विप०-( सक्रेोधम्) अयि अलिअ ! शैशचादो पहुदि राअउलपवट्टिदो खु तुमं णअसूअणिउणो कहं एवं मन्तेसि । णं परमाणुमेत्ते वि वैरिए अप्पमत्तेण भोदव्वं[१] ।
अलीकः-ता कधेसु किं संदिटं तिउरणाहेण[२] ।
( विपरीतः कर्णे एवमेव )
अलीकः-( सहर्येम्) साधु साधु सृमंतिदं एर्द[३] ।
विप०-( सगर्वम्) वअस्स ! एदस्सि कम्मे तए मए वि भणिदव्वं विपरीदो असुराणं विजओ, अलिआं देचाणं खओो । ता गच्छ तुमं विप्पयारसु विरिचं । नारओ विन्हुसआसे चिट्टदि । अहंपि हरं विप्परिआरिअ पुरंदरपहुदिदेवे विप्पञ्आरेमि[४] ( इति निष्का न्तौ )
( विष्कम्भकः )
( ततः प्रविशति नारायणो नारदश्च )
नारायणः-( साशङ्कम्) किं पुनरद्य नारदः शारदाम्बुद इव नीरसो विच्छायकायः स्थितः ? इयमपि वीणा स्कन्धावलम्विनो भारायते ।
नारदः-( सखेदं नि.श्वस्य ) अपि वैकुण्ठ !
|
करुणरुदितनादव्यक्तिमासृत्रयन्ती |
नारायणः--~-(सप्तम्भ्रमम्) अत्याहितमत्याहितम्! । अयि नारद ! सकलभुवनवृत्तान्तविशारदोऽसि ॥तदावेदय कस्यायं सुचिरमस्ताय क्षणिकोऽभ्युदयः।
- ↑ अयि अलीक ! शैशभात्प्रमृति राजकुलप्रत्रर्धितः खळु त्वं नयशतनिपुणः कथमेवं मन्त्रयसि ? । ननु परमाणुमात्रेयेि वैरिणि अप्रमत्तेण भवितत्र्यम् !
- ↑ तत्कथय किं सन्दृिष्टं त्रिपुरनाथेन ।
- ↑ साधु साधु सुमन्त्रितमेतन् ।
- ↑ वयास्य ! एतस्मिन् कर्म्मणि त्वया मयाऽपि भणितव्यं विपरीतोऽसुराणां विजयः, अलीको देवानां क्षयः । तद्रच्छ त्वं विप्रतारय विरञ्चिम् । नारदो विश्णुकाशे तिष्टति । अहमपि हरं विप्रतार्य पुरन्दरप्रभृतिदेवानपि विप्रतारयामि ।
