महेशः-(सखेदम् ) अहहं पुरुहूत ! किमिदं व्याहृतम् ! । स्वमेऽपि दिविपत्कार्येपु न स्यादुदासोन ईशानः ।
|
शूलं शिरःशूलकरं न कस्य |
यमः-( ससरम्भम्) आः ! किं मृतममरैर्येद्दैत्यसमरसम्मर्द्दकेलिर्भगवन्तमुग्रं व्यग्रीकरिप्यति ? । अयि देवदेव ! त्वद्वरप्रदानवलमाशङ्कमानास्तत्र वयं क्लीवा: संवृत्ताः स्मः । तदिदानीम्----
|
भोदन्तां करपङ्कजेपु गिरिश ! स्वस्थानि शस्त्राणि ते |
हुताशः-(सक्रोधमाकाशे लक्ष्यं बभुदा )
|
अयि ज्वालाः सर्वाः प्रलयसमयाटोपविष्पमाः |
नारदः-(सहर्पे विहस्य ) अयि घायो ! पश्य पश्य निजमित्रस्य शौर्योत्साहम् ।
वायुः-सखे नारद !
|
तिर्मूलमुन्मूलयिताहमेव |
नारदः-( सहर्षम् ) दिष्टया वर्द्धतां वर्द्धतां धमैः । एवमुद्धतक्त्तोघेपु देवेपु दानवानामम्भसि मग्रानामपि क्क जीवितम् ।
वरुणः ----- ( समवै प्तप्रक्ष्रयम् )
