रनुवर्तत इति भावः ॥ ८१॥
तत्र कारणमाह, विरोधीति ।
|
विरोधिप्रत्ययं त्यक्त्वा नैरन्तर्येण भावयन् । |
उपासको जाग्रति विरोधिप्रत्ययं ध्येयप्रत्ययविजातीयप्रत्ययं त्यक्त्वा नैरंतर्येणोपास्यं वस्तु मनसि भावयन् स्वप्नदावपि बहुवारमुपास्यस्य वासनावेशात्संस्कारसामर्थ्याद्भावनां लभते ॥ ८२॥
ननु प्रारब्धप्राप्ते विषयभोगे कथम् भावनानैरंतर्यं घटत इत्याशंक्यास्थातिशयतो विषयव्यसनिन इव सिध्यतीत्याह, भुंजान इति ।
|
भुंजानोऽपि निजारब्धमास्थातिशयतोऽनिशम् । |
निजारब्धमात्मीयमारब्धं कर्म भुंजानोऽप्यनुभवन्नपि, आस्थातिशयतः उत्कटेच्छावशात् विषयव्यसनी विषयमुखेषु व्यसन यथा कार्यान्तरेषु व्याप्तोपि विषयाननवरतं ध्यायति, तथाऽनिशं ध्यातुं शक्तः । नात्र संदेहः ॥ ८३॥
उक्तमुदाहरणं विवृणोति, परेति ।
|
परव्यसनिनी नारी व्यग्रापि गृहकर्मणि । |
गृहकर्मणि गृहोचितकर्मणि व्यग्रापि निमग्नापीत्यर्थः,परव्यसनिनी जारपुरुषे व्यसनवती नारी अंतर्मनसि तत्परसंगरसायनं जारपुरुषसमावेशसुखानुभवरसमास्वादयति ॥ ८४॥
नन्वन्यानुरक्तमनस्कतया गृहकर्मणस्सम्यङ्निर्वहणं न स्यादित्याशंक्याह,परेति।
|
परसंगं स्वादयंत्या अपि न गृहकर्म तत् । |
