|
देवेष्वस्तमुपागतेपु सहसा तत्क्रोघलीलायितै- |
नारदः-( सहासम् ) सैहिकेय ! अहमप्यत एव न देवानाऽऽकोप्य दानवान्निर्मूलमुन्मूलयामि । तथाहि ---
|
निर्मृलमुन्मृलितदानवेपु |
राहुः-( सोपहाप्तम्) अहो ! महाहवकृतूहलित्वं महामुनेः ! तदहं प्रतिग्रहान्तरनिरीहस्य पूरयामि भवतः समरावलोकनसमोहाम् ।
|
वराको राकायां मम कवलतामेत्यऽशरण- |
( इति सक्रोध निष्क्रान्तः )
नारदः-( साश्चर्यम्) अहो चण्डिमा दानयखण्डस्य । तदहं भगवतीं भागीरथीमुपास्य खपडपरशुमुपवीणयितुमनुसरामि । तमेव देवं दानवेभ्यः क्रोधयिप्यामि । ( नमोऽवलोक्य ) सुरसमूहोऽपीदानीं शिवं सेवमानो भविप्यति ।
( इति निष्क्रान्तः )
विष्कम्भकः
(ततः प्रविशति सुरप्तमूहोपास्यमानो॒ महेशः)
महेशः-(स्वगतं साशङ्कम्) आः किं पुनचिंध्वंसितानिच पश्याम्यमृतान्धसः ? । भवतु पृच्छामि । ( प्रकाशम् ) अयि सुरगुरो । किमेतत् ? ।
|
शाक्रं चक्षुःसहस्त्रं परिवहति हिमक्लीवराजीवमुद्रां |
वृहस्पतिः ----- (सोल्लुण्ठम् ) किं पुनर्भगवान्सर्वज्ञो नारदवदस्मान्कन्दलाय मुखरीकर्त्तुमिच्छति ? । स्वयमेव वेत्तु देवः ।
