|
अस्तोदपत्पितिरियं किमु लङ्घनीया |
तत्कथय कोऽयं वीरशिरोमणिः ? ।
वृहस्पतिः--अयि शिलाद्सृनो ! कथितः किमेप विज्ञेयः अन्तरिक्षचरग्त्रिपुराभिधानो धूमकेतुरिय त्रैलोक्यस्य ? ।
|
दुष्प्रेक्षाः प्रसरत्प्रभूतहुतभुग्ज्वालौघनीराजित- |
न चायमन्तरिक्षचरोऽन्तरिक्षमेव क्षिणोति | क्षितिरपि सुतरामनेनैवोत्ताप्यते । सोऽपि रसातलनायको भुजङ्गराजो भग्न एवानेन ।
( ततः प्रविशति पृथिवी )
पृथिवी-( प्तोद्वेगमाकाशे लक्ष्यं बध्वा ) भअवं कमलुन्भव ! किं तुमं उआलभेमि ? अहो दे दुव्विलसिदं !
|
साधारणा अट्ट कुलाअला णं |
ता ण तुमं उवसप्पिस्सं । तं य्पेव चंदसेहरं सरणं गमिस्सं, जी तुमं पि णिन्मेदि । (परिक्रामन्ती स्खछनमभिनीय सवैङ्क्ष्यम्) अहह ! सुट्ठु अवलम्हि संजादा । ता को मह आलंवणं । दूरे सो भुअंगरा[१]ओ ।
- ↑ भगवन्म् कमलोद्भव ! किं त्वामुपालभे ? । अद्दो ! ते दुर्विलसितम् ।
साधारणा अष्ट कुलचला ननु
ते दिगाजाः स च मुमङ्गराजः ।
मां धृत्वा इति विस्तरेण
भञ्जयसि किं दारुणद्वानवैः ॥तन्न त्वामुपसर्पिप्ये । तमेव चन्द्रशेत्वरं शरणं गनिष्यामि यत्त्वामपि निर्माति । अइह ! प्तुप्ठु अवलास्मि सञ्जाता । तत्को ममालम्बनम् । दूरे स भुजङ्कराजः ।
