महेशः-(शेपमालोक्य )
|
चलाचलधरोत्कृत्तफणाव्रणगणातुरः । |
शेपः--( सप्तंरम्भम् ) अपि देवदेव ! त्वदादेशवशंवदोऽस्मि न पुनरहमपर्याप्तः ।
|
सहस्त्रेणात्पानां प्रसरदुरुनिःक्ष्वासमस्ता |
नारदः-( सहर्पाश्चर्यन्.) साधु साधु न खलु क्ष्माभारोद्धहने एय समरभारोटहनेऽपि धुरीण एच भुजद्गराजः । ( शिशिरबाधामभिनीय ) आः ! किं पुनरेचंविधदुःखोप्मसंबाधेऽपि शिाशिरवैधुर्यमुज्जृम्भते । ( पुरोऽवलोक्य ) कधमग्रं पर्वनराजः प्राप्तः! । ( सद्दर्पम् ) एह्येहि शैलराज ! हरश्वशुर ! शिशिरय त्रिपुरपरिभवोत्तप्तं सुरसमूहम् ।
( प्रविश्य )
हिमवान्-( सपञ्चात्तापं हम्तं विधुन्वन्) अयि मुनीन्द्र !
|
अहह! किमिह कुर्मो नायकस्पामराणां |
तदिदानीं स्थाघरोऽपि फामस्प्पो यिम्च्पाक्षापेक्षां पूरयिष्ये ।
नारदः-( सप्रश्रयम् ) अयि दुर्लक्ष्य त्र्यक्ष !क इदाणीं प्रतीध्यते । त्रिपुरोपभदे देययाने मृपीनन्द्रमसी परमिह नागतौ ।
नन्दी-( दिशोऽझेक्य प्तमम्धमम् ) आः ! किमेतत् ।
|
रात्रिर्गनैव विहरन्ति न घरिवाहा- |
( मर्पे मश्मग्भारमाटोग्न्तेन्ते )
