१] [२०] होः) । इन्त्री गावि अयं से वर्ष इन्द्र सिद्धिः प्र भ॑रामदे वायुर्न रच॑म् । वि॒द॒न्यत्रो] [दीच्य॑गे मनी॒षा सु॒म्नमञ्चन्त॒स्त्वा नॄन् ॥ १ ॥ व॒यश् । ते॒ ॥ क्य॑ः । इ॒न्दु । । । । | मरा| युः । न । रम् । चिपन्यवः । दीयेसः । मनीषा | सुब्रम् | इय॑क्षन्तः । ग्वाइनः । नॄन् ॥ १ ॥ नेतून मिच्छन्द्रीति ॥ 'हे राम हुन कुणाल अहने कर्मयोवार: तुका दीयमानाः भरव इमान् त्वं न॑ इन्द्र॒ स्वाम॑कृती त्वा॑य॒तो अ॑मिष्टि॒पासि॒ जना॑न् । पि॒नो वह॒वेत्वार्थीमि यो नष॑ति वा ॥ २ ॥ स्वम् | ब॒ः । इ॒न्य॒ । त्वमि॑ः । न य॒तः । अ॒मा । अ॒ जना॑न् । त्वनं । इनः । डाझुपैः । बरुता ह॒त्याः । भि । मः ॥ [मर्हति । स्वा ॥ २ ॥ वाभिः कविभिः सत्कावान् महानां रडिया म म् स्वामी दायुप- सम्मका, स. त्याद एवंविघको खाने ज्यामोति ॥ २ ॥ 1203 सो युवेन्द्र जोः सखा॑ नि॒वो अ॒राम॑स्तु पाया। यः शंस॑न्तं॒ पः स॑शमा॒नमृती पच॑न्तं च स्तु॒वन्ते॑ च प्र॒णेष॑त् ॥ ३ ॥ सः 1 अ॒ः | पुणे । इन्द्र॑ः । शवः | ज॒राम् । अस्तु । पासा 1 यः । संसै॒तम् । पः । वा॒द्यमानम् । ऊ॒ती | पच॑न्तम् ॥ च॒ 1 स्तु॒क्त॑म् । च॒ । ब्र॒ध्नेम॑त् ॥ ३ ॥ बेट० सः इमाः युवा मामः सा तृष्णा शवन्तम् मागणपति मतिः तम् तम् तमु॑ स्व॒ इन्द्रं॒ तं वृ॑षु॒ स्मन् पुरा वा॑यु॒धुः शा॑श॒दुर्ग | सवस् कामे॑ पीपरदिया॒ानो म॑य॒तो नूत॑नस्प॒योः ॥ ४ ॥ 1-२-१.२.स्माको.
