अप्राप्य न स्याद्वाक्यार्थःउ अबाधितमपि त्वर्थे,पू अबुद्धिपूर्वकः सोऽपि,उ अभावे च व्यवहतेः,पू अभेदवादाश्रयणम्,उ अभ्यासेन प्रत्ययस्य,पू अमितं हि तथा कस्मात्,उ अमित्वा कण्टकाभावम्,पू अयथार्थचियो बीजम्,पू अयथाथो यदा भाव,उ अरूपेण च भिन्नत्वम्,उ अर्थक्रियागते भेदे,उ अथेमत्र च सापेक्षम्,उ अर्थवत्वे प्रमाभावात्, अर्थे तत्तेन तनिष्ठम्,उ अयं ज्ञातव्य इत्युक्ते,उ अलोककमिदं ज्ञानम्पू अलौकिकेऽर्यरूपेऽतः,उ अवज्ञातप्रोक्षादेःउ अवघातादिविधयः,उ अवमशौं दृष्टसतःउ अविद्यास्तमयो मोक्षःपू अविविक्तस्मृतेरेवम् ,उ अविवेकोऽन्यथा तु स्यात् ,उ आविशिष्टस्तु वाक्यार्थःउ .. अव्युत्पन्नप्रवृद्धिः स्यात्,उ असंनिधानाबोधचे,उ असंभवादषघादपू |
पुट. काण्ड. कारेका 81 19 158 4 95 55 81 20 94 48 22 158 8 182 91 41 92 42 82 2 - 17 62 16 47 ५ 5 50 95 54 102 8 75 82 24 76 152 3 176 152 8 177 147 8 161 152 3 175 97 60 119 8 106 140 3 1835 139 8 124 10B 3 77 187 8 116 |
पृष्ठम्:ब्रह्मसिद्धिः (मण्डनमिश्रः).djvu/२७२
दिखावट
एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति