षितसुरनरभुवना त्वं तावन्मातराश्रितान् पाहि ॥334॥
ऋक्षपतिकोटिनिर्मितिकारणकान्त्या स्फुरन्महारूपे ।
वक्षोजभारनम्रे कम्रे कम्रत्वबन्धुरे पाहि॥ 335॥
ऋतपथ्यकारिणी या सुरवनकादम्बसम्भवा मदिरा ।
सा तव मानससुखदा प्रीता त्वं पाहि मामिमं ललिते ॥336॥
ऋतमनतमुभयमेतद्दिनकररजनीशशासनीयतया ।
वारुण्ये त्वं द्विविधा प्रेम्णा प्रथमां निषेवतां भवती ॥337॥
ऋभवोपि सिन्धुलब्धां कपया ते देवि तां निषेवन्ते ।
दिव्यामेव सुधां तत्प्रियममतं पातुमिच्छसि त्वं हि ॥338॥
ऋभुषु च वरुणः प्रेयानमराणां मनुजदानवानां च ।
वरुणप्रियममतं तद्विद्यारूपं तव स्वरूपमपि ॥339॥
ऋभुवरुणसेव्यमाना नाडी नाडीश्वरी भवेत्तस्याम् ।
जीवन्मुक्तानन्दा भवसि त्वं देवि ते नमो ललिते ॥340॥
ऋभुषु नरेषु च द्विषद्वैरिषु या या विराजमानास्ताः ।
विद्या अतीत्य विद्या त्वं जगदधिकासि ते नमो ललिते ॥341॥
ऋतबोधिवेदमार्गौद्वावेवाद्यो भवाय भवमुक्त्यै ।
मार्गो द्वितीय एव त्वं तद्वेद्यासि ते नमो ललिते ॥342॥
ऋभुरिपुशुंभनिशुंभौ हत्वा त्रातुं त्वमेव विंध्यगिरौ ।
निवससि नवनववेषा ख्याता सर्वत्र ते नमो ललिते ॥343॥
ऋभुनरसुररिपुलोकान् अभयप्रदपाणिपल्लवैरेव ।
त्वमसि ननु पालयित्री मातेवाम्ब स्तुते नमो ललिते ॥344॥
ऋतवेदसोदरीणां इच्छाज्ञानक्रियाख्यशक्तीनाम् ।
त्वमसि हि माता ख्याता कमलोदरभगिनी ते नमो ललिते ॥345॥
ऋतपालिनि हरिमाये वैष्णवशक्ते समस्तभरणपटुशक्ते ।
मूलप्रकते मातः त्वं मे जगतां च ते नमो ललिते ॥346॥
ऋतमात्रवेदशक्ते स्वेच्छामात्रेण सकलकार्यरते ।
अतिदैवतनिजशक्ते कृतिनिपुणे ते नमो नमो ललिते ॥347॥
ऋतनिगमवेद्यरूपे क्षितिजलपवनाग्निगगनमयरूपे ।
धूताखिलविधपापे मातस्तुभ्यं नमो नमो ललिते ॥348॥
ऋषिमनुनुतगुणरत्ने क्षितिजलदहनादिदेहिचररूपे ।
मतिमन्मानसहंसी पाहि त्वं मां नमो नमो ललिते ॥349॥
ऋतजातभूतजातज्ञातनाकानामीश्वराधीनम् ।
मातेव जातपोतान् पालयसि त्वं नमोऽस्तु ते ललिते ॥350॥
ऋतमथवानतमास्तां वद्धिं तनुषेनतं क्षयं तनुषे ।
इति जगति त्वं द्वयमपि कुरुषे मातर्नमोस्तु ते ललिते ॥351॥
ऋतवैरिकालदैत्यं क्षततनुमुक्तासुपञ्चकं कर्तुम् ।
काली त्वमभूर्बालं क्षेत्रपमवितुं नमो नमो ललिते ॥352॥
ऋतमेव विजयि विजयं क्षतिरहितं विदधती त्वं हि ।
ऋतवेद्यपादपद्मे विजये मातर्नमो नमो ललिते ॥353॥
ऋतधर्मपालिनी त्वं मितलोकासि त्वमेव सरसासि ।
ऋतवत्यसि हदि शुचितां विमले मातर्नमो नमो ललिते ॥354॥
ऋतमेव वन्द्यमखिलै रजसो दूरं च यत्तमोदूरम् ।
अत एव दुर्गमा त्वं वन्द्ये सेव्ये नमो नमो ललिते ॥355॥
ऋतजन्मभाग्यधात्री श्रुतिविद्वद्वृंदवत्सले सकले ।
नुतिपरजनताहृदयोल्लासिनि मातर्नमो नमो ललिते ॥356॥
ऋतमयपदयुगयुगलां वाचं वाचंयमत्वमपि वेत्सि ।
बोधय बोधाद् विमलां ऋतवाचं मां नमो नमो ललिते ॥357॥
ऋतवादिनि ऋतशीले नरनाथे वामकेशि हे सुभ्रु ।
मेनाहिमगिरिबाले हरिवाहिनि ते नमो नमो ललिते ॥358॥
ऋतसिंधुगर्भजाते ऋतपालिन्यम्ब हे महामाये ।
श्रुतिगेयचारुपादे ऋतगेये ते नमो नमो ललिते ॥359॥
ऋतपूर्णदहनगर्भे सततं त्वं वससि विश्वमहिगर्भे ।
ऋतमणिशोभितकण्ठी सुतनो नित्यं नमो नमो ललिते ॥360॥
ऋतमयि सकलापेक्षाव्रततेस्संपूर्णफलरूपे ।
ऋतभक्तकल्पलतिके ऋतगर्भे ते नमो नमो ललिते ॥361॥
ऋतमपि नयसि हि चित्तं व्रतरतिरथवा न वर्तते यस्य ।
अतिकृपणत्वमवश्यं तनुषे त्वं पासि ते नमो ललिते ॥362॥
ऋतविमलमानसानां अज्ञानध्वान्तविहितदृष्टीनाम् ।
पाशविमुक्तिं मुक्तिं कुरुषे त्वं देवि ते नमो ललिते ॥363॥
ऋतवेदविमुखमार्गानतिकलुषीभूतमानसानधर्मान् ।
प्रतिपन्थिनस्समस्तान् अवधीस्त्वं ते नमो नमो ललिते ॥364॥
ऋतविदितमात्मतत्त्वं स्मृतिनिहितं धर्ममोक्षयोर्मार्गम् ।
भजतां स्वरूपिणी त्वं द्विजमुनिवन्द्ये नमोऽस्तु ते ललिते ॥365॥
ऋतमतबाधात्रयमपि नितरामभ्येत्य दग्धहृदयानाम् ।
आनन्दकारिणी त्वं प्रतिजहि पापानि ते नमो ललिते ॥366॥
ऋभुभवबाधाः काश्चिन्नरकतिजाताश्च तास्समासाद्य ।
तप्तानानन्दयसि त्वं तन्मां पाहि ते नमो ललिते ॥367॥
ऋतमजरममतमाह श्रुतिरिति वद्धत्वविरहिता तरुणी ।
मतिमलहारिणि मातस्त्वं मे मां पाहि ते नमो ललिते ॥368 ॥
ऋतवचनदानपूजानिरताराध्ये तपस्विगुरुजाये ।
नतिरतमनुजप्रीते मातर्मां पाहि ते नमो ललिते ॥369॥
ऋतमयसुषुम्निकाये मध्यं चाध्यास्य शोभिताकारे ।
तनुमध्येऽम्ब सुदायो नुतिरेषा ते नमो नमो ललिते ॥370॥
ऋतलोकपूज्यमाने निजतनुमहसा तमोगुणघ्ने त्वम् ।
लसदाभा व्यतिकरिणी ज्ञानान्दप्रदे नमो ललिते ॥371॥
ऋतशुद्धबोधरूपे स्वयमेवात्मप्रभासमुल्लसिते ।
नियमितनियतिकलापे धृतिमति वरदे नमो नमो ललिते ॥372॥
ऋतमिति तच्चेत्यनुभववेद्यब्रह्मस्वरूपिणी त्वमसि ।
अतिचतुरमतिसुगम्ये गम्ये यमिनां नमो नमो ललिते ॥373॥
ऋतसहजदीप्तिरूपे शुद्धज्ञानस्वरूपिणी त्वमसि ।
मतिमपि दिश मे ज्ञानं ज्ञानानन्दे नमो नमो ललिते ॥374॥
ऋतविमुखानां तेषां सुरनरगन्धर्वमुख्यभेदानां ।
आनन्दाधिकमेकं वहसि हि हर्षं नमो नमो ललिते ॥375॥
ऋतमहितापानन्दादाकाशेऽन्तर्गता विशुद्धसत्त्वमयी ।
सैव परापरकलिता शिवसोपानं त्वमेव ननु ललिते ॥376॥
ऋतमत्यगम्यरूपा प्रकृतेश्चिद्रूपशोभिता माता ।
इति भवसि देवि जगतां पाहि त्वं मां नमो नमो ललिते ॥377॥
ऋतमयि पश्यन्ती त्वं नाम्ना शब्दार्थभावनारूपा ।
योगविशारदवेद्या ध्येया तेषां नमो नमो ललिते ॥ 378॥
ऋतगुणमयदृग्दृश्या सुकृतफलितेऽथ साधकाराध्या ।
भवसि परदेवता त्वं भूयो भूयो नमोऽस्तु ते ललिते ॥379॥
ऋतमेव वैखरीति त्वां नादज्ञानिनो वदन्त्यम्ब ।
नादब्रह्म ब्रह्मज्ञानानन्दे नमो नमो ललिते ॥380॥
ऋतवेदगोचरा त्वं तन्मात्राद्गेयमध्यमारावा ।
साकारासि तथा त्वं मध्यमरूपे नमोऽस्तु ते ललिते ॥381॥
ऋत इव जगति च भक्तस्वान्तसरोवारिमध्यचरहंसि ।
ऋतपथचरहृद्गम्ये देवि त्वं पाहि ते नमो ललिते ॥382॥
ऋतशिवहरिविधिपञ्चप्राणाख्यनाडिका त्वमेवासि ।
तेन हि ते बलिनस्ते कार्ये सिद्धा नमो नमो ललिते ॥383॥
ऋतमर्मवेदिनी त्वं कतमिहे कार्यं नभिस्तु जानासि ।
नुतिमपि नमतां विहितां तामेकान्ते नमो नमो ललिते ॥384॥
ऋतमिह भजतां मार्गे प्रेयसि चरतां मनोज्ञकृतपूजाम् ।
पूर्णामादाय त्वं वितरसि फलमम्ब ते नमो ललिते ॥385॥
ऋतपथगामिनि सततं शृङ्गाराम्भोधिसारसम्पूर्णे ।
चंचत्कलास्वरूपे शृङ्गाराख्ये नमोऽस्तु ते ललिते ॥386॥
ऋतमिव विजयिनि सततं नतजनहृदयारविन्दमध्यस्थे ।
प्रथितप्रहरणहस्ते मातस्तुभ्यं नमो नमो ललिते ॥387॥
ऋतजालन्धरमुद्रावर्तिनि सङ्घातपीठमारूढे ।
मतिमन्मानसहंसी त्वं जय मातर्नमो नमो ललिते ॥388॥
ऋतमूलप्रणवङ्कितमोड्याणाख्यं विराजते पीठम् ।
तव तावदास्थिता तत्पीठं महितं नमोऽस्तु ते ललिते ॥389॥
ऋतमयि पराख्यशक्त्या मूलाधारस्थकुण्डलिन्या च ।
देवि त्वमेव तेजोबिन्दुश्रीपीठवर्तिनी जयसि ॥390॥
ऋतमेव गार्हपत्यं दक्षिणनामा क्रमात्त्रिचक्रेषु ।
आहवनीयो गूढो यागस्त्रियुतेन सेविता त्वमसि ॥391॥
ऋतमिह चान्तर्यागस्त्रिषु चक्रेषु त्रिधा स्थितेष्वेव ।
आदाय गार्हपत्ये पश्चात्तेनाम्ब भवति ते ध्यानम् ॥392॥
ऋतमूलगार्हपत्ये दक्षिणनाम्नीह पावकेष्वेव ।
आहवनीये निहितव्यापारा देवि तर्पणं ननु ते ॥393॥
ऋभुगणकामितफलदे ध्यानाभ्यासप्रियप्रसादकरि ।
बन्धत्रयविद एव न बन्धनभीतिस्तव प्रसादेन ॥394॥
ऋभ्वादिजीवगर्भं ब्रह्माण्डं तस्य साक्षिणी त्वमसि ।
त्वयि साक्षिण्यां सत्यं का क्षतिरस्यास्ति देवि ते ललिते ॥395॥
ऋभ्य्वादिसाक्षिणी त्वं देवि परं नास्ति कोपि तव साक्षी ।
व्यापारमम्ब गूढं पश्श्येन्नैवात्र कोपि भुवनेषु ॥396॥
ऋतधर्मकीर्तितेजोवैराग्यज्ञानषड्गुणैः पूर्णे ।
वेदाङ्गदेवताभिः सहिते तुभ्यं नमो नमो ललिते ॥397॥
ऋतषाड्गुण्यवती त्वं पुण्यवतीनां जगत्सु पुण्यवती ।
तव सम्पदोऽप्यगण्याः कस्त्वां स्तोतुं क्षमेत हे ललिते ॥398॥
ऋतमयि करुणाभरिते सततमपाङ्गाब्धिगलितसुधया त्वम् ।
जीवयसि जीवलोकं जीवातुं त्वामहं भजे ललिते ॥399॥
ऋतमपि भवती सा सा भवती नास्त्येव नो समा तेऽस्ति ।
अत एव नायिका त्वं जगतां जगतां च नायकस्यापि ॥400॥
ऋतमेतदेव मे स्यात् वपुरनपायीति भावमपनीय ।
वितरतु विदेहमुक्तिं मुक्तापायं विधाय मे भवती ॥401॥
ऋतमिव नाशविरहितस्वरषोडशिकाकते तथा तेषाम् ।
संख्यानुरूपपुञ्जा तुष्टाभीष्टार्थदायिनी त्वमसि ॥402॥
ऋक्षपतिमण्डलस्थाः पञ्चदशत्वं च षोडशाहत्य ।
अविनाशिन्यो जाता जातानेताननारतं त्रातुम् ॥403॥
ऋतमिव च जगदशेषं त्रातुं हालाहलं श्रियं कण्ठे ।
दधतस्तपसार्धां हत्वा धत्सेऽम्ब ते नमो ललिते ॥404॥
ऋक्षमणिहारभूते श्रयदणिमाद्यङ्गसिद्धिसङ्कलिते ।
यक्षपतिमित्रदयिते मातस्तुभ्यं नमो नमो ललिते ॥405॥
ऋक्षेशदहनदिनकरतेजोराशिं विधातुमिव धत्से ।
द्युतिमयरूपमरूपा सत्यपि तुभ्यं नमो नमो ललिते ॥406॥
ऋतमिव चाहं हदि हदि सिद्धा तिष्ठामि भावना चेति ।
श्रीदेवी त्वं विदिता जीविभिरखिलैर्नमोऽस्तु ते ललिते ॥407॥
ऋक्षेशमुखि सखी त्वं लक्ष्मीवाणीपुलोमजादीनाम् ।
यक्षेशयोषिदीड्ये मातस्तुभ्यं नमो नमो ललिते ॥408॥
ऋतसत्यादिगुणानां सृष्टेः कार्यं यदा न किञ्चिदपि ।
शक्तिस्तदाविरासीः त्वं प्रकृतिर्नमोऽस्तु ते ललिते ॥409॥
ऋतवत्यगोचरा त्वं मूलप्रकृतिरिति भवसि यत्सा त्वम् ।
ऋतमव जगति समस्ते मातस्तुभ्यं नमो नमो ललिते ॥410॥
ऋतमखिलदर्शि नित्यं त्वमपि तथा तद्विवर्धयस्येव ।
कृतवसतिरसि हि मातः पायास्त्वं नस्सदा नमो ललिते ॥411॥
एणाक्षि विविधरूपे रूपे रूपे स्थितावहित्था त्वम् ।
भूरुहवह्निरिवासि हि जाग्रत्यव मां नमोऽस्तु ते ललिते ॥412॥
एकं ज्ञानमतं तद्भिन्नं त्वज्ञानमेव चैवं त्वम् ।
द्वेधा परापरेति प्रकटितभावासि ते नमो ललिते ॥413॥
एणाङ्कमिहिरपावकनयनो यश्शङ्करस्सदा तस्य ।
नयनानन्दकरेन्दुज्योत्स्नारूपासि ते नमो ललिते ॥414॥
एकात्मतात्मभक्तस्वान्तलसद्ध्वान्तभास्कराकारे ।
तेजस्विनि ते करुणा पायादस्मान् नमोऽस्तु ते धीरे ॥415॥
एकाकिनी यदा त्वं हिमवत्यासीर्निशुम्भशुम्भकते ।
शिवमेव दूतमकरोस्त्वं शिवदूती नमोऽस्तु ते ललिते ॥416॥
एधित एव हि महिमा तावक ईशान इन्दुलोचनस्ते स्वामी ।
ब्रह्मात्मनात्मनि त्वं स्थित्वाराध्यासि तस्य जगतां च ॥417॥
एकं ब्रह्म तथैकः परमात्मायं हितेन सा त्वमसि ।
शिवमूर्तिरेव रमणी सौभाग्यं देहि मे नमो ललिते ॥418॥
एधेत ते कपा चेदङ्कोऽप्यायुक्तसम्पदेवेह ।
कीर्त्यारोग्यबलश्रीजीवितकालैश्च ते नमो ललिते ॥419॥
एकैश्वर्यवती त्वं लोकेशश्रीशशङ्कराभ्यधिका ।
शाङ्कर्यसि भवभीरोर्भयनाशिन्यम्ब ते नमो ललिते ॥420॥
एकीभूतशरीरा वपुषा नाथस्य शङ्करस्यासि ।
प्रीणयसि तं त्वमेवं प्रीणयति त्वां स ते नमो ललिते ॥421॥
एकमतेत्र रसानामाचारज्ञानसम्पदां महताम् ।
नित्यं प्रियासि सा त्वं पालय मामम्ब ते नमो ललिते ॥422॥
एकासनयमनियमज्ञानालम्बैश्च पूजिते विधिना ।
सात्त्विककर्मठहदये नियतावासे नमोऽस्तु ते ललिते ॥423॥
एकान्तवासशीले स्वान्ते स्वान्ते स्थिताप्रमेया त्वम् ।
लोकानतिशेषेऽम्ब त्वामहमीडे नमोऽस्तु ते ललिते ॥424॥
एकत्वदीप्तिकोशान् एकेभ्यो दीप्तिदायिनी त्वमसि ।
लोकान्तरङ्गनिलये मातस्तुभ्यं नमो नमो ललिते ॥425॥
एधस्सु दहन इव ते काये चैतन्यदीप्तदीप्तिरसि ।
नित्यं समेधमाना दीपयतीदं जगत्त्रयं ललिते ॥426॥
एणाङ्कचारुवदने सदने माङ्गल्यदेवतानां च ।
भूयान्नतिरिह तुभ्यं वाचां मनसामगोचरे ललिते ॥427॥
एकं ब्रह्म च नित्यं जगदिति सा त्वं च चेतनारूपा ।
लोकं रमयसि लोको रमयतु चरितेन सन्ततं भवतीम् ॥428॥
एकं तमो गुहाढ्यं चैतन्यविरहितं सततम् ।
शक्तिस्वरूपिणी त्वं तमसो महतोऽपि ते नमो ललिते ॥429॥
एकाकृतिरसि न त्वं जडचेतनयोस्तदुभयरूपस्य ।
रूपत्रयं दधासि हि जडरूपायै नमोऽस्तु ते ललिते ॥430॥
एकैकवर्णयोगाद्विंशतिसहितानि सन्ति चत्वारि ।
बीजाक्षराणि मन्त्रे गायत्रीति प्रतीतरूपासि ॥431॥
एकैकवर्णयोगाद् व्याहतयस्सप्त लोकसामैव ।
शक्त्यवतारास्तव ताः पञ्चाशद्रूपिणी त्वमेवासि ॥ 432॥
एका हि राजशक्तिः फणिनीशक्तिः त्रिकालजा शुद्धा ।
शक्तिरिति सान्ध्यशक्तिः तासु त्वं भाससे नमो ललिते ॥433॥
एति यमिहोपनयनं द्विजपदमभ्येत्यथात्मसंस्कृत्या ।
तैरेव पूजनीया विप्रैस्संस्कारवद्भिरस्यम्ब ॥ 434 ॥
एकीभूतैरखिलैस्तत्त्वैस्तत्त्वं महद्भवेदेकम् ।
पीठमथ तव स्याद्बोधकमिष्टस्य तेजसो देवि ॥435॥
एकं तदेव सत्त्वं ब्रह्म च गायत्र्यपीति ललितेति ।
श्रीकण्ठकण्ठहाराधारितकण्ठी त्वमम्ब मां पाहि ॥ 436॥
एकासनासि पत्या श्रीकण्ठेनापि निजविहारेषु ।
लोकावनेषु समरे नानापीठायुधाकृतिर्भवसि ॥437॥
एकब्रह्मव्याहृतिविषयीभूता त्वमेव भवसीति ।
लोकत्रयं नमेत् त्वामार्यामार्याभिमानिनीं देवीम् ॥438॥
एकैकस्यां तन्वां कोशाः पञ्चापि देवि राजन्ते ।
ब्रह्मावासगृहाणि हि भवदावासाश्च ते नमो ललिते ॥439॥
एकेनैव न शक्यं वर्णयितुं त्वामहीश्वरेणापि ।
लोकातीतमहिम्ना जयसि हि सततं त्वमिष्टकादम्बा ॥440॥
एकावस्था सुलभा भवति नरस्यापि यौवनावस्था ।
नित्या हि तव तु सा त्वं जयसि तया देवि निश्चितावस्था ॥441॥
एकैश्वैर्यवतस्त्वं लोकाधीशस्य मानिनी भूत्वा ।
मदमानशालिनी स्याः कामं तुभ्यं नमो नमो ललिते ॥442॥
एणीविलोलनयने मदघूर्णितपाटलाक्षि दैत्यवधम् ।
कृत्वाऽसवमपि पीत्वा प्रोन्मत्ते ते नमो नमो ललिते ॥443॥
एधितमधुपानमदा पाटलगण्डस्थली त्वमेवाम्ब ।
साधयसि सकलकार्यं साधय मम कार्यमीप्सितं ललिते ॥444॥
एति हि चन्दनगन्धद्रवमुख्यानेकचर्चितां देवी ।
भौतिकमूर्तिस्तव तद्भवति हि भूताङ्गसुरभिचार्चिक्यम् ॥445॥
एति प्रियता हृदयं तव नवचाम्पेयकुसुमवहनाच्च ।
वाणीप्रियं हि सा गीर्भवति त्वद्धामवासिनी ललिते ॥446॥
एतावान्महिमा ते नियतो नैवेति भासि कुशलानि ।
सष्टिस्थितिलयकतिषु त्वं यत्कार्येषु दक्षिणा भवसि ॥447॥
एनांसि हन्तुमर्हा सा त्वं श्रीदेवि कोमलाकारा ।
नानाविधजनहदये मद्वङ्गी त्वं विराजसे नितराम् ॥448॥
एकातिमहदहङ्कतिसुदृढप्राकारचेष्टिते जगतीम् ।
एकात्मनात्मजठरे वहसि त्वं देवि ते नमो ललिते ॥449॥
एको हि ते प्रपञ्चस्तस्य त्वं नायिकासि मातापि ।
मातुरिव मास्त्वनास्था गर्भस्थेस्मिन्नितीरयेत्को वा ॥450॥
एकात्मनात्मभूमिं धत्से त्वं देवि भोगिनी भूत्वा ।
देहानपि शतरूपान् भुवनाधारे नमोऽस्तु ते ललिते ॥451॥
ऐहिकसुखमिच्छन्तः सेवन्ते त्वां तथैव कैवल्यम् ।
इच्छन्तोऽपि च मार्गो भिन्नस्तेषां फलं तथा दिशसि ॥452॥
ऐहिकबाधाहर्तुर्गणनाथस्यापि कार्तिकेयस्य ।
मातासि देवतास्त्वां सेवन्ते चेति ते नमो ललिते ॥453॥
ऐश्वरभाग्यमवाप्य श्रेयो दातुं जगत्त्रयस्यापि ।
सिद्धासि साधकानां मर्त्या रोचन्त एव ते तेषु ॥454॥
ऐहिकमर्थं महतां साधयितुं पारमार्थिकं च तथा ।
यतमानानां सततं फलमिह धत्से समानमेवाम्ब ॥455॥
ऐन्द्रियपुष्टिमती त्वं जन्तूनां पुष्टिदायिनी भवसि ।
ईश्वरहरिविधिकार्याण्यादाय त्वं तु जागरूकासि ॥ 456॥
ऐन्द्रियमदसंहारिणि मतिरूपे सन्मतिप्रदात्री त्वम् ।
अधिगतशुद्धविवेका त्वमसि हि दद्या विवेकमेकं मे ॥457॥
ऐश्वर्यमिव ददासि त्वं शान्तिं शान्तिकान्तरूपासि ।
शान्तिं स्वान्ते मह्यं दद्य्यास्त्वं मे नमो नमो ललिते ॥458॥
ऐश्वर्यमतुलमास्तां तव कृपया त्वं जनेषु सकलेषु ।
स्वस्तिमति देहि मह्यं स्वस्ति स्वस्तिप्रदा त्वमेवासि ॥459॥
ऐश्वरतेजोधारिणि तेजोरूपे जगत्त्रयाधारे ।
दारय भवभयमखिलं तारय जलधिं नमोऽस्तु ते ललिते ॥460॥
ऐहिककष्टनिवारिणि पारत्रिकसौख्यदात्रि सावित्री ।
दैहिकहार्दिकसौख्यं जनय च सख्यं जने जने जननि ॥ 461॥
ऐश्वरमौलिविभूषा नन्दागारोद्भवा च सा दुर्गा ।
आनन्दरूपिणी त्वं कल्याणी कामधेनुरपि भवसि ॥ 462॥
ऐहिकपारत्रिकयोः सुखयोर्विघ्नान्निवारयस्येव ।
देहात्मात्मत्वधियां देवि त्वं देहि देहि सुविवेकम् ॥ 463॥
ऐश्वर्यवत्यसि त्वं रविशशिपवमानमित्रनेत्रासि ।
नाडीत्रयत्रिमार्गा देवि त्वं पाहि ते नमो ललिते ॥464॥
ऐन्द्रियनिवहे नयनं प्रथमं नारी स्मराभदेहानाम् ।
तद्द्वयजयिनी सा त्वं लोलाक्षी कामरूपिणी जयसि ॥465॥
ऐशमहिम्ना तुष्टे शिष्टाभीष्टार्थदानसन्तुष्टे ।
अक्षरमालाशक्ते मालिनिमातर्नमोस्तु ते ललिते ॥466॥
ऐतिह्याधिकसत्त्वं पञ्चाशद्वर्णमालिकारत्नम् ।
वर्णहंसी सोऽहं सा त्वं द्वयीह नमोऽस्तु ते ललिते ॥467॥
ओंकारमूलपीठे व्याहृतिसमसप्तमातृकारूपे ।
स्वरवर्णमातृका त्वं मातस्तुभ्यं नमो नमो ललिते ॥468॥
ओघसमाकुलसंसतिसागरगर्भे निमज्जतां देहान् ।
धारयसि जीवयसि सा त्वं मलयाद्रिस्थासि ते नमो ललिते ॥469॥
ओघावर्ते सा त्वं भ्रामयसि स्वार्थमप्यनालोच्य ।
कुण्डलिनी त्वं तु तथा बद्धासीहाम्ब ते नमो ललिते ॥470॥
ओषधिनिधिमत्तनये सुमुखी गाम्भीर्यशालिनी त्वमसि ।
धीशालिनी चकम्पे समरे सुरवैरिबलमवेक्ष्य त्वाम् ॥471॥
ओजस्विनी च फणिनी मूलाधारस्थिता सहस्रारे ।
कुरुते कपाटबन्धं त्वमपि तथैवाम्ब भवसि गणनीया ॥472॥
ओढुमशेषं भुवनं सुभ्रु त्वं भवसि जगति कुण्डलिनी ।
मूढानोढ्री सा त्वं प्राज्ञानेतान् कुरुष्व हे जननि ॥473॥
औदार्यधैर्यसुभगे मातुर्विश्वम्भरे स्थिरे रुचिरे ।
त्वं शोभनासि नित्यं मातस्तुभ्यं नमो नमो ललिते ॥474॥
औपयिककार्यकरिणी करिणीगम्भीरगामिनी त्वमसि ।
सुरनायिकासि सा त्वं दीनानस्मान् सदा मुदा पाहि ॥475॥
औदार्यपूर्णचित्ते चित्ते चित्ते सदा नॄणां वससि ।
कलकण्ठमधुरकण्ठी कण्ठीरववाहना त्वमेवासि ॥476॥
औदार्यमात्मनीव त्वयि कान्तिः काममस्ति दुर्वारा ।
वारयसि तेन च तया बाह्यान्तर्ध्वान्तसन्ततिं हि नॄणाम् ॥477॥
औदार्यं कियदिति ते को वा शंसेत् प्रविश्य तव हृदयम् ।
यत्त्वं सृष्टिविधाने प्रेरयसीशं तमेव निजरमणम् ॥478॥
औदार्यवत्यपि त्वं दश्या नैवास्यणोरणुत्वेन ।
मूलाधारगफणिनी यशसि त्वं देवि ते नमो ललिते ॥479॥
औषधसञ्जीवनमिव वज्रमणिं दीप्तिशक्तिसंयुक्तम् ।
भासयसि सकलवस्तु द्योतयसि त्वं तदेव ननु ललिते ॥480॥
औषधिपनाडिकायां त्वं देहे भवसि वामभागस्था ।
दिनकरनाड्यां दयितस्तव भवतीतीश्वरी त्वमेवासि ॥481॥
औषधमिव तव करुणा सुरभिरिवाकाशचारिणी भवति ।
तमसि वयोविहितां तां त्रिविधावस्थां विना स्थिता भवसि ॥482॥
औदार्यहार्दकरुणापालितभुवने समस्तगुणसहिते ।
सिद्धेश्वरि परिशुद्धे चित्ते काये वचस्सु मां पाहि ॥483॥
औपाधिकोपधीनां नाथा नाथाश्रिता हि कुण्डलिनी ।
जीवन्मुक्तावस्थां दातुं यमिनां सदा स्थिता भवसि ॥484॥
औदार्यशीलदेया अणिमाद्या सिद्धयो महादेवि ।
विद्यासिद्धिसुरूपे त्वामुपजीवन्ति सन्ततं ललिते ॥485॥
औदार्यशालिनी त्वं सा कुण्डलिनी द्वयीति युवयोस्तु ।
देवीह मुक्तिमार्गे जीवन्मुक्ताद्ध्वदीपिके स्याताम् ॥486॥
औषधिपतिधरदयिते मातर्ललिते यशस्सुधाविचले ।
ओजो धेहि मयि त्वं मतिमति शुद्धां च ते नमो ललिते ॥487॥
औदार्यदात्रि नमतां नृणां चक्रे विशुद्धनाम्नि त्वं ।
निवससि कतनिजनिलया चक्राराध्ये निधेहि मयि सत्त्वम् ॥488॥
औरसपुत्रा ननु ते सर्वे सर्वेश्वरी त्वमेवासि ।
आरक्तवर्णयुक्ता काले काले स्थिते नमो ललिते ॥489॥
औडुपदिनकरतारारूपाक्षित्रयसमन्विता गगने ।
तेजोमयि मयि करुणां कुर्वीथास्त्वं नमोऽस्तु ते ललिते ॥490॥
औपाधिकभयनाशिनिखड्वाङ्गाद्यायुधोज्वलाकारे ।
निहतसुरवैरिवर्गे त्राहि त्राहि त्वमेव मां ललिते ॥491॥
औडुकपथ इह गगने जगतीदं स्यात्कृतं धरावरणं ।
तस्मात्तदेकमास्ते वदनाम्भोजं नमोऽस्तु ते ललिते ॥492॥
औषधमिव मधुरसवन्मधुरं परमान्नमम्ब ते प्रीत्यै ।
भवति हि विहितं सततं प्रीता तेनार्जितेन मनसा स्याः ॥ 493॥
अंहस्तमसां हन्त्री त्वं तावद्देवि देहिनां भवसि ।
भवसिंधुतारयित्री गात्रे गात्रे त्वमिन्द्रियाधीशा ॥494॥
अंहोमयपशुपालननिरता तद्भीतिहारिणी त्वमसि ।
रंहस्तवाम्ब गत्याः समरे समरे सहेत को वाम्ब ॥495॥
अम्बुजमेकं दशशतपत्रं वर्णाः स्वरा इह स्वैराः ।
सन्ति हि सन्ततमस्मिन् कृतवसतिस्त्वं विराजसे ललिते ॥496॥
अम्बुजमनाहताख्यं पीठं तव चक्रनामकं विहितम् ।
स्वरमध्रुवं दधाना तत्त्वं त्वं वैष्णवी च जय ललिते ॥497॥
अम्बरमिव घनसहितं श्यामा त्वं चासि वैष्णवीनाम्नी ।
अम्बुजनाभसखी त्वं भवसि हि सततं नमोऽस्तु ते ललिते ॥498॥
अम्भोगतिरपि कुटिला गमनं ते तेन डाकिनी त्वमसि ।
सिंहासनमधिरूढा जीवनदात्रीह देहिनां ललिते ॥499 ॥
अम्बुजमधिवससि त्वं तन्नाम्नानाहतं नभस्तत्त्वम् ।
वदनद्वयसम्पन्ना तेन त्वं राजसे नमो ललिते ॥500॥
अंशुच्छुरितद्विरदभ्राजितवदनाभ्रवृन्दनीलाङ्गी ।
शिंशुपसुमललितोष्ठे नित्यं दंष्ट्रोज्वले ललिते ॥501॥
अंहःस्तोमक्षयकरजपमणिमालाभिरामशुभकण्ठी ।
सोऽहं नाहङ्कारी त्वच्चरणाम्भोजभम्भरो ललिते ॥502॥
अङ्गेषु रुधिरपूरे स्वामिनिरुधिरासवेन सोन्मत्ते ।
अंशव इव ते दिनकच्छशिताराकारिणो हि ते ललिते ॥503॥
अङ्कुशमुख्यप्रहरणभीकररूपाभिरावतासि त्वम् ।
शक्तिभिरुल्लसितासि द्वादशभिस्ते नमो नमो ललिते ॥504॥
अंशुमति मातरगजे किंशुकरक्ताम्बरे शुभाकारे ।
त्वं शुभमिह कुरु मयि हे शङ्करि तुभ्यं नमो नमो ललिते ॥505॥
अंहांसि मे क्षमस्व त्वं तावल्लोकलोचना भवसि ।
स्निग्धान्नमोदमाना मातर्मां पाहि ते नमो ललिते ॥506॥
अंशावतारभाजां वीराणां शौर्यसाह सन्तुभ्यम् ।
रोचेत रोचमाने धाम्ना नित्यं नमोऽस्तु ते ललिते ॥507॥
अंशुमदनाहताब्जे काकिनीख्यासि सा त्वमेवैका ।
पालनमोक्षसुखस्य त्वं दात्री ते नमो नमो ललिते ॥508॥
अङ्गेऽस्ति नाभिदेशे मणिपूरकचक्रमम्बुजाकारम् ।
भवति तदेव हि निलयं तव तत्तुभ्यं नमो नमो ललिते ॥509॥
अम्बुजमिव मणिपूरं व्योमानलवायुतत्त्ववल्ललितम् ।
तद्गुणवत्त्रिविधास्यं भवति च तत्र स्थितासि हे ललिते ॥510॥
अङ्कुशवज्राद्यायुधधारिणि संसारजलनिधेस्तरणे ।
रणमेदिनीषु धीरे धीराकारे नमोऽस्तु ते ललिते ॥511॥
अम्बुज इव मणिपूरे दशदलदशवर्णशोभिते ललिते ।
दशभिर्डामर्यादिभिरुल्लसिते ते नमो नमो ललिते ॥512॥
अंशुकभूषणभीषणनानायुधयोगचित्रिताकारे ।
आपाटलाङ्गवल्लि त्रिभुवनजननि त्वमेव मे शरणम् ॥513॥
अङ्गामिषाभिमाने मङ्गळमूर्ते जितारिकुलकीर्ते ।
माङ्गल्यदानशीले भगवति मातर्नमोऽस्तु ते ललिते ॥514॥
कल्याणि कल्पवल्लि प्रणतानां कर्मसाक्षिणी त्वमसि ।
गुडमधुरान्नप्रीते नमदिष्टार्थप्रदे नमो ललिते ॥515॥
कमले मणिपूरे च स्थितिमति चाशेषभक्तसुखदात्री ।
जाठर इव दहनोऽङ्गे त्वमसि हि नित्यं नमोऽस्तु ते ललिते ॥516॥
कनकाचलतटवासे सकलसुखानां च दात्रि मृदुगात्रि ।
लाकिन्यम्बारूपे सर्वाविद्याविनाशिनि त्राहि ॥ 517॥
कटितटवर्तिनि देहे स्वाधिष्ठानेऽम्बुभूमितत्त्वमये ।
निवससि सकलसुखाय श्रीललिते ते नमोऽस्तु तत्त्वमयि ॥518॥
कल्याणि चक्रमध्ये स्वाधिष्ठाने नभोऽम्बुवायुदहनाश्च ।
तत्त्वात्मना स्युरस्मिन् सा त्वं वससीति ते नमो ललिते ॥519॥
करवालशूलचक्राद्यायुधविभ्राजमानकरजाले ।
शरभिन्नदैत्यनिवहे मातस्तुभ्यं नमो नमो ललिते ॥520॥
कमलदलकेसराभे हेमाभे सूक्ष्ममध्यमे रामे ।
विमलतरहसितवदने मातस्तुभ्यं नमो नमो ललिते ॥ 521॥
कलुषविरहितं चक्रं स्वाधिष्ठानं समस्तनाडीनाम् ।
स्थानं फणिनीशक्त्या दर्पाय स्यान्नमो नमो ललिते ॥522॥
कायगरमेदसि त्वं देवी तत्र स्थितासि सा नित्यम् ।
भाययसि धूर्तनिवहं सुजनानुद्धरसि ते नमो ललिते ॥523॥
कादम्बरीप्रिया त्वं मधुपानासक्तमानसा भवसि ।
कादम्बमन्दगमने मातस्तुभ्यं नमो नमो ललिते ॥524॥
कामचरवरविमाने दध्यन्नासक्तमानसे सततम् ।
सीमातिशायिकरुणे मातस्तुभ्यं नमो नमो ललिते ॥525॥
काकिन्यम्बारूपे शोकव्यामोहसाध्वसै रहिते ।
लोकविनोदनशीले मातस्तुभ्यं नमो ललिते ॥526॥
कान्तारविन्दमूलाधारारूढेऽ हिचक्रमारूढे ।
शान्तातिकोमलाङ्गी मातस्तुभ्यं नमो नमो ललिते ॥527॥
कान्ते स्वाधिष्ठाने षड्दलवत्पद्ममण्डिते महति ।
बन्धिन्यादिसमष्ट्या शक्त्या युक्ते नमोऽस्तु ते ललिते ॥528॥
कान्तसुषड्दलपद्मं बभमयरलवर्णसंयुतं ललितम् ।
कान्तक्षितितत्त्वार्थं तत्ते स्थानं भवेद्धि ते ललिते ॥529॥
कान्ते मूलाधारे गगनमरुद्वह्निजलधरैः तत्त्वैः ।
पञ्चाननासि शक्तिः कुण्डलिनी त्वं नमोऽस्तु ते ललिते ॥530॥
कीकससङ्घस्वामिन्यसि भूतत्वेन सुसङ्गता त्वं हि ।
लोकाभ्युदयविधात्री मातस्तुभ्यं नमो नमो ललिते ॥531।
कोमलगात्र्यपि हस्तैरङ्कुशपाशाधिधारिणी भवसि ।
कामचरासुरदमनी त्वमसि हि मातर्नमोऽस्तु ते ललिते ॥ 532 ॥
कामचरि कमलनयने चतसृभिरभिमानदेवताभिश्च ।
वरदादिभिराकलिते मातस्तुभ्यं नमो नमो ललिते ॥533॥
कामितमुद्गदलान्ने कामितफलदे समस्तभक्तानाम् ।
सोमसुधामदुहासे मातस्तुभ्यं नमो नमो ललिते ॥534॥
काली कुण्डलिनी या शाकिन्याभ्यां समन्वितैव तया ।
नियतेव भासि सा त्वं भासि तया देवि ते नमो ललिते ॥535॥
कोमलमाज्ञाचक्रं भ्रूमध्ये बैन्दवाग्निसान्निध्ये ।
अस्ति ननु मातकाया ऋषभाख्यं धाम तेऽपि सल्ललिते ॥536॥
कान्तिष्विव रविकान्तिर्वर्णे शुक्लः प्रधान इति सा त्वम् ।
शुक्लासि देहकान्त्या ज्योत्स्नीवेन्दोर्नमोऽस्तु ते ललिते ॥537॥
कीर्तित आज्ञाविद्भिः ललिताज्ञाचक्र एव सा त्वमसि ।
तावच्छडानना त्वं तस्यै तुभ्यं नमो नमो ललिते ॥538॥
कोमलमज्जासंस्थे धात्रभिमानिन्यपीह सा त्वमसि ।
करुणारुणितापाङ्गे जय जय मातर्नमोऽस्तु ते ललिते ॥539॥
कान्तिमति हंसवत्या शक्त्यासि त्वं क्षमावतीनाम्ना ।
दक्षद्व्यक्षरयुक्ते मातस्तुभ्यं नमो नमो ललिते ॥540॥
कामितशाल्यन्नादे कामितफलदानशीलतामान्ये ।
सामजवदनसरोजालोकनमुदिते नमोऽस्तु ते ललिते ॥541॥
कोमलहाकिन्याख्या काचन शक्तिर्विराजते चक्रे ।
चक्रेशपूजिताङ्घ्रे विज्ञानस्थे नमोऽस्तु ते ललिते ॥542॥
कोमलसहस्रपत्रे कमले कमलोद्भवार्चिते ललिते ।
निवससि सा त्वमजस्रं मातस्तुभ्यं नमो नमो देवि ॥543॥
कान्तासि सर्ववर्णैस्तच्छक्त्यालंकतासि मातङ्गि ।
कान्तार्पितार्धदेहे देहे देहेसि शक्तिरेवाम्ब ॥544।
कामायुधानि धृत्वा कामितरूपाखिलानि निशितानि ।
रामासेनासहिता जयसि हि मातर्नमोऽस्तु ते ललिते ॥ 545॥
कार्येषु वीर्यरूपा ब्रह्मपदेवासि बीजरूपा वा ।
मायाधारवती त्वं जयसि हि मातर्नमोस्तु ते ललिते ॥546॥
कमलारमण इव त्वं भवसि हि विष्वग्विलासिमुखपद्मा ।
सुमुखि प्रसीद मातर्दीनेधीने त्वयीह मयि देवी ॥547॥
कामयसे त्वमशेषाण्यन्नानि श्रेष्ठभक्तदत्तानि ।
आस्वादय तदब्रह्म हि सर्वं चान्नं त्वमेव ननु ललिते ॥548॥
कल्याणगुणवती त्वं याकिन्यम्बास्वरूपिणी भवसि ।
पर्यायेण च षट्सु त्वं चक्राब्जेषु सञ्चरस्येव ॥549॥
कल्याणतारकेषु ज्वलतो वैश्वानरस्य दयितासु ।
स्वाहानाम्नी ब्रह्मज्योतिश्चासि त्वमेव ननु ललिते ॥550॥
कामितफलादा लोके पितदेवानां स्वधाभिधाना त्वम् ।
धूमशिखस्य च वह्नेर्जायारूपासि ते नमो ललिते ॥551॥
कामान्तकाङ्गतरङ्गे रममाणा त्वं जडानभिज्ञा च ।
भवसि कदाचिदिव त्वं भवसि च मुक्तिस्थिता नमो ललिते ॥552॥
कारुण्यामतवष्टिं कुरुतेपाङ्गद्वयं निजेषु सदा ।
मेधा नृणां मनस्सु त्वं ननु लोके नमोऽस्तु ते ललिते ॥553॥
कर्णाकर्णिकया ते श्रुतिरिव वदनांशुनिस्सृता वाणी ।
आज्ञाकरी वराज्ञा भवति हि सा त्वं नमोऽस्तु ते ललिते ॥554॥
कीर्तितवेदादेशं स्मरति चयार्थं च संहितारूपा ।
धर्मस्य सा स्मृतिस्त्वं शब्दार्थज्ञानबोधिनी ललिते ॥555॥
का वास्त्यजाण्डगर्भे त्वत्सदशी को नु किं तुलां याति ।
तव देवि सकलहत्सु त्वमसि हि तद्भद्रमासुव त्वं मे ॥556॥
कासादिसर्वरोगान् काये श्लेष्मादिदोषसम्भाव्यान् ।
नाशयसि वैद्यराज्ञी त्वमसि हि मातर्नमोऽस्तु ते ललिते ॥557॥
कीर्तिरसि पुण्यरूपा लभ्या पुण्येन कीर्तनश्रवणैः ।
पुण्यैर्नंदसि च त्वं मातस्तुभ्यं नमो नमो ललिते ॥558॥
कामारिहार्दमूर्ते सुरवनिताभिः पुलोमसुतयापि ।
देव्यार्चितासि बन्धान्मोचयसि त्वं नमोऽस्तु ते ललिते ॥ 559॥
कादम्बिनीव भङ्गी नीलेव च नीलकान्तिकान्तस्ते ।
चिकुरो विभाति धाम्ना मातर्नीराजितासि ते ललिते ॥560॥
कार्याकार्यविचारे नित्या नित्यादिवस्तुतत्त्वे वा ।
विदधाति या विचारं सा विद्या त्वं नमोऽस्तु ते ललिते ॥561॥
खमपि च नादं बिन्दुं व्याप्य च या भाति तां कलां ललितां ।
आक्रम्य विश्वसृष्टिं कुर्वाणा त्वं विराजसे ललिते ॥562॥
खानिलदहनाम्बुधराः पञ्च हि भूतानि दैवकर्माणि ।
जनिमतिहेतव एते सर्वापत्तीर्निवारयेर्मृत्योः ॥563॥
गणनीयाग्रे महताममराणां त्वं शिवेखिलानां च ।
भवसि हि नित्यमचिंत्या कलिकल्मषनाशिनि त्वमेवासि ॥564॥
गण्याखिलामराणां तेजस्तोमस्तव स्वरूपं हि ।
पुण्यानि तव कृपायाः फलरूपाण्यम्ब ते नमो ललिते ॥565॥
गायन्ति गानरसिकास्सेवन्तेन्ये हितार्थिनो भवतीम् ।
नाशयसि कालभीतिं भीतानां ते नमो नमो ललिते ॥566॥
गारुडमणिनीलाङ्गीं गुरुरपि विष्णुर्निषेवते भगवान् ।
निजकार्यसाधिकेति त्वां तेनासीत् स विष्णुरेवाम्ब ॥567॥
गिरिराजपुत्रि ललिते ताम्बूलादानसेवनोल्लसिते ।
यद्द्वादशगुणयुक्तं ताम्बूलं ते प्रियं हि ते ललिते ॥568॥
गिरिवनचरमगनयने नयनानन्दप्रदे सतां सुराणां च ।
हरिहरकार्यकरी त्वं रक्षां कुरु मे नमोऽस्तु ते ललिते ॥569॥
गिरिशमनोहरि दाडिमकुसुमरुचे देवि देवताजननि ।
चारुतरवसनशोभाभरिते ललिते नमोऽस्तु ते ललिते ॥570॥
गिरिमहिबद्धं कत्वा क्षीरपयोधिं च मथितमथ कृत्वा ।
अमतमवापुरर्मर्त्याः त्वमभूस्तेभ्यो हि मोहिनी ललिते ॥571॥
गीताखिलगुणभूषे सकलैर्विश्वातिशायिनी त्वमसि ।
गीतागुरुसहजाते मातर्मां पाहि सर्वथा सततम् ॥572॥
गुरुतरसुखमानन्दं दद्यास्त्वं देवि योगिनां समताम् ।
गुरुतरमपहर मामकपापं पापघ्नि ते नमो ललिते ॥573
गुरुरम्ब तेऽस्ति जगतः तव भर्ता शङ्करो हि सौख्यमिह ।
स ददाति च सा त्वं च श्रेयस्करि ते नमो नमो ललिते ॥574॥
गूडार्थबोधिनी त्वं सहदयरूपासि रविरपीहासि ।
सा त्वमसि नित्यतप्ता मातस्सर्वत्र पाहि मां पूर्णम् ॥575॥
गूढो भक्तनिधिर्वा मयि नैवास्ति प्रकाश्यमानो वा ।
नाहं भक्त इह स्यां भक्तनिधिं ते कुरुष्व मामम्ब ॥576॥
गूहितभुवननियन्त्री स्वस्मिन्नस्मिन्निगूढमज्ञानम् ।
मोहयति यत्तु चित्तं तदपि त्वं प्राग्विनाशयेरम्ब ॥577॥
गृहमिव निजमतिरम्यं स्वामी त्वं विश्वमन्दिरं च निजम् ।
रक्षसि हि तेन सा त्वं ब्रह्माण्डस्यासि नायिका ललिते ॥578॥
गेहिषु मैत्रीकरुणासन्तोषाद्यास्तु सद्गुणा यत्र ।
तेषु प्रसीदसि त्वं करणविशुद्धः प्रियाय ते ललिते ॥579॥
गेयचरित्रे पात्रे करुणावष्टिप्रदे सुधामोदे ।
अन्ते त्रिमूर्तिकार्ये शान्ते त्वं विश्वसाक्षिणी भवसि ॥580॥
गैरिकरागवदधरे वचसा मधुरे गलत्कपासारे ।
शक्तिषु चाद्या त्वमसि ब्राह्मीशक्तिश्च ते नमो ललिते ॥581॥
गोत्रोदितप्रभावे ब्रह्मासक्ते निरञ्जने सततम् ।
पात्रीकुरु करुणाया मामपि तव देवि मे नतिर्ललिते ॥582॥
गौरवकारकमदिरामापीयापीय चालसेवासि ।
ब्रह्मानन्दपयोधौ मग्नोन्मग्ने नमोऽस्तु ते ललिते ॥583॥
गन्धादिगुणविदूरे शुद्धज्ञानात्मिके च ते ललिते ।
श्रुत्याधारवचोभिर्गम्ये रम्ये नमोऽस्तु ते ललिते ॥584॥
गङ्गाग्रजे द्विजेड्ये ब्राह्मी माहेश्वरीति कौमारी ।
वैष्णव्यथ वाराहींद्राणी चामुंडिका त्वमेवासि ॥585॥
गम्भीरे श्रीललिते वर्णावलिवर्णमातकारूपे ।
वर्णेषु धवलवर्णे ब्रह्मानन्दप्रदे नमो ललिते ॥586॥
गङ्गेव मूर्ध्नि शम्भोस्तव गृहमुद्योतते महाकूटे ।
ब्रह्मणि लीनं च कलातीतं देहे सहस्रपत्रगतम् ॥587॥
घनकरजघनस्तनयोर्भारादानम्रकायकल्पलते ।
बिसमदुलदोस्सुशाखारुचिरे तुभ्यं नमो नमो ललिते ॥588॥
घनपथचरसुरवन्दैः सेवितचरणाम्बुजेम्ब महनीये ।
नाथादधिकोदारे पात्री धात्री भव त्वमेव मयि ॥589॥
घातुकदानवनिवहं सकलं संहत्य सज्जनेषु दयाम् ।
दधती दयार्द्रमूर्तिस्त्वमसि हि मातर्नमो नमो ललिते ॥590॥
घीङ्कृतिमद्गजराजं समरे समरेऽधिरुह्य वैरिबलम् ।
नाशयसि नाशरहिते नाशय मत्पापमम्ब हे ललिते ॥ 591॥
घुष्टं समस्तमुनिभिर्ब्रह्मैकं सत्यशुद्धमेवेति ।
त्वमसि हि तथात्मविद्याहृद्यानाद्या नमोऽस्तु ते ललिते ॥592॥
घोषयसि तां हि विद्यां ब्रह्मानन्दप्रदायिनी त्वमसि ।
महती विद्या सा त्वं सारस्वतसाररूपिणी भवती ॥593॥
घण्टानिनादमुख्यैर्दशभिर्नादैर्विराजते ललिते ।
सकलमहिमाभिरामे श्रीविद्ये ते नमो नमो देवि ॥594॥
चपलाक्षि चारुशीले विद्याविद्यासु सङ्गता भवसि ।
कोट्यधिकशक्तियुक्ता नानारूपा विराजसे ललिते ॥595॥
चय एव हि वर्णानां पदमपि कमलं तवापि मञ्जुतमम् ।
शक्तय एव पदानां दासीभूता भवन्ति ते ललिते ॥596॥
चतुराम्नायाराध्ये स्वरवर्गीयाश्च योगवाहाश्च ।
नाडीत्रयमपि कोटित्रयमिति ललिते तवैव रूपाणि ॥597॥
चतुरे तव मनुग्रमध्ये षोडशवर्णा भवन्ति बीजानि ।
पञ्चदशाक्षरवत्यपि मन्त्रे श्रीबीजसङ्गता भवती ॥598॥
चतुरासि देवबृन्दे कामो भवसि स्वरैरशेषैस्तु ।
तत्कोटिसेविता त्वं तत्सदशी चासि ते नमो ललिते ॥599॥
चारुतरवर्णयोगात्पवनाद्याः सम्भवन्ति वेदाश्च ।
पदवर्णकोटिशक्तिप्रकटितरूपा त्वमेव ननु ललिता ॥600॥
चारुस्मितसितवदने दशशतदलसहितकमलमुल्लसति ।
नरवपुषि शिरसि जलजे त्वं तस्मिन् वससि सादरं ललिते ॥601॥
चारुतरचन्द्रवर्णे रत्नश्रीमद्विभूषणैः कर्णे ।
भूषितवत्यसि ललिते सा त्वं मां पाहि ते नमो देवि ॥ 602॥
चित्रतरतिलकसुन्दरफाले राकेन्दुचारुतरवदने ।
भ्रूमध्यवर्तिचक्रं वपुषि नरस्यापि भवति तव पीठम् ॥603॥
चित्रतरमम्बरस्थं शक्रतनुर्भाति तत्समानं ते ।
चित्रतरमम्बरं यद्धारयसि त्वं नमोस्तु ते ललिते ॥604॥
चीनाम्बरपरिधाने हृदये चक्रेष्वनाहते वससि ।
तच्छासनमिह नूनं शाश्वतमेवास्त्यनाहतं ललिते ॥605॥
चेतनबोधात्तावकभास्वानुल्लसति खे यथा किरणैः ।
कत्वोच्चैस्तान्विलससि देवि त्वं चाप्यनाहते चक्रे ॥606॥
चैतन्यशालि चक्रं मूलाधारं त्रिकोणवल्ललितं ।
ध्याने बलवति चित्ते मातर्गगने रविर्यथोल्लससि ॥607॥
चोरनिशाचरवीरान्नाशयसि त्वं हि या शरीरे सा ।
अज्ञानरूपभाजस्तेषां शक्तिं विनाशयेर्ललिते ॥608॥
चञ्चद्ब्रह्मांडमिव प्रतिपदमभिमान एक एवास्ते ।
मोक्षविरोधे दक्षं तद्यज्ञध्वंसिनी त्वमेवासि ॥609॥
चञ्चलमनसां भीतिं नाशयितुं त्वं परिप्लवापाङ्गी ।
विकसितनयना भवसि च कुण्डलिनी त्वं नमोऽस्तु ते ललिते ॥610॥
छविपूरपूरिताङ्गी दरहासोद्भासितानने ललिते ।
भवतु तवाननकान्तिः स्वान्ते शान्तिप्रदेव मे सततम् ॥611॥
उन्नामय हृत्कमलं बोधय बोधं त्वमेव मे ललिते ॥612॥
छायेव चण्डभानोर्मोक्षप्राप्त्यै स्थिता हि कुण्डलिनी ।
मूलाधारे खनिरिव महसां सा त्वं नमोऽस्तु ते ललिते ॥613॥
छिन्नासुरशतदेहे माता त्वं लोकनाददेहानाम् ।
अमतस्य च कुण्डलिनी नाम्नां नित्यं नमोऽस्तु ते ललिते ॥614॥
जनमनसि दैत्यरूपं सिद्धमशुद्धं निकाममज्ञानम् ।
तारकबलमिव हन्तुं स्वान्ते गुहजन्मभूरभूर्ललिते ॥615॥
जाग्रच्चित्तसरोजे मुद्रायोगेन योगिनामेव ।
आज्ञाचक्रगतास्सध्यानं देवाऽस्तु पाहि मां ललिते ॥616॥
जितदैत्यराजचक्रे मार्गे सिद्धासि निग्रहस्य त्वं ।
निग्रहमार्गस्सोयं ध्यानाभ्यासो हि योगिनां ललिते ॥617॥
जीविसुखप्रदशीले शुद्धकलारूपधारिणीन्दुमुखि ।
दहराकाशाधारे मातस्तुभ्यं नमो नमो ललिते ॥618॥
जेत्री जगतां च त्वं प्रतिपदमारभ्य पौर्णमास्यन्तम् ।
पञ्चदशाहोभिस्त्वं पूजार्हा भवसि ते नमो ललिते ॥619॥
जैत्रशरचापहस्ते शुद्धज्ञानात्मिके कलारूपे ।
अहमिति मतिरपि विमला मूर्धनि भात्यम्ब ते नमो ललिते ॥620॥
जैत्रसमाधिरतानामहमिति विमला मतिर्यदा सकला ।
देवि कलाकारा त्वं काराकारे भवेऽपि मां पाहि ॥621॥
जोषमिदमम्ब हृदयं तिष्ठति नैव क्वचित् परिभ्रमिति ।
काव्यकलादिविनोदैः स्थापय तद्रूपिणी ममापि तल्ललिते ॥622॥
जङ्गमबोधिनि कमलावाणी सेव्ये प्रकीर्णकैरम्ब ।
मङ्गलमातनु हि त्वं नमते भजते च मे सदा ललिते ॥623॥
जातानुरागहृदया हृदये हृदये रमस्व देहवती ॥624॥
झषशिशुतिमिमयजलधिः संसारोयं हि पालिनी त्वमसि ।
द्रष्टुममेया दश्यादश्या मे स्याः कदा शुभम्योर्मे ॥625॥
झरकोटिकोटिसिन्धोरन्तः स्यादेव संसतेर्नैव ।
जीवात्मिकास्ति भवती चैतन्यं धन्यमुभयसाम्येन ॥626॥
झटिति च जटिले च घटयसि जननी त्वं जीवराशिमिह ललिते ।
परमासि पावनात्मा संपदिदं तेम्ब विश्वगार्हस्थम् ॥627॥
टङ्कतिजीवमये त्वं कोशे सञ्चरसि पालयन्तीव ।
प्राणानम्ब शरीरे जीवानां सद्मरूपिणी त्वमसि ॥628॥
टीकातीतां भवतीं शंसेद्वक्तापि कस्समग्रतया ।
पावनरूपे ललिते पावय सपरिग्रहं च मामम्ब ॥629॥
डयनाटकरतमनसि स्थैर्यं त्वं धेहि मे बधान त्वं ।
औदुम्बरफलसदशब्रह्माण्डान्यम्ब सन्ति ते वपुषि ॥630॥
डाकिन्यादिचमूस्ते सविधे जागर्त्यनारतं भवति ।
जगतां कारणमम्ब त्वच्छक्तिस्साहि केवला भवति ॥631॥
भानुशतकोटिधाम्नि द्योतयसि द्योतसे त्विषा ललिते ॥632॥
डिम्बाडम्बरमुदिते डम्बरममरारिजं न मर्षयसि ।
गुह्यास्यवेद्यरूपा मनसा तुभ्यं नमो नमो ललिते ॥633॥
डिम्बानसुराणां त्वं मातत्वादम्ब पालयस्येव ।
कैवल्यदानविषये पश्यसि पात्रं नमोस्तु ते ललिते ॥634॥
डोलारोहणशीले समये सञ्चारमखिलमाश्रयसि ।
त्रिपुरा त्रेता चासि त्रित्वविशेषाभिमानिनी ललिते ॥635॥
ढक्काद्यायुधहस्ते दिव्यशरीरे स्मितैकशक्ते त्वं ।
जनयसि जगति हि जन्तूनन्तकवैरिप्रिये नमो ललिते ॥636॥
ढौकन्ते ये ये ते त्वयि वृद्धिं यान्ति भक्तियोगेन ।
पातालभूमिलोकस्वर्गजनाराध्यमानपदपद्मे ॥637॥
तनुगात्रि देवि सृष्टिस्थितिलयकार्यार्थमेव जातासि ।
वाणी ब्रह्मा लक्ष्मीर्विष्णुर्गौरी शिवश्च शिवरूपे ॥638॥
तनुषु दशास्तिस्रः स्युः मर्त्यानां पूर्वदेवानां ।
त्रिदशाधीशासि त्वं त्रिदशारहितापि ते नमो ललिते ॥639॥
तनिमानमुपनय त्वं दुरितं मे त्रिविधवर्णमयि ।
बीजाक्षरेषु वासे प्रणवत्वेनास्तु ते नमो ललिते ॥640॥
तनुमन्मानसगेहे निवसन्ती त्वं सुरप्रियैर्गन्धैः ।
नामाक्षरत्रयेक्षे षडपि भवन्त्यम्ब बीजवर्णास्ते ॥641॥
तव ललिततिलकदेशे सीमन्ते चासि मङ्गलायतने ।
सिन्दूरमम्ब तेन त्वं माङ्गल्यप्रदायिनी भवसि ॥642॥
तव नामेति वर्णद्वय एवास्ते हरी रमा चेति ।
तद्द्वयरूपासि त्वं प्रणवाकारापि ते नमो ललिते ॥643॥
तरणिसमधामपूर्णे पूर्णेन्दूद्योतमानमुखचन्द्रे ।
चन्द्रार्धचूडजाये जायेतात्रापि किं कपामयि ते ॥644॥
तन्वा श्यामलवर्णे विष्णोर्भगिनी यदा त्वमेव भवेः ।
प्रालेयशैलजाता जाता गौरी नमोऽस्तु ते ललिते ॥645॥
तव गुरुरासीद्दक्षो न्यक्कारात्पत्युरीश्वरस्यापि ।
तेन कृताद्गिरिपुत्री पत्ये शर्वाय सा त्वमेवासीः ॥646॥
तपसि च चतुरासि त्वं गाने गन्धर्वसेविता भवसि ।
देवादिविश्वगर्भा देवि त्वं स्थूलसूक्ष्मरूपापि ॥647॥
तपनीयचारुगर्भा सवितुस्तेजःस्वरूपिणी ललिता ।
ईश्वरहिरण्यगर्भाकारा कारुण्यवारिधे पाहि ॥648॥
करुणाभरणासि त्वं तरुणी दैत्याधमान्निहन्तुमिह ।
त्रिपुरानसुरान् हन्तुं दानवनिवहं तदन्यदपि भवसि ॥649॥
तनुमद्वचनचतुष्कं भेदान्नादस्य परिमितं भवति ।
वाग्वादिनां च नाथं त्वं तेषां ते नमो नमो ललिते ॥650॥
तपसि रतानां ध्यानैर्गम्या त्वं ध्यानयोगिनामेव ।
मानवमानससुगमा भव भवजाये नमोऽस्तु ते ललिते ॥651॥
तनुधरगणनातीते देशकलाकालमानदुर्बोधाम् ।
जानातु कथमयं त्वां लोकश्शोकघ्नि ते नमो ललिते ॥652॥
तनुषे ब्रह्मज्ञानं बोधयसि त्वं भवामयं हन्तुम् ।
माता केवलमसि न हि गुरुरपि मातर्नमोऽस्तु ते ललिते ॥653॥
तनुधारि सौख्यकारि ज्ञानं प्रापञ्चिकं भवेन्नैव ।
ब्रह्मज्ञानं किन्तु ज्ञानं नेच्छन्ति तस्करा ललिता ॥654॥
तथ्यं ब्रह्मज्ञानं जन्मजरामरणरोगभैषज्यम् ।
वेदान्तशान्तिगीतं वेद्या तेनासि ते नमो ललिते ॥655॥
त्वद्ध्यानं हावर्णे षट्पदगणनीलचिकुरेम्ब ।
कालत्रयपरिबाधारहिते तुभ्यं नमो नमो ललिते ॥656॥
तरुणी च राजपुत्री नपभोगानन्दवर्धिता ललिता ।
लोपामुद्रानर्च त्वामम्बागस्त्यवल्लभा सुभगा ॥657॥
तनुषे विचित्रमेतद्विश्वं विश्वंभरानुजे ललिते ।
लीलाकतमिदमखिलं मायारचितं विभाति तव ललिते ॥658॥
तनुगतचर्मदशा त्वं द्रष्टुमशक्यासि दश्यरहितेति ।
त्वां कीर्तयन्त्यशेषाः शेषाभरणप्रियाङ्गने पाहि ॥659॥
तव नास्त्यदश्यवस्तु क्वापि त्वं सर्वमीक्षसे कोपि ।
पश्येन्नमेन्न च त्वां रव्याकारे नमोऽस्तु ते ललिते ॥660॥
तत्त्वमिदं तव किं वा बोधः स्यादिन्द्रियैर्यदेतदिति ।
विज्ञानमाहुरेके साक्षात् त्रिविधासि तत्र हे ललिते ॥661॥
तव नास्त्यवेद्यविषयो यदखिलविषयं त्वमेव जानासि ।
जीवो ब्रह्मविलोके ब्रह्मैव स्यादवश्यमयि ललिते ॥662॥
तत्त्वविदां मतमेवं योगो जीवात्मनोर्द्वयोर्मिलनम् ।
एतत्कार्याकारा त्वमसि हि मातर्नमोऽस्तु ते ललिते ॥663॥
तपसि रतानामध्वा ध्यानाभ्यासात्मको भवेदेव ।
सोप्यष्टाङ्गसमेतस्तद्गुरुरूपा त्वमेव ननु ललिते ॥664॥
तपयिति साधनमेकं योगो मूलं हि तस्य योगस्य ।
अर्हसि तद्द्वयमम्ब त्वं योग्या तस्य भवसि हे ललिते ॥665॥
तत्वात्मिकेम्ब ललिते योगाज्जीवात्मनोर्जिताराते ।
आनन्ददात्रि जगतो मातस्तुभ्यं नमो नमो ललिते ॥666॥
तत्त्वमयदेहवर्तिनि जीवे लीने मुदेव सम्भवसि ।
जीवप्राणधुरं त्वं वहसि त्रेतादियुगयुगं ललिते ॥667॥
तत्त्वज्ञानमदीड्ये काङ्क्षाज्ञानक्रियात्मिके सत्त्वे ।
देवि त्वमेव यासि त्वं तच्छक्तित्रयं भवेर्ललिते ॥668॥
तत्त्वप्रधानमेवं ब्रह्माण्डं त्वं शिवे तदाधारा ।
तव चरणशरणमेतद्विश्वं शश्वन्नमोस्तु ते ललिते ॥669॥
तनुषे हि कार्यमखिलं प्रापञ्चिकमम्ब न प्रतिष्ठा त्वम् ।
तनयेषु सुप्रसन्ना बोधय बोधं नमोऽस्तु ते ललिते ॥670॥
तम इव शासत् तमसा रजसा सृष्टेर्भवेः स्वयं तच्च ।
भेदविरहितापि त्वं धत्से कार्याय ते नमो ललिते ॥671॥
तथ्यादन्यद्विश्वं मलिनप्रकतेस्तथा त्वमेवासि ।
भूतान्यष्टाङ्गयुता मातस्त्वं चाष्टमूर्तिरेवासि ॥672॥
तव गुणवर्गे रजसस्तमसा प्रकृतिस्तदेव मिलितासि ।
मलिना हि सा तु शुद्धा सात्त्विकमाया त्वमेव भवसीह ॥673॥
तपसाप्यगम्यरूपे तापससेव्ये तिरोहिताकारे ।
कारयसि लोकयात्रां साष्टाङ्गी त्वं द्वितीयया ललिते ॥674॥
तमसो महसोप्यपरा भवसि त्वं तावदेकिका ललिता ।
सृष्टिं मानयसि त्वं लयकारिण्या त्वया जगत्सुखितम् ॥675॥
तत्त्वादिकाधिकारे तत्त्वादेवास्थितोत्तमा निजया ।
आकृत्यैव हि कार्यं कुरुषे मालिन्यपूर्णया ललिते ॥676॥
तव भवति रूपमेकं ब्रह्मानन्दप्रदा च भवति तथा ।
कविजननुतचरणे त्वं निर्लिप्तासीह ते नमो ललिते ॥677॥
तनुलीलात्मानात्मज्ञानं जगतीह कोटिभेधेन ।
जीवस्त्वबेध आत्मा द्वैतातीतानि ते नमो ललिते ॥678॥
तनुमन्नमवति चान्नात्पुरुषः श्रुतिरप्येवं हि सा समाचष्टे ।
न भवति यदन्नदानादन्यत्वं धत्स एव न हि तस्मै ॥679॥
तनुषे त्वमालयान् सा पश्चाज्जीवान् प्रवेशयेस्तत्र ।
तनुषे रक्षणमम्बा भूत्वा तेषां नमोऽस्तु ते ललिते ॥680॥
तव जीवितस्य चादिर्नान्तस्तेनासि केवलं नित्या ।
त्वमनादिरखिलसम्पद्भरितानन्दात्मिकासि हे ललिते ॥681॥
तनुषु प्राणा अभवन् भूतानां जीवितं तदाशा च ।
ब्रह्म च साक्षी जीवः ब्रह्मैक्यं त्वं करोषि हे ललिते ॥682॥
तव भवति रूपमेकं बृहदस्मान्नाधिकं भवेदेव ।
बृहती त्वमेव माद्याराध्यास्येकासि ते नमो ललिते ॥683॥
तपसि रतानपि यमिनो योजयसि ब्रह्मणि स्वयं जीवान् ।
ब्रह्मण इति स हि भवति ब्रह्माणं भासि ते नमो ललिते ॥684॥
तथ्यप्रिया त्वमेव ब्राह्मी माता नमोऽस्तु ते ललिते ॥685॥
तथ्यं तप इति युगलं पालयसीति त्वमेव वन्द्यासि ।
ब्रह्मानन्दा भूत्वा दद्यास्त्वं मे नमोऽस्तु ते ललिते ॥686॥
तव भवति सत्यशुद्धो बलिरुपहारो यथा सतामेवम् ।
सात्त्विकबलमुदिता त्वं तात्त्विकदृष्टिं जने जने धेहि ॥687॥
तव भवति भाषितानां रूपं तावच्चतुर्विधं भुवने ।
भाषासु नादसारो निहितो भाषात्मिके नमो ललिते ॥688॥
तव देवि कार्यजातं ब्रह्माण्डसैव रक्षणं भवति ।
अगणितसेनासहिता भवसि त्वं नमो नमो ललिते ॥689॥
तव भवति नापि भावो नाभावो द्वन्द्ववर्जिता त्वमसि ।
भावयति ये यथा त्वां भवसि तथा तस्य भावनाकाये ॥690॥
तव करणीया पूजा सुलभा सुमुखी तया भवस्येव ।
ज्ञानं वितरसि सा त्वं सात्त्विकपूजाप्रसादिता ललिते ॥691॥
तव चरणसेवकानां भवति न क्वापि दुर्गतिर्दुर्गे ।
शुभकरि शोभनरूपे मातर्मां पाहि पाहि मां ललिते ॥692॥
तरुणतमालश्यामे श्यामे मोक्षप्रदे तमोहन्त्रि ।
सुलभे भजतां सततं मङ्गलमार्गावलम्बने पाहि ॥693॥
तरुणेन्दुचारुमौलेरीशितुरास्यामतात्मिका भवसि ।
शरणार्थितापहन्त्री त्वं तावद्देवि ते नमो ललिते ॥694॥
तव देवि भूमिराज्यं सुरराज्यं च त्रिमूर्तिवरराज्म् ।
राज्यं ब्रह्मपदाख्यं वितरसि नमतां चतुर्विधं ललिते ॥695॥
तव नीचैरपि राज्यं सप्तविधं भवति चोपरिष्टाश्च ।
एवं चतुर्दशानां राज्ञी त्वं भवसि सर्वराज्यानाम् ॥696॥
तव मन एव हि करुणापरिवतमम्बास्ति सन्ततं तेन ।
सततं प्रकाशसे त्वं मातस्तुभ्यं नमो नमो ललिते ॥697॥
तव चरणकिङ्कराणां हेतोर्धत्सेम्ब पारमेष्ठित्वम् ।
भवति न तव करुणायाः सीमा तुभ्यं नमो नमो ललिते ॥698॥
तथ्यं धनमथ धान्यं विद्यानीतिर्विधेयता ख्याता ।
आवश्यका हि तैस्त्वं भवसि हि लक्ष्मीषु राज्यलक्ष्मीस्त्वम् ॥699॥
तरुणिमकरुणापूर्णे ललिते मातर्मनोज्ञचापधरे ।
सकलश्रीपरिपूर्णः कोशस्तव वर्धते श्रिया साकम् ॥700॥
तरुणतरतुरगनागा पादातं चेति ते रथाश्चेति ।
चतुरङ्गबलमजस्रं सिद्धं तन्नायिका त्वमेकासि ॥701॥
तव पादसेवकानां साम्राज्यं दास्यसि प्रसन्ना त्वं ।
को वा त्वया समानो दाता जातो प्रसूरपारदो ललिते ॥702॥
तथ्यातथ्यविचित्रो लोकस्तथ्ये सदा करोषि रतिम् ।
त्वं भवसि तथ्यनिष्ठा सत्ये सर्वं प्रतिष्ठितं भवति ॥703॥
तव भवति सिन्धुवेलाकाञ्चीधाम्ना क्षितिस्तवैवाम्ब ।
भूमाताप्यसि तेन त्वं ते चरणं सदाऽस्तु मे शरणम् ॥704॥
तव देवि योगदीक्षापेक्षा त्वधिकासि दीक्षिता तेन ।
जलनिधिमधिवससि त्वं तुभ्यं नित्यं नमो नमो ललिते ॥705 ॥
तव रूपमेव गूढं त्वं गुहमातासि तत्तमोहन्त्री ।
गूढात्मरूपिणी त्वं तस्मादेवासि ते नमो ललिते ॥706॥
तव रूपमाश्रितानां ब्राह्मीरूपा त्वमेव वा गुह्या ।
ब्रह्मतयास्यतिगुह्या प्रणवाकारा नमोऽस्तु ते ललिते ॥707॥
तव वर्णमन्त्रमध्ये ब्राह्मी ख्याताऽसि सा विनिर्मुक्ता ।
नानोपाधिमुखेभ्यः सा ब्रह्माणी त्वमेव ननु ललिते ॥708॥
तथ्यात्मिका च विद्या ब्राह्मी तावत् सती शिवा जाता ।
ब्रह्मात्मिकाऽपि तस्मात् तावद्रूपे महःप्ररोह इति ॥709॥
तथ्यान्वितासि सर्वे स्वाचारे सन्ति सज्जना नित्यं ।
सत्सम्प्रदायरूपे माता त्वं जयसि ते नमो ललिते ॥710॥
तथ्यात्मिकासि विद्या विनयस्तुष्टिश्च जगति सौजन्यम् ।
विद्यालक्षणमेतद्दद्याद्विद्या तदम्ब ते करुणा ॥711॥
तव नाम्नि ये तु वर्णाः शुद्धास्सन्ति स्वराश्चतुर्थस्तु ।
बोधयति मुक्तिमार्गं तद्द्रूपा त्वं नमोऽस्तु ते ललिते ॥712॥
तव रूपमेव बोधो नारायण एव बोधको भवति ।
गुरुमण्डलमध्यस्था त्वं हि गुरूणां शिवासि गुरुरूपा ॥713॥
तत्त्वात्मकं हि रूपं तव सा त्वं चासि पालयित्रीह ।
संसारमार्गिणस्तान् गुरुरूपा तत्पदेन मुदितासि ॥714॥
तपसा रविणा शक्त्या सेव्याऽसि त्वं त्रिभिस्तदन्यैश्च ।
बीजाक्षरेण च त्वां वन्दे सोऽहं पुनः पुनश्चैवम् ॥715॥
तरणिरिव तिमिरमम्बा स्यादज्ञानं परस्य हरसि त्वम् ।
तद्द्रूपा त्वं रविणा लक्ष्म्या ललितेर्चिताऽसि ननु शक्त्या ॥716॥
तथ्या विशुद्धरूपा माया ज्ञानप्रदा कला वा या ।
सा त्वं मधुमत्यसि ते ब्रह्मानन्दप्रदे नमो ललिते ॥717 ॥
तनुवरविलग्नलग्नद्युतिमत्काञ्चीनिबद्धकौशेया ।
भूम्याकारे मातर्मामव तुभ्यं नमो नमो ललिते ॥718॥
तनुरेव जीवगेहं तव गुणगणना त्वयापि नो शक्या ।
तेषां माता त्वेका सा भवसि त्वं नमोऽस्तु ते ललिते ॥719॥
तनुषु मतिहृदयभावा निधयस्स्युर्भुवि च वसतां हि ।
निहितास्तथैव रहसि त्वं नित्यं भवसि गुह्यरूपाद्या ॥720॥
तनुरसि शिरीषमृदुला भूरूपायास्तवाम्ब कारुण्यम् ।
तेन त्वयि जागर्ति हि मातस्तुभ्यं नमो नमो ललिते ॥721॥
तत्त्वाभिमानिनी त्वं भूरूपा ते गुरुत्वमपि भवति ।
तत्त्वं प्रियं गुरुत्वं मातस्तुभ्यं नमो नमो ललिते ॥722॥
तव देवि विजयते हि स्वातन्त्र्यं ब्रह्मरूपिणी यदसि ।
तनुषे त्वं निजरक्तां ललिते तुभ्यं नमस्स्वतन्त्रायै ॥723॥
तनुकरि भूमाता त्वं लोकान्वहसि त्वमेव तान् पाहि ।
त्वयि सत्यामिति ललिते नित्यं वन्देम्ब सर्वतन्त्रां च ॥724॥
तापसनिवहे महितास्तथ्यं बोद्धुं ययाचिरे हि हरं ।
गुरुरभवदथ स मुनयः शिष्यास्ते भवति दक्षिणामूर्तिः ॥725॥
तापसपूजितपादे सनकाद्याराध्यमानपदकमले ।
श्रीपतिसायुज्यमपि त्वं दत्से देवि ते नमो ललिते ॥726॥
तापत्रयपरिचारिणि शैवज्ञानप्रदे शुभाकारे ।
ब्रह्मज्ञानानन्दं सा त्वं दत्से नमोऽस्तु ते ललिते ॥727॥
तारयसि सागरात्त्वं नौकास्येका त्वमेव ननु ललिते ।
ज्ञानकले असि सा त्वं तापत्रयमम्ब जहि मदीयमिदम् ॥728॥
तापघ्नानन्दकला भवसि त्वं कामितार्थदात्री च ।
ब्रह्मानन्दसमानो नानन्दस्तं त्वमेव मे देहि ॥729॥
तापसवीरस्स शिवो गुरुरपि जगतां वटद्रुमालम्बी ।
वपुषा स दक्षिणाशावदनस्तद्रूपिणी त्वमेवाम्ब ॥730॥
तापप्रशमकरी सा मूर्तिस्ते सैव दक्षिणा भवति ।
हितयोर्युवयोरेका सापि प्रेमात्मिकाम्ब पायान्माम् ॥731॥
तापसदाक्षिणमूर्तिस्तव भवति प्रेमरूपिणी ललिते ।
भवसि प्रियकरणी त्वं नमतां भजतामनारतं मनसा ॥732॥
तापसहृदयनिवासिनि ललिते ललितेक्षणे सदा नाम्ना ।
पठनश्रवणध्यानैरानन्दसि भक्तभक्तिवश्या त्वम् ॥733॥
तानयुतगानविद्यामानिनि सा त्वं सदसि ते नन्दी ।
गायति नृत्यति चाराच्चारानन्दिनि सदा तव प्रीत्यै ॥734॥
तानैर्गानैर्नटति हि नटराजस्त्वं शिवार्धदेहगता ।
नटराजराजरमणी त्वं मे शरणं नमोऽस्तु ते ललिते ॥735॥
ताम्यद्विश्वक्षेमंकरि करिणीमन्थरे धराधारे ।
मिथ्याजगदाधारे मिथ्यामिथ्याद्वयप्रिया त्वमसि ॥736॥
तावकभुवने तावन्मिथ्यातथ्ये सदा भवेतां हि ।
मायेति कार्यतुल्यं मिथ्याजगदस्थिरं हि ते ललिते ॥737॥
तावककरुणामुक्तिं वितरसि भजते जनाय सा त्वमसि ।
साक्षाद्धि मुक्तिरूपा सा त्वं मां पाहि ते नमो ललिते ॥738॥
तावकलास्याद्विश्वं रमते प्रिया हि ते लास्यम् ।
लीलाताण्डवपण्डितदयिते मां पाहि ते नमो ललिते ॥739॥
तावकमेकं सृजति हि रक्षति रूपं तथैवमपरं तु ।
नाशयति जगदिदं सा लयकरिणी त्वं पुनीहि मां ललिते ॥740॥
तिष्ठसि च त्वं कुपिता स्पष्टवती सुप्तमीश्वरं हि पदा ।
त्वमभूरपत्रपिष्णुर्लज्जारूपे नमोऽस्तु ते ललिते ॥741॥
तिष्ठन्ति देवलोके रम्भाद्या गाननाट्यनिष्णाताः ।
त्वामानमन्ति लास्यैर्गीतैरानन्दयन्ति ननु ललिते ॥ 742॥
तीव्रभवदावराशावमलसुधावष्टिकारिणी त्वमसि ॥
ऐहिकपारत्रिकयोः सुखयोर्दात्री त्वमेव ननु ललिते ॥743॥
तीव्रतरदुरितपादपमेदुरसंसारविपिनदावाग्ने ।
पालितसमस्तलोके लोकेश्वरि ते नमो नमो ललिते ॥744॥
तीव्रतरदैन्यतूले वातूलात्वं भवत्यवश्यमिह ।
ललिते ललितापाङ्गे त्वं गेया मे गतिर्भवती ॥745॥
तीव्रज्वराध्वान्तरवे ज्योतिष्मति चारुलोचनाम्भोजे ।
पायय सुकतसुधां मां मातस्तुभ्यं नमो नमो ललिते ॥746॥
तीव्रतरामताम्शुर्भाग्याम्भोधे त्वमेव भवसि ननु ।
प्रणतानां च शिवे त्वं भाग्यं सकलं प्रवर्धयेरनिशम् ॥747॥
तुलयितुमलमिह न हि ते करुणां यद्भक्तचित्तकेकिघना ।
ललितासि पालयित्री त्वं मातस्ते नमो नमो ललिते ॥748॥
तूलायितं शरीरं ये ये तन्वन्ति घातुकारोहाः ।
दम्भोलिरिव नगानां भवसि हि तेषां नमोऽस्तु ते ललिते ॥749॥
तृणचय इव दवदावो मृत्युद्रुमबृन्दपरशुरस्यम्ब ।
रोगभवरोगवैद्या हृद्यानाद्यासि ते नमो ललिते ॥750॥
तेजस्विनि दयमाने दीने दीने जने जने ललिते ।
मातर्माहेश्वरि मयि कुरु करुणां ते नमो नमो ललिते ॥ 751॥
तेजोवशीयमायुः श्रुत्याशिषमम्ब मे श्रुतामेकाम् ।
भक्तप्रियकरी त्वं दद्या हृद्यां नमो नमो ललिते ॥752॥
तेजस्सर्वाधिक्याज्जडरूपाग्ने क्षुधा महाग्रासा ।
जगदेतदेवमन्ते ग्रासीकत्वात्सि ते नमो ललिते ॥753॥
तैलमिव दीपमेनं जाठरदहनं क्षुधेव वर्धयसि ।
तत्त्वमसि रुद्रशक्त्या कल्पे कल्पे महाशना ललिते ॥754॥
तोषो न ते क्षुधः स्यादन्ते मुञ्चेर्न देवि पर्णानि ।
तेनापर्णा ख्याता पायास्त्वं मां बुधार्चिते ललिते ॥755॥
तौर्यत्रिकमरिनिवहे समरे समरे त्वमेव कारयसि ।
युद्भवसि चण्डिका त्वं चण्डा मा भूर्मयि त्वमयि ललिते ॥756॥
त्वं चण्डमम्ब मुण्डं न्यवधीस्त्वं देवि तामसी वृत्तिम् ।
राजसतामसरूपे नाम्ना ख्याते नमोऽस्तु ते ललिते ॥757॥
तन्द्रालस्यविहीने त्वमसि क्षरविश्वरूपिणी क्वचन ।
अक्षरमसि च ब्राह्मश्रीललिते ते नमो नमो ललिते ॥ 758॥
दयमानाक्षिसरोजे नियमितभुवने त्वशासना देवि ।
प्रभुतायां तव लोकाः शोकविहीना हि ते नमो ललिते ॥759॥
दरहासशोभमाना भवसि त्वं विश्वधारिणी ललिता ।
सुरसुन्दरीसपर्यापर्यायादानमोदमानाम्ब ॥760॥
दमयस्यम्ब समस्तं समदं दैत्यान्वयं स्वयं समरे ।
धर्मार्थकामसौख्यं वितरसि जगते नमो नमो ललिते ॥761॥
दिवि भुवि बलिसदने त्वं भवसि हि सत्त्वरजस्तमो दधती ।
सात्त्विकराजसतामसगुणवृत्यम्बास्तु ते नमो ललिते ॥762॥
दिनकर इव भवसि त्वं ललिते त्रिगुणात्मिका च सत्त्वमयी ।
अनुनयकतनुतिरेषा तोषायाम्बास्तु ते कथञ्चिदपि ॥763॥
दिशसि दयामयि नाकं सुकृतेन त्वं च यज्वना नियतम् ।
विशदधियामपवर्गं सुकृतं ज्ञानोदयोज्वलानां हि ॥764॥
दीनदयालुतया ते मनसि सरोषापि भवसि रिपुवर्गे ।
नानोपाधिविमुक्तस्वान्ते शान्ते नमोऽस्तु ते ललिते ॥765॥
दीपयसि लोकमात्मज्योतिर्दीपेन चान्द्रपुष्पाभा ।
रूपत्रयमपि धत्वा लोकत्रयमम्ब रक्षसि त्वं हि ॥766 ॥
दीपयसि धामनिवहं देहे देहे प्रविश्य चेतयसि ।
ओजोवत्यसि यत्त्वं तेजोरूपे नमोऽस्तु ते ललिते ॥767॥
दीप्तिधरासि धराश्रीदीप्तिकरी त्वं श्रिया समुज्वलसि ।
आप्तव्यमस्ति न हि ते किञ्चन कामप्रदाम्ब सा त्वमसि ॥768॥
दीनशरण्ये होमो जप इति पूजेति कार्यमखिलं च ।
ध्यानं चाग्नौ विहितं यज्ञो यज्ञस्वरूपिणी त्वमसि ॥769॥
दीक्षितकर्म हि यजनं यजनं विष्णुस्वरूपमेवास्ति ।
त्वं भवसि तस्य भगिनी मातर्ललिते प्रियव्रता त्वमसि ॥770॥
दुर्गाऽसि दुर्गतिघ्नी कर्मालभ्यासि तद्दुराराध्या ।
स्वर्गेऽपि भोगदूरा ज्ञाताराध्याऽसि ते नमो ललिते ॥771॥
दुर्वारेन्द्रियपञ्चकविजितानां त्वं सदा दुराधर्षा ।
सर्वेषामपि गर्वं चर्वसि हि त्वं नमोऽस्तु ते ललिते ॥772॥
दूरीकृतभवतापे पाटलिकाकुसुमपाटले चटुले ।
बिल्वमिव पशुपतेस्ते पाटलिकैवाम्ब रोचते देवि ॥773॥
दूरीकुरु मम दुरितं दारय दारिद्र्यदारु मे दह वा ।
महती त्वमसि हि नाम्ना वपुषा मातर्नमो ललिते ॥774॥
दूरं नीचैरुपरि च भवसि हि नीचैरहीशरूपेण ।
धारयसि मेरुनिलया जगतीमप्यम्ब ते नमो ललिते ॥775॥
दूरे मेरावचले पुरममराणां विराजते तत्र ।
मन्दारभूरुहात्तत्पुष्पं प्रियमम्ब ते नमो ललिते ॥776॥
देवैर्मानवदेवैः पञ्चप्राणैस्समर्पिते शक्त्या ।
आत्मस्वरूपिणी त्वं वीराराध्येतिगीयसे ललिते ॥777॥
देवारिवैरिणी त्वं ब्रह्माण्डव्याप्तमूर्तिरेवासि ।
भावयति कोत्र रूपं त्वं भावातीतमम्ब तद्भवति ॥778॥
देवाभिमानिनी त्वं ललिते सम्भवसि देवकार्येषु ।
देवान्वितैव समये विरजा विभ्राजसे सदा विमला ॥779॥
देहेन विश्ववदना सर्वदिगालोकिलोचना भवसि ।
मोहयसि विश्वमेतन्मुह्यसि न त्वं नमोऽस्तु ते ललिते ॥780॥
दैत्यविनाशिनि देवि त्वं चान्तर्यामिनीह भूतेषु ।
प्रेरयसि विषयजाले चित्तं चित्तं हि देहिनां ललिते ॥781॥
दैविकमार्गं गगनं भवती चापूर्य तेजसा महता ।
देवि त्वमेव जयिनी भवसि श्रीदेवि ते नमो ललिते ॥782॥
दैविकसम्पदुपेते श्रुत्या गीते सुराङ्गनागीते ।
प्राणान्वितरसि सा त्वं देहिकृते देवि ते नमो ललिते ॥783॥
दैहिकशक्तिषु पञ्च प्राणाः प्रबला हि ते त्वमेवासि ।
साहसिकसत्त्वरूपे रूपे रूपे त्वमेव ननु ललिते ॥784॥
दोरतिराजितकरभे करभोरूणां करार्चिते महिते ।
दूरीकुरु हृदयान्तस्तिमिरं तिमिरघ्नि ते नमो ललिते ॥785॥
दोर्दण्डखण्डितासुरचण्डबले वह्निमण्डले भुवनम् ।
पालयसि बालकानां शरणं माताऽसि ते नमो ललिते ॥786॥
दौर्गत्यतूलवात्या सत्यायैवावतारिणी त्वमसि ।
स्वर्गापवर्गदात्री त्वं तावद्देविके नमो ललिते ॥787॥
दण्डधरजयिनि राज्यं निहितं त्वया हि सचिवासु ।
श्यामलकादिषु तस्माज्जयसि जगद्राज्यमम्ब ते ललिते ॥788॥
धरणिर्मानवधात्री नीचैः पातालसप्तकं ललिते ।
उपरि व्याहतिमहिता लोकास्तावत्तवाश्रये सन्ति ॥789॥
धत्से त्रीनपि लोकान् देवानां मर्त्यपन्नगानां च ।
उत्सेधभाज एतानातनुषे त्वं नमोऽस्तु ते ललिते ॥790॥
धारयसि विश्वभारं चेमं जैत्रं तवास्ति ननु दैन्यम् ।
राजसतामसरूपा समरेरातीन् निवारयेस्त्वं हि ॥791॥
धिक्कतदानवसेने धुरि चान्यत्रापि वर्तसे त्वं हि ।
न्यक्कृतवैरीभघटी त्रिगुणातीते नमो नमो ललिते ॥792॥
धीमति धुरि सा नृत्यं मह्यं भवसि बोधदष्ट्यैव ।
तेन परापररूपा ख्यातासि त्वं नमोऽस्तु ते ललिते ॥793॥
धीशक्त्यगम्यरूपे ज्ञानानन्दामतात्मरूपधरे ।
लोकब्रह्माकारे ज्ञानसुवेद्ये नमोऽस्तु ते ललिते ॥794॥
धुरिते सुखिनो जगति सुखजीवब्रह्मणोस्समं च सताम् ।
भूतेषु चात्मनोस्त्वं नियतिस्तुभ्यं नमो नमो ललिते ॥795॥
धूर्जटिपत्नि नमस्ते धात्रि स्तवनप्रिये सदानन्दे ।
आर्जवमातनुषे त्वं भक्तजने ते नमो नमो ललिते ॥796॥
धतिधात्रि जीवजगतां षोडशसङ्ख्यागुणान्विता भवती ।
वर्णानां च कलानां ऋतवत्यास्ते गणो नमो ललिते ॥797॥
धेनुरसि सुमानसानां सा साध्वानन्दप्रदायिनी महिता ।
आनतसज्जनसुखदा साध्वी त्वं देवि ते नमो ललिते ॥798॥
धैर्यस्थैर्ययुतं मे कुरु हृदयं कामरूपिणी सततम् ।
पीतासवे सवेलामेतां पायाः क्षितिं नमो ललिते ॥799॥
धौताम्बरपरिधाने जातानन्दे कलानिधे सततम् ।
कार्याकार्यविदं मां कुर्यास्तुभ्यं नमो नमो ललिते ॥800॥
नळिनाक्षि वेदमातः त्वत्तः काव्यप्रिया च वागुदिता ।
काव्यकलानां ज्ञानं जनय मयि त्वं नमोऽस्तु ते ललिते ॥801॥
नवरसमयमधुराक्षरपदरचनाशावती प्रसन्ना च ।
भवसि हि रसरूपा त्वं रसनारङ्गे रमस्व मम ललिते ॥802॥
नवरसनिधिरसि नादानन्दिनि सर्वत्र वर्तमानेम्ब ।
भवभवजनिमज्जनना त्वं मे शरणं नमोऽस्तु ते ललिते ॥803॥
नतगात्रि गोत्रकीर्तिं वर्धयसि त्वं निजाश्रितानां च ।
श्रुतिवचनगीयमाने पुष्पाङ्गी त्वं नमोऽस्तु ते ललिते ॥804॥
नरसुरकुलपरिपालिनि चारुचरित्रे पुरातनी देवि ।
सुरनरकिन्नरदानवधीराधारे नमोऽस्तु ते ललिते ॥805॥
नरहरिसरसिजसम्भवनिटिलाक्षानप्यसूत या देवी ।
सरसिजवदना पूज्या सा त्वं जगतां नमोऽस्तु ते ललिते ॥806॥
नरहृदयभाववीचीरवकारयसि त्वमेव सङ्कल्पम् ।
परमिह साफल्यं ते करुणामालम्बतेम्ब हे ललिते ॥807॥
नलिनदलायतनयने सुलभदयापाङ्गबन्धुरे ललिते ।
जलरुहनयनाराध्ये मातर्मां पारिते नमो देवि ॥808॥
न हि रविशशिताराभा विद्युद्दीप्तिश्च साम्यतामेति ।
यस्मादधिकस्तेजोराशिस्त्वं देवि ते नमो ललिते ॥809॥
नायास्यति तुलनां ते ज्योतिश्चात्येति यत्त्विषस्सर्वाः ।
यत् स्फुरति दहनराशेर्धामाधिकमस्ति तत्त्वमसि देवि ॥810॥
नारायणि नरकार्णवकारिणि परमाणुरूपिणि श्रीशे ।
तारय मां भवजलधेर्ललिते मातर्नमोस्तु ते सततम् ॥811॥
नारायणमदनान्तकसरसिजभवधाम तेजसातीते ।
स्वीयेन सर्वमान्ये ब्रह्मानन्दे नमोऽस्तु ते ललिते ॥812॥
नानायुधहस्तापि त्वं भवपाशच्छिदं करे पाशम् ।
मानिनि धारयसीदं युक्तं ते भाति ते नमो ललिते ॥813॥
नानापापविधायकमज्ञानं पाशमीशरिपुधार्यम् ।
द्वयमपि नाशयसि त्वं सकृदपि नमतां नमोऽस्तु ते ललिते ॥814॥
नाशयसि मन्त्रशक्तीरखिलास्त्वं चाभिचारकैर्विहिताः ।
कितवानपि तान् सुजने कैतवकत्यं वितन्वतां ललिते ॥815॥
नानावताररूपा रूपातीतापि तान् गुणानेव ।
त्रीनादाय जगत्यै जयसि हि मातर्नमोस्तु ते ललिते ॥816॥
निरवद्यहृद्यचरिते निर्गुणरूपेम्बिके निराधारे ।
शरणागतपरिपालिनि दीनं मां पाहि ते नमो ललिते ॥817॥
नित्या त्वमसि न भुवनं तद्भुक्त्वा वाविनाशिपुष्पफला ।
तप्यसि देवानन्दे ब्रह्मणि हंसेन सारसे रमसे ॥818॥
नीरजगन्धिनि नित्यं मुनिमानसहंसि हंसकुलमुदिते ।
वारिदबन्दसवर्णे हेमच्छाये सिताङ्गि मां पाहि ॥819॥
नीतिपथसत्यमार्गे ब्रह्मपदं चानुवर्तमाना त्वम् ।
मातरसि सत्यरूपा गमयसि साधून् निजाध्वना सा त्वम् ॥820॥
नीतिमनुसरति लोको नीतिं सत्यं च पालयन्नेव ।
याति सुखमिह परत्र च नो चेन्मातस्त्वमेव दण्डयसे ॥821॥
नीलापाङ्गतरङ्गै रक्षितभुवने जगत्त्रयीजननि ।
बालारुणवरवसने रक्ष त्वं मां नमोऽस्तु ते ललिते ॥822॥
नुतयो भवन्ति वाचो मातस्ते तेन केनचिद्विधिना ।
इति मतमनुचिन्त्यामूर्ललिते वाचस्तव प्रियास्सन्तु ॥823॥
नुतिमेवार्हसि नित्यं सत्यं साध्वीत्वपालनं स्त्रीणाम् ।
इति ननु सत्यसि नाम्ना सत्यधना मातरात्मचरितेन ॥824॥
नुतिपरवचनानन्दिनि शतधतिशक्त्यैकशक्तिरेवासि ।
नुतशक्तशक्तिरूपे सति सत्यब्रह्मरूपिणी त्वमसि ॥825॥
नूतनजलधरकेशे नाशितभुवनार्तिसंभवक्लेशे ।
मातरुदारमनस्के पातय मयि दृष्टिमाततां कलये ॥826॥
नकुलं देवकुलं ते सन्ततिरेवाम्ब दैत्यकुलमेवम् ।
सकलकुलानां जननी त्वमसि हि तुभ्यं नमो नमो ललिते ॥827॥
नेह तवैकं कार्यं गुरुतरमस्त्यम्ब तेन बहुरूपा ।
भवसि जगत्त्रयजननी पदवी गुर्वी हि ते नमो ललिते ॥828॥
नैतिकपदनिरता ये ते त्वामर्चन्ति विधिवदेवाम्ब ।
ज्ञानधना अन्येषां हितमिह कुर्वन्ति ते प्रभावेण ॥829॥
नोदयसि बीजसारं तेनैवोदेति पादपस्तु फले ।
वेदमयि प्रविशसि त्वं भूतानि त्वं चतुर्विधानि चातनुषे ॥830॥
नौरसि भजतां सततं तारयितुं जननमरणवाराशिम् ।
सततं रमयसि तानिह चतुरे चण्डि त्वमेव मां पाहि ॥831॥
नन्दीशवन्दिताङ्घ्रे नियमायत्तां करोषि जगतीं तु ।
आज्ञासि तेन सर्वे निजनिजकार्ये रतास्सदा ललिते ॥832॥
नन्दयसि नन्दनानां हृदयानि त्वं त्वया नियुक्ता ये ।
कुर्वन्ति नैजकार्यं पवनः पवतेग्निरुज्वलत्यनिशम् ॥833॥
नन्दयतीन्दुः पवनः पवते भानुः प्रबोधयत्यखिलान् ।
आज्ञानुवर्तिनस्ते श्रुतिरेवात्र प्रमाणमम्ब ननु ॥834॥
परमाधारे जगतां जगदीश्वरि जननमरणभीतिहरे ।
प्रकटितविश्वाकारे मातस्तुभ्यं नमो नमो ललिते ॥835॥
परवति जगति दया ते दुरितहरे क्रौर्यमिव तु ते चित्रम् ।
जगदीश्वरि ते चरितं साधुं कुरु मां पुनीहि ते तनयम् ॥836॥
पवनान् पञ्चासूनपि पञ्चाप्यवसि त्वमिन्द्रियाण्यम्ब ।
विनियोजय तान्युचिते कार्ये त्वं नैजचेतनानम्ब ॥837॥
पवनानुकूलजीवाः काङ्क्षापेक्षोदिताक्षराण्येव ।
पीठानि तेम्ब तस्मात् पञ्चाशत्पीठरूपिणी त्वमसि ॥838॥
पवनादिशक्तयो वा हरिपुरहरपद्मजादिशक्तिर्वा ।
त्वां तु नियन्तुमशक्ता निर्लेपा त्वं विराजसे ललिते ॥839॥
पर्वतराजकुमारी त्वमसि हि जगदीश्वरी विविक्तस्था ।
चर्वितराजसतामसगर्वे शर्वे भवेह मयि सदया ॥840॥
पावनगात्रि मुमुक्षोर्मुक्तिं दत्सेसि वीरमाता त्वम् ।
अज्ञाननाशिनी त्वं रक्षसि वीरान् महीतले ललिते ॥841॥
पावय मामयि ललिते पावकजलवायुभूमयं भुवनम् ।
पावनमार्गे नियतं वियतस्त्वमेव भवसि ननु ॥842॥
पावितनतजनहृदये डाम्भिकजनगर्वचर्विणी त्वमसि ।
मुक्तिप्रदा मुकुन्दा योजय जनहृदयपङ्कजान्यम्ब ॥843॥
पावनतरपदरूपे निर्वाणानन्दरूपिणी ब्राह्मि ।
देवि दयमयि गिरिजे कातरतां मे निवारयेर्ललिते ॥844॥
पितपितपितजनमूले मूलप्रकृतेश्च मूलरूपा त्वम् ।
आकाराणां मौलिकविग्रहरूपासि तत्त्वतो ललिते ॥845॥
पितवनचरशिवदयिते भावानामप्यनेकरूपाणाम् ।
बोधवति भावगम्ये बहुभावस्थे नमोऽस्तु ते ललिते ॥846॥
पीननितम्बिनि पीनस्तनभारानम्रचपलतनुवल्ली ।
पीतासवारुणाक्षि क्षरमपि जगदवसि करुणया ललिते ॥847॥
पुण्यवति पुण्यदात्री त्वमसि हि भवरोगनाशिनी जननी ।
भवचक्रचालयित्री चक्रेश्वरि चक्रधारिणी त्वमसि ॥848॥
पुण्यविवर्धकवेदच्छन्दस्सारान्विते कवीन्द्रनुते ।
पुण्यविवर्धिनि नमतां मातस्तुभ्यं नमो नमो ललिते ॥849॥
पूताम्नायमतानां विविधविचारान् विविच्य बोधयताम् ।
शास्त्राणामपि सारस्त्वं तावद्भवसि देवि कल्याणि ॥850॥
पृथगवनसारदानाद् मन्त्राः पात्रैस्तु गोपनीयासि ।
तद्वस्तुरूपिणी त्वं गीताचार्यादिभिश्च गीतासि ॥851॥
पेलवताङ्गे कार्श्यं तव तु वलग्ने स्तनद्वये जघने ।
विपुलत्वमतिमनोज्ञं परिणाहस्ते मनोहरा त्वमसि ॥852॥
पैतकसम्पदिवान्ते सुकतवतां कल्पवल्लरी त्वमसि ।
परमोदारा भवसि हि वृद्धिमतीहाम्ब देवि हे ललिते ॥853॥
पोतेषु पोतवाहानमितश्रीकीर्तिसौख्यसम्पन्ना ।
अन्यानपि तन्वाना ललिते चोद्दामवैभवा जयसि ॥854॥
पौर्णिमशशधरवदने नानावर्णस्वरूपिणी त्वमसि ।
अरुणश्यामलधवलप्रीतिमती त्वं विराजसे ललिते ॥855॥
पङ्कजषट्कविहारिणि जन्मजरामरणतप्तलोकानाम् ।
विश्रान्तिदायिनी त्वं शाश्वतसुखदासि वन्दिनां ललिते ॥856॥
पाण्डित्यवेद्यरूपे श्रुत्यन्तोद्घुष्टतापसा भोग्ये ।
पाण्डित्यदात्रि भजतां मातस्तुभ्यं नमो नमो ललिते ॥857॥
पिण्डीकृतच्छटान्वितभुवने पृथगात्मतातनुदप्ते ।
शान्तिमती च कला त्वं खप्रणवाधःस्थितासि गुहजननी ॥858॥
फलभारनतलताङ्गी मातङ्गी त्वं मदालसा नित्यम् ।
फलदलचरुसुमपूजा सात्त्विकरूपा तु रोचते तुभ्यम् ॥859॥
फलिनीलताफलान्विततरुरुल्लसति यथाम्ब त्वं लससि ।
अलघुकपामयि मयि ते करुणास्तां देवि ते नमो ललिते ॥860॥
फाले चन्द्रकलापे शोभावृद्धिं करोति गम्भीरे ।
मौलीन्दुरिन्दुशोभां वर्धयति त्वं प्रसीद मयि ललिते ॥861॥
बत बत गगनान्तःस्था गम्भीरा गर्वितासि सा नित्यम् ।
अहमिति सकलं वेत्सि त्वं ननु सर्वत्र पूर्णरूपतया ॥862॥
बलवत्येव कला ते नादो बिन्दुस्ततोधिकस्तेन ।
गानप्रियासि सा त्वं प्रणवाकारा हि सन्ततं ललिते ॥863॥
बालादिशक्तिसेनापालितभुवने मनोहरध्याने ।
लीलामयि मयि करुणां सततं कुरु देवि चञ्चलापाङ्गी ॥864॥
बाढं प्रकाशमाने कैतवरहितेम्ब कल्पनारहिते ।
गूढार्थमयि मयि त्वं देवि दयेथाः सदैव दयनीये ॥865॥
बालेव भासमाना त्वं कान्ता पापहारिणी भवसि ।
लीलाकल्पितभुवनेश्वरि भुवनमङ्गले ललिते ॥866॥
बालाराध्ये तपसा युक्ते बालेन्दुभासिते ललिते ।
लीलाताण्डवपण्डितदेहार्धं प्राप्तवत्यपि त्वमसि ॥867॥
बाधा अतीत्य सकला बाधाक्रान्तान् विलोक्य यजमानान् ।
आधिविमुक्तान् कुरुषे त्वमिदं भुवनं च पालयेरेव ॥868॥
बाधावारिणि जगतां क्षेमङ्करि कारणेभ्य उन्मुक्ते ।
साधुजनगीयमाने सततं मामम्ब पालयेरेव ॥869॥
बुधविबुधवन्द्यमाने कामरतिप्रीतमानसे सदये ।
कनकाञ्चितताटङ्के मातर्नतिरस्तु ते सुरैर्गिते ॥870॥
बोधयसि लोकयात्रां दाक्षिण्यं त्यागशीलतां सहजाम् ।
भीतिमिह कति विदुर्वा जाने नाहं प्रबोध मयि ललिते ॥871॥
बोधविहीना बाला वयमिह बोधप्रदीपदानेन ।
अस्मानुद्धर लीलाविग्रहधारिणि मयि प्रसीद शिवे ॥872॥
बोधकरूपिणि जगतां जननमतिद्वन्द्वशृङ्खलारहिते ।
नाशातीते मातः त्वं नः कामं प्रदेहि हे ललिते ॥873॥
बन्धूककुसुमशोभे शोभेथास्स्वाङ्गसंपदस्सततम् ।
सौन्दर्यसंपदेका रमयति जगतीं तवाम्ब हे ललिते ॥874॥
बन्धनशतमिह भुवने तैस्त्वमखिलानिहैव बन्धयसि ।
सिन्धौ संसाराख्ये घातयसि त्वं कुतो न जानेम्ब ॥875॥
भजतामनन्तसुखदा वाजिवरूथादिसम्पदा कलिता ।
भुजनिहितलोकभारा राजीवाक्षि त्वमेव ननु ललिते ॥876॥
भजतामपि सुखदा त्वं सुजनानां च प्रसीदसीहैव ।
विजयत एव समाधिः समतारूपस्त्वयीह हे देवि ॥877॥
भक्तिप्रियासि सा त्वं प्रीतिस्ते देवि देवताख्याता ।
युक्तिकतपूजनानां पूजा ते रोचते सदा ललिते ॥878॥
भयसाध्वसरहितानां स्वाचारेण निजेच्छया चरताम् ।
जयदा सुखदा न भवसि नीचानां दुष्टनाशिनी त्वमसि ॥879॥
भवमुक्तिमिच्छतां तु श्रेयोहेतुर्हि कर्मवेदमतम् ।
देवर्षीपितगणानां करुणामादाय भवति मनुजो हि ॥880॥
भवति जगत्त्रयमेवं वेदत्रयमिष्टकार्यसिद्धिकृते ।
सन्ध्यात्रयमनलानां त्रयमिति देवि प्रसिद्धमिह ललिते ॥881॥
भवसागरपतितानां त्रयमुद्धरणीयमापदां भवति ।
भवसि त्रयी त्रिवर्गा सर्वाधारा त्वमेव ननु ललिते ॥882॥
भवसि त्रिस्थानस्था देवि त्वं त्रिपुरपालिनी चासि ।
भवति ब्रह्म तु मूलं तत्त्वं तत्त्वं तवेदमेव ननु ॥883॥
भवसि हि निरामया त्वं भुवनं कुरुषे निरामयं सततं ।
भवति न कोप्याधारो भवभवने ते त्वदर्थमपि ललिते ॥884॥
भवसि भुवनावलम्बो लम्बोदरकार्तिकेयजनयित्री ।
भुवनत्रयपरिपालिनि कम्बुग्रीवा त्वमेव मे जननी ॥885॥
भवसि हि रममाणा त्वं ज्ञानानन्दस्वरूपिणी ज्ञाने ।
स्वीये स्वस्मिन्नेवं स्वयमिव विभ्राजसे श्रिया ललिते ॥886॥
भवशोकनाशिनी त्वं सजसि सुधासारमादरेणाम्ब ।
पालयसि तेन भुवनं भुवनम्भरि मे भवेः कपालम्बा ॥887॥
भयमयजनिमतिजलधौ मग्नानामवनपण्डिता त्वमसि ।
भवदावकवलितानामार्तानां पालिनी त्वमेवाम्ब ॥888॥
भवपङ्कराशिमग्नानुद्धर्तुं त्वं हि पण्डिता भवसि ।
भवपथगत्या लग्नानुधृत्य त्वं निवारयेरार्तीः ॥889॥
भवपाशयन्त्रितानां भुवि बहवस्सन्ति हितकराश्च मखाः ।
भवभयनाशिनि ललिते भवसि हि यागप्रिया त्वमेवेह ॥890॥
भवसि त्वमम्ब ललिते दैवीसम्पत्प्रदा च यागकरी ।
भवसि च रुद्राणी त्वं भक्तानां सकलसौख्यदानकरी ॥891॥
भवसि च यजमाना त्वं भुवनानामेकनायिका च त्वम् ।
यजमानजीवशक्तिस्त्वमसि हि लोकपालिनी च त्वम् ॥892॥
भवसि जगत्त्रयमूढ्वा धर्माधर्मौ त्वमेव धारयसि ।
धर्मा भवन्त्यनेके धर्माधारे धराधरोद्भूते ॥893॥
भवसुखरूपिणि ललिते दहनः पवनोपि विधिहरिप्रमुखाः ।
अमरा धनमिच्छन्ति त्वं धनराशेरधीश्वरी भवसि ॥894॥
भवसि धनधान्यसम्पद्वृद्धिकरी त्वं समस्तसुखदात्री ।
भुवनप्राणप्राणे प्राणाधारा शिवस्य भर्तुरपि ॥895॥
भवति हि जातिः प्रथमं पश्चाद्वर्णा भवन्ति तेषु च ते ।
विप्राः प्रथमे ललिते सा त्वं विप्रप्रियाऽसि गुहजननि ॥896॥
भवसि ननु विप्ररूपा विप्रैः संसेविता च नियमेन ।
विप्रप्रियमातिष्ठेस्त्वं तावद्देवि धर्ममर्मज्ञे ॥897॥
भवभवसम्भवजन्तुभ्रमणं कारयसि मायया बध्वा ।
सृष्टिस्थितिलययातायातानां त्वं तु हेतुरेवासि ॥898॥
भगवति विश्वग्रासे ग्रासे ग्रासे प्रमोदविकचाक्षी ।
जगदीश्वरि शिवमाये कज्जलवर्णे त्वमम्ब मां पाहि ॥899॥
भगवति विद्रुमवर्णे जगदानन्दप्रदेम्ब शुभवर्णे ।
अगणितमहिमापूर्णे नानाभूषाप्रियेम्ब मां पाहि ॥900॥
भगवति वैष्णवि कमले करधतकमलेम्ब सात्त्विकी माये ।
जगदवनकोविदे त्वां वन्दे मां पाहि हेमसमकाये ॥901॥
भगवति विश्वव्यापिनि नगधरविष्णुस्वरूपिणी त्वमसि ।
जगदागमलीलानुगताकारे नमोम्ब ते ललिते ॥902॥
भासारुणसितकालाकारे मूर्तित्रयान्विते वरदे ।
हासद्युतिविकचास्ये श्रीले मां पाहि कुन्ददति ललिते ॥903॥
भानुसुधाकरनयने जननविहीने जनार्दनाधीने ।
मानवतीडितरूपे जननि रमे पाहि मां दयाधीने ॥904॥
भाग्यान्वितेम्ब सृष्टेर्मूलस्थानायिते श्रीया कलिते ।
बुद्धिब्रह्माकारे कूटस्थे ते नमो नमो ललिते ॥905॥
भाग्यप्रदेम्ब मायायोग्यगुणाकारवर्णवृत्तिधरे ।
विश्वाकारे धीरे विश्वेश्वरि ते नमोऽस्तु ते ललिते ॥906॥
भारतभाग्यविधात्री वीरपरीता त्वचलपतिपुत्री ।
वीरसभा ते सततं माता रोचेत रुचिरतरगात्रि ॥907॥
भाग्यायत्तार्चा ते भक्तायत्ता त्वमम्ब भवसि ननु ।
भाग्यं भक्तिं च विना कथमर्चेयं प्रसीद मयि जननि ॥908॥
भाग्यप्रदापि सा त्वं निष्कामा सुकृतदुष्कृतै रहिता ।
जगतीति ते जगन्नो भवति भवायैव ते नमो ललिते ॥909॥
भावे स्थितासि या त्वं जन्तूनां भवसि भावभेदज्ञा ।
सा वेदशास्त्रगम्या गानज्ञे देवि नाट्यतत्त्वज्ञे ॥910॥
भारति गानरसज्ञे नादाकारे द्विधासि नृत्यविधौ ।
वरततमुख्यैर्वाद्यैरुल्लसिते देवगायकैः कलिते ॥911॥
भारति नादमयी त्वं हृदये नादोप्यनाहतो भवति ।
बहिराहतनादस्त्वं ललिते नादस्वरूपिणी त्वमसि ॥912॥
भारत्यनाहताख्यो नादो हृदये त्वमेव नादमयी ।
चारुतरनादरूपा दृश्यश्रव्यात्मना त्वमेवासि ॥913॥
भावो देहे सोऽहं मतिरित्यज्ञानसम्भवा त्वं तु ।
भौतिकमस्थिरमिति सद्भावं बोधयसि ते नमो ललिते ॥914॥
भिदुरं विपदचलानां त्वमसि च विपदो जहि त्वमस्य मम ।
शक्ता द्रष्टुमसि त्वं प्रज्ञादृष्ट्या त्वमम्ब मां पाहि ॥915॥
भिद्यदरविन्दगर्भे रम्ये या भाति कर्णिका सेव ।
मूले सहस्रपत्रे बिन्दुस्सोहं त्वमेव ननु लससि ॥916॥
भीषणभवदावघने सूक्ष्मस्थूलाख्यतत्त्वनिर्मुक्ते ।
भूषणभूषिणि कोकिलवाणि श्रीवाणि ते नमो ललिते ॥917॥
भुवनमवतीर्य जेत्री भावाधीना स्वकीयमूलमपि ।
विस्मृत्य पातुकाः स्युस्तत्त्वमयि त्वं समुद्धरेरस्मान् ॥918॥
भुवनाधीश्वरि तत्त्वं पफभावार्थप्रबोधिनी त्वमसि ।
ज्ञेयं ब्रह्म च सा त्वं विप्रज्ञेया त्वमेव ननु ललिते ॥919॥
भुवने वेदाः स्तवनं कर्मज्ञानं च गानविद्यां च ।
प्राहुस्त्रिविधाः साम्नां गानं प्रियमम्ब ते सतां भवति ॥920॥
भुवनत्रयपरिपालिनि माता पीयूषरूपिणी भवसि ।
ब्रह्मस्वरूपिणी त्वं रमय मनो मे नमोऽस्तु ते ललिते ॥921॥
भूतेशवल्लभा त्वं भूतानां पालने रता सततम् ।
भौतिककष्टमशेषं शमय त्वं मे कुलोकसञ्जातम् ॥922॥
भूतानामसि माता विश्वेशप्रेयसी त्वमेवासि ।
भूतानुषङ्गिणी त्वं त्वामहमीडे नमोऽस्तु ते ललिते ॥923॥
भेषजमसि हि भवामयभाजां संसारतरणनौका त्वम् ।
दोषं मर्षय मातर्मामकमम्भोजलोचने ललिते ॥924॥
भैरवि दक्षिणमार्गे वामपथे वा त्वमेव भवसि ननु ।
सव्यापसव्यमार्गद्वयमप्याश्रित्य राजसे सततम् ॥925॥
भोगीशभूषजाये सर्वापन्नाशकारिणी त्वमसि ।
योगीशयोगगम्ये स्वस्था नित्यं त्वमेव ननु भवसि ॥926॥
भोगीशकेशपाशे प्रेममयी त्वं सदाश्रया भवसि ।
प्रेमाम्ब तेऽस्तु नित्यं मयि ते नित्यं त्वमेव मां पाहि ॥927॥
भौतिकभोगविरक्ते ब्रह्मणि परमे मुदा सदासक्ते ।
निजभुवनावनासक्ते मातर्मां पाहि देवि शिवशक्ते ॥928॥
भम्भरवेणि शुभाङ्गि त्वं भवतापं निवारयेः कृपया ।
अम्भोरुहदलनयने शुम्भमदघ्नि त्वमम्ब मां पाहि ॥929॥
भञ्जय मम हृदयारीन् रञ्जय हृदयं प्रदेहि मम शान्तिम् ।
अञ्जलिराबद्धस्ते मातर्मां पाहि ते नमो ललिते ॥930॥
मनसा स्मरामि देवीं जनय ज्ञानं मयि त्वमेव वरम् ।
सोऽहं भावेनार्यैः सेवितचरणे नमोऽस्तु ते ललिते ॥931॥
महितं चैतन्यं ते दिव्यार्घ्यं भवति दिव्यकुसुमं च ।
नित्योदयान्विता त्वं भवसि हि जननि त्वमेव मे शरणम् ॥932॥
मार्ताण्डारुणमूर्ते मूर्तीभूताश्रितामितप्रीते ।
जातानेतानवतादस्मान् भवानि हरदयिते ॥933॥
मातस्त्वमुत्तराशासेव्या साध्यासि बोधमार्गेण ।
ख्याताम्नायविधानैराराध्या च त्वमेव भवसि ननु ॥934॥
मानसमलमोचयिता ललितापाङ्गस्तवाम्ब मनुजानाम् ।
सा त्वं जगदाकारा भवसि ब्रह्मासि पाहि मामेनम् ॥935॥
मितभुवनेम्ब भवाब्धेस्तरणं कैवल्यमेव ननु धत्से ।
यदि दयसे त्वमनर्घां कुरु करुणां ते शिवेम्ब मयि वत्से ॥936॥
मीनाक्षि नादरूपे श्रुतिवचनैरेव मोदमानाम्बा ।
क्लेशभयनाशिनी त्वं नुतिलक्ष्या भवसि जगदम्ब ॥937॥
मुक्तिप्रदेम्ब ललिते नुतिसरितस्त्वां प्रयान्ति सिन्धुमिव ।
नुतिपरवचसाराध्ये मय्यस्तां ते कृपा सदा देवि ॥938॥
मुखरीकृतकलवीणे श्रुतिततिसंस्तूयमाननिजविभवे ।
अखिलाम्नायविदर्चामाददती त्वं विराजसे ललिते ॥939॥
मूर्खं निपुणं कुरुते करुणापाङ्गस्तवाम्ब हे ललिते ।
मामपि करुणापाङ्गैर्निपुणं कुरु मे त्वमेव ननु शरणम् ॥940॥
मृदुहृदयासि सदा त्वं मातरुदारासि नायिका जगताम् ।
विदुरखिला विबुधास्त्वां सदयं मामम्ब पालयेस्सततम् ॥941॥
मेधाविनी त्वमेवं मेधाविनमम्ब कुरु दयादृष्ट्या ।
बोधय बोधममोघं पालय ललिते कृपासुधावृष्ट्या ॥942॥
मैत्रादिवासनानां सत्यं सुलभं भवत्यशेषाणाम् ।
मङ्गलमूर्ते ललिते शृणु कृपया मे स्तवात्मिकां वाणीम् ॥943॥
मोदयतु मानसं ते मातर्जगतां च मामकीर्वाणीः ।
सादरमाकर्णय ते नुतिमेतां मे त्वमम्ब कल्याणी ॥944॥
मौढ्यं वारय दार्ढ्यं वर्धय वचनेषु मम दयाभरिते ।
आढ्यं सुरसम्पत्या कुरु मामम्बेष्टसम्पदा कलिता ॥945॥
मञ्जुलगात्रि सवित्री विश्वेशा त्वं च सकलजगतोस्य ।
धात्री भवसि हि तन्मां पालय दोषान् ममापि निर्वास्य ॥946॥
अञ्जलिरयि ते रचितो मां पायाः साधुहत्सरोहंसि ॥947॥
मञ्जुलवदनसरोजे ब्रह्मानन्दात्मिकेम्ब सुरमान्ये ।
सङ्कल्परूपिणी त्वं जयसि सदा हंसगामिनी ललिते ॥948॥
मञ्जुलमम्बरमम्बरव्योम भवत्केीशपाश एवास्ते ।
मञ्जुविमानस्था त्वं जयसि सुरस्तोमवन्दिता जगति ॥949॥
यक्षेशमित्रजाये माधुर्यं नास्ति मे गले गातुम् ।
दक्षो नाहं स्तोतुं कथमहमाराधयामि वा भवतीम् ॥950॥
यमजयिनि यामिनीशप्रोल्लसदास्ये दयासुधाजलधे ।
मर्षय मम यदि दोषा मातः पायाः सदा त्वमेवेमम् ॥951॥
यामवतीशसमानं भवदाननमम्ब हरतु मम पापम् ।
व्योमचरवरविमाने सञ्चरसि त्वं हितं विधातुमिह ॥952॥
याथार्थ्यमम्ब विश्वं रक्षसि या त्वं तदेनमपि सा त्वम् ।
मामवसि चेति मन्ये नम इत्यम्ब ब्रवीमि ते मनसा ॥953॥
याचे तथापि सोऽहं वाचा मनसा सदाम्बिकां भवतीम् ।
वाचामगोचरा त्वं यद्भद्रं मे तदेव वितरेति ॥954॥
यागाः पञ्च च पञ्च त्यागायत्ता हि पञ्च वेदोक्ताः ।
पञ्चाग्निहोत्रमुख्याः पाराध्याश्चापि सन्ति ननु सुखदाः ॥955॥
यागेषु चाग्निहोत्रप्रमुखाः सन्त्येव बहुविधा यज्ञाः ।
इष्टविशेषतया ते रोचेतेयं स्तुतिस्तु मख एव ॥956॥
योगाधीश्वरि शङ्करि रागद्वेषादिभावनारहिते ।
भो गगनाम्बुसमीरानलपञ्चकमञ्चकशायिनी त्वमसि ॥957॥
योगे यागे ध्येया ब्रह्मानन्दात्मिका त्वमेवैका ।
पञ्चानामसि नाथा भूतानां भूतधात्रि हे ललिते ॥958॥
यौगिकवैदिकपूजाविविधास्सन्ति प्रकाममुपचाराः ।
भौतिकतन्मात्रकतापूजा प्रीत्यै भवेत्तवैकाम्ब ॥959॥
यन्त्राधारा भवसि त्वमपि सुवर्णाक्षराङ्कमयमेव ।
यन्त्रमनेकविधं ते मन्त्राङ्कं देवि भवति ननु ललिते ॥960॥
रचयसि चित्रमयं त्वं भुवनं मायाख्यकुञ्चमादाय ।
शाश्वति शाश्वतसुखदे मायासाम्राज्ञि ते नमो ललिते ॥961॥
रमयसि शम्भुमदभ्रं कमनीयाकारविभ्रमैरम्ब ।
क्षमयार्चितासि मातः शाम्भवि तुभ्यं नमः क्षमाधारे ॥962॥
रजसा सजसि हि भुवनं रक्षसि भूतानि देवि सत्त्वेन ।
अजहरिरूपधरा त्वं भवसि धराकारधारिणी ललिते ॥963॥
रथमकरोत् त्रिपुरेभ्यः पृथिवीं यस्ते पतिः शिवो ललिताम् ।
कथमवसि त्वमसूस्त्वं शिवमावोढुं किमम्ब न त्रातुम् ॥964॥
राजा भूमिधराणां तेजोराशिः सुतासि ननु तस्य ।
राजीवाक्षि दयामयि मातर्मां पाहि सन्ततं ललिते ॥965॥
राक्षसकोटिविमर्दिनि सकलैश्वर्यप्रदायिनी त्वमसि ।
साक्षिण्यपि ननु जगतां श्रीकरि मातर्नमोऽस्तु ते ललिते ॥966॥
रिपुदमनमात्मशक्त्या निपुणा समरे विधाय कृतकृत्या ।
सा त्वमसि देवकार्ये धर्मिण्यार्ये त्वमेव ननु ललिते ॥967॥
रीतिरवेद्या ननु ते निपुणैरपि धर्मवर्धिनी त्वमसि ।
मातर्लोकातीते विपदः सर्वा निवारय त्वं मे ॥968॥
रुद्रप्रियकरि रुद्रे भद्रमुखि त्वं मयि प्रसीद शिवे ।
भद्रं कुरु कल्याणि त्वं विनयो मे कृतोऽयमेव ननु ॥969॥
रूक्षासि रिपुषु नित्यं वृद्धिश्चासीन्दुमण्डले सुजने ।
पक्षीव हृदयभावे साक्षिण्यसि मे निधेहि मां सुजने ॥970॥
रेखाभिरञ्चिताङ्घ्रे श्रीकरि भद्राभिरागरालोके ।
लेखालिगीयमाने काकलिकाढ्ये नमोऽस्तु ते ललिते ॥971॥
रूपयसि रिपुषु पूर्वं भ्रूचापं तदनु करधतं चापम् ।
रूपवति खलविदूरे सर्वातीते शमात्मिके पाहि ॥972॥
रौद्रं रौद्रे वदनं भद्रं भद्रेषु तावकं रुचिरम् ।
भद्रमिह भद्ररूपे मयि कुरु नित्यं त्वमेव धीरत्वम् ॥973॥
रञ्जय सुजनमनांसि तु भञ्जय दनुजाधमानुदारेम्ब ।
रञ्जकसुजनकदम्बे भञ्जय पापानि मे सकादम्बे ॥974॥
रम्भोरु मङ्गळाङ्गि प्रणताभीष्टप्रदेम्ब मुनिगीते ।
सुखकरि सदये हृदये मातर्मातङ्गि ते नमो ललिते ॥975॥
ललितारविन्दहस्ते सुमुखी त्वं भवसि पूजया प्रीता ।
ललिते सुवासिनीनां साध्वी त्वं भवसि भवमयि प्रीता ॥976॥
लास्यप्रियासि लीलालास्यप्रियहृदयवल्लभा त्वमसि ।
आशोभमानमूर्तिस्तर्पणजलबिन्दुमात्रतुष्टासि ॥977॥
लास्यं तनोति वदने हास्यं ते लासयति च बुधहृदयम् ।
भवसि च विशुद्धहृदया जय ललिते शक्रपूजिता सदया ॥978॥
लिपिशतभाषारूपे रूपातीते बहुविधाकारे ।
मधुरामतरसवर्षिणि मातर्मां पाहि सज्जनाधारे ॥979॥
लीनासि जगति जगतीं कुक्षौ निक्षिप्य रक्षसि प्रीता ।
लीलारविन्दभङ्गी नादानुमुदितेऽस्तु वन्दनं ललिते ॥980॥
लुभ्यति जगती तुभ्यं सभ्यानिभ्यान् करोषि यदि दयसे ।
अभ्युदयमिच्छतेम्ब त्वं मे यच्छायतिं शुभं सदये ॥981॥
लेखाराधितपादे लावण्यमयी च पूर्वजे जगताम् ।
जननादाश्रितसुखदा त्रिपुराम्बा त्वं पुनीहि मां ललिते ॥982॥
लोकालोकनशीले दशमुद्राराधिते नमो ललिते ।
शोकविनाशिनि नमतां वन्दे त्वामम्ब किन्नरैर्गीते ॥983॥
लौल्यमतिलङ्घनीयं भवति यदा पासि नस्तदा सदया ।
मानसलौल्यविहीनो वाचां निचयेन तोषयाम्यम्ब ॥984॥
लम्बोदरफणिचक्रे द्वादशशतपत्रवासिनी त्वमसि ।
दशविधमुद्रारूपा यमिजनवश्या च ते नमो ललिते ॥985॥
शतपत्रपत्रनेत्रे करुणापूरेण बन्धुरापाङ्गि ।
दशमुद्रार्चितपादे ध्यानाधीने त्वमेव मां पाहि ॥986॥
शशिधरकमलजमुरहरवशगा मुद्रार्चिता भवेदेव ।
किमुत तथार्चनविदुषां विषये मामम्ब पालयेरेव ॥987॥
शशिमुखि सम्भवसि त्वं मुद्रासुज्ञानमुद्रिकारूपा ।
ज्ञानेनैव च गम्या ज्ञानज्ञेयात्मिका त्वमेवासि ॥988॥
शारदशशिसितहासे दशशतदलकमलगामिपथबोध्री ।
भवसि ननु मूलमुद्रा मुद्राखण्डत्रयेश्वरी ललिते ॥989॥
शितिकण्ठशक्तिरूपे मृत्योर्दर्पोऽपि नाशितः शक्त्या ।
तव देवि गुणवती त्वं ललिते यासि त्रिकोणगुणसाम्यम् ॥990॥
शीतापाङ्गि विशुद्धे पूर्णचरित्रे शिवप्रिये ललिते ।
वाञ्छितफलदात्री त्वं कुण्डलिनी त्वं पुनीहि मां सततम् ॥991॥
शुद्धाभ्यासस्तुतिभिर्वेद्ये ध्यानेन सेवया भजताम् ।
षड्विधतत्त्वाद्ध्यानं तीर्त्वा बिन्दुस्थितासि सा त्वं हि ॥992॥
शूलिनि करुणामूर्ते षट्चक्राणि त्वदीयपीठानि ।
शेषे सहस्रपत्रे साधकसुखदात्री ते नमो ललिते ॥993॥
शोकामयहरकरुणापूर्णापाङ्गे शुचिस्मिते ललिते ।
शोकमशेषं मामकमपहर मां पाहि ते नमो विहितम् ॥994॥
षण्मुखगणपतिजननी त्वं सर्वानवसि करुणया सततम् ।
शरवणभवनुतसुगुणे शर्वाणी त्वं सदैव मां पाहि ॥995॥
षड्जादिनादमोदिनि षड्गुणसम्पत्तिसंयुते ललिते ।
अज्ञानतिमिरदीपा त्वमसि हि जगतां नस्सुखं देहि ॥996॥
षट्चक्रचारिणी त्वं ज्ञानानन्दप्रदायिनी नमताम् ।
कुण्डलिनीति त्वमसि हि नित्याराध्या च तन्मुखाद्भवसि ॥997॥
षाड्गुण्यपूर्णचित्ते चक्रान्तर्वासिनी तदाधारा ।
जगतामसि सुखदात्री जगदीश्वरि पाहि मां कपापाङ्गैः ॥998॥
सकलजनसेव्यमाना सकलाभिष्टप्रदा त्वमेवासि ।
सकलविधार्चा प्रीता सुलभा त्वं देवि मानवानां हि ॥999॥
सात्त्विकराजसतामसपूजा आदाय तत्समानफलम् ।
दत्त्वा रक्षसि बालान् सात्त्विकपूजा तव प्रियैव ननु ॥1000॥
साधयसि कार्यजातं स्वनिदेशादेव शासनं कोऽपि ।
नोल्लङ्घयेत् त्वमम्ब श्रीचक्रागारवासिनी भवसि ॥1001॥
सारस्वतसाम्राज्ये नादविचारादेव मोदमानासि ।
सारस्वतविधिसुलभां नुतिशक्तिं मे प्रदेहि हे ललिते ॥1002॥
सारसगामिनि ललिते लीलाक्षणमात्रपालनख्याते ।
वाहय करुणास्रोतः श्वासोच्छ्वासेषु देहिनां ललिते ॥1003॥
सिद्धिप्रदेम्ब सीमाकारिणि जगतां च सुमुखि सूक्ष्मतनो ।
सृष्टिकरि देवतानां सोमसमेता सौख्यदास्व मयि नित्यम् ॥1004॥
हरहारवेणि ललिते हितकरि सर्वोत्तमेषु सुतभावे ।
हुतवहसम्भवमाता त्वमसि हि तुभ्यं नमोऽस्तु हे ललिते ॥1005॥
हेमाङ्गदाङ्गशोभातोषितभुवनत्रये महादेवि ।
शिवशक्त्यभेदरूपे विश्वाधारेम्ब पाहि मां ललिते ॥1006॥
क्षतिरिह यदि नुतिकुसुमस्रजि सोढ्वा धारय त्वमेवाम्ब ।
कण्ठे श्रीकण्ठेन त्वमपि रमस्वाम्ब रमय मां च हरम् ॥1007॥
ज्ञानधनपूज्यमाने ज्ञानानन्दे सदा शिवानन्दे ।
मतिकुसुमपालके ते प्रीतिं तनुतामियं कृतिर्ललिते ॥1008॥