| मराठी(मूलम्)
|
संस्कृतम्
|
९
विष्णुविणे जप व्यर्थ त्याचे ज्ञान।
रामकृष्णी मन नाही ज्याचे॥१
उपजोनी करंटा नेणे अद्वय वाटा।
रामकृष्णी पैठा कैसा होय॥२
द्वैताची झाडणी गुरुविणे ज्ञान ।
त्या कैंचें कीर्तन घडे नामी॥३
ज्ञानदेव म्हणे सगुण हे ध्यान ।
नामपाठ मौन प्रपंचाचे॥४
|
९
न रामे न च वा कृष्णे संरक्तं यस्य मानसम्।
अपविष्णु जपस्तस्य व्यर्थो, ज्ञानं वृथा च तत्॥ १
जातोऽप्यद्वैतमार्गं यो न जानीते स दुर्भग:।
कथं रामेऽथवा कृष्णे प्रवेशस्तस्य सम्भवेत्॥२
न यैर्गुरोधिगतं ज्ञानं द्वैतविमर्दनम्।
सङ्कीर्तनं हरेर्नाम्नां कथं तेषां नु सम्भवेत्॥३
ज्ञानेश्वरो वदति यद्, तद् ध्यानं सगुणं स्मृतम्।
यस्य नाम्नां पाठतोऽयं प्रपञ्च: शान्तिमृच्छति।।४
|
हरिपाठ: ज्ञानेश्वरकृत: मराठी-संस्कृतभाषाभ्याम्
