सामग्री पर जाएँ

पृष्ठम्:अग्निपुराणम् सम्पादकः जीवानन्दविद्यासागरभट्टाचार्यः (१८८२).pdf/२३

विकिस्रोतः तः
एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति

(अ०]

रामायणवृत्तान्तवर्णनम् ।
लक्ष्मण स गुहो रात्रौ चक्रतुर्व्यागर हि तौ ।
सुमन्त्र सरथ त्यक्का प्रातर्वावाम जाह्नवीम् ॥ ३२ ॥
रामलचणसीताय तोर्णा बापु प्रयागकम् ।
भरद्दाज नमस्कृत्य चित्रकूट गिरि ययु ॥ ३४ ॥
वाम्तपूजन्तित छत्वा स्थिता मन्दाकिनीतटे 1
सोतायें दर्शयामास चित्रकूटञ्च राघव ॥ ३५ ॥
नखेविदारयन्त ता काक तचक्षुराचिपत ।
ऐषिकास्त्र व शरण प्राप्तो देवान् विहायस ॥ २६ ॥
रामे वन गते राजा षष्ठे ऽह्नि निशि चाब्रवीत् ।
कौशल्या स कथा पौवा यदज्ञानाइत पुरा ॥ ३७ ॥
कौमारे शरयतोरे बदत्तकुमारक ।
शब्दभेदाश्च कुम्भेन शब्द कुर्व च तत्पिता ॥ ३८ ॥
प्रशाप विलयन्मावा शोक कृत्वा रुदन्महु |
पुत्र विना मरिष्यावस्त्व च शोकान्मरिष्यसि ॥ ३८ ॥
पुत्र विना स्मरन शोकात् कौशल्य | मरण मम ।
कथासुक्काऽथ हा । राममुक्का राजा दिवङ्गत ॥ ४० ॥
सुप्त मत्त्वाऽथ कौशल्या सुप्ता शोकार्त्तमेव सा ।
सुप्रभाते गायनाथ सूतमागधवन्दिन ॥ ४१ ॥
प्रबोधका बोधयन्ति न च बुध्यस्वसो मृत ।
१३
कौशल्यात मृत ज्ञात्वा हा हतास्मीति चाब्रवीत् ॥ ४२॥
नरा नार्योऽथ रुरुदुरानीतो भरतस्तदा ।

fare समवुन मोघ्र राजग्टहात् पुरीम् ॥ ४३ ॥
द्रष्टा समोका कैकेयीं निन्दयामास दुःखित ।
श्रकीर्त्ति पातिता मूर्ति कौशल्या स प्रशस्य च ॥ ४४ ॥