रुक्मिणी-( सन्रीइस्मिमतम् ) मअरंदिआहत्थादो चित्तवडं णिवडिदं
गहिऊण ( सगद्गदम्) केणवि उद्धमुर्ह पुलोइदं[१] ।
सुबुद्धिः-( सस्मितं गवाक्षे विक्ष्य अपसृत्य साशङ्कम्) सम्ग्रति सर्वासामनवसरः संवृत्तः । आयातो महाराजभीप्मकः कृप्पगपुरतः ।
( तत प्रविशति रथारूढो भीप्मकः )
भीष्मकः-( कृप्णं निरूप्य स्वगतं सानुतापम्)
|
इदं रूपमिदं शौर्यमिदं शीलमिदं वयः । |
(नेपथ्ये सोपद्दासम्)
|
वालः कुमारोऽपमहो मरालीं पारावतायार्पयति प्रसह्य । |
भीष्मकः-( स्वगतम् ) अये ! केनापि कुमारक्रोडामुपहसता सदुपश्रुतिरियं व्याहृता सम्वोधयति माम् । क पुनरेतदथैस्य सम्भवः । अथवा दुर्विज्ञेया दैवगतिः ।
(नेपय्ये )
अयि वन्दिनः ! पठत पठत राज्ञां कृते मङ्गलाशिपः ।
वन्दी-( सगर्वहर्षम् )
|
विभ्रद्दोस्तम्भदैध्र्य द्वियदवनिभुजां खर्वयन्गर्वमुद्रां |
अपि च-
|
जयति घटितस्तैर्द्दम्भोलेर्हरिः परमाणुभि- |
सुबुद्धिः-(श्रुरवास्वगतम्)अलं मनःशब्देन । श्यामाहरणक्षम एव भवतु ।
- ↑ मफरन्दिकाहस्ताश्चिनपटं निपतितं गृहीत्वा केनापि ऊर्घ्वमुखं प्रलोकितम् ।
