- १७R )
ॐळमध४– स संक्रान्सिडैपविंश्यते शशधश्चामी, सेध-यूषा-मिथु-- कन्था-तुला-बुध-अनुद्रकुभमानआमकः । तेऽ इद चयी घिकानि भवन्ति तत्रैकैकस्मिद्नेि क्रमेण -स्थिर-रूि भावश्च राशयः। तथाच, चंडें निकुंडं मध्ये ये मध्यमा वृ झिट्टवृश्चिक--नामकाः स्थिराशयश्चत्वारः, तेषां विंधणी मिति¥ आम स्मृति प्रसिद्ध ये त्वसमा -नन्या मननामक हिंस्त्रभाषा कोश्यन्ते षडशीतसुख-संज्ञकः । त्रे प्रथमे गेष-कर्कट-भू-मकल्पयत्य(धीराश्यः, तेंडु तुठे विशु-एंज्ञकं । ॐटमराधयन-संक्ष, १ इदं तत् सर्भ भास४५ आईं. ‘‘अयने ६ विडुये है उनलः पङतयः। चतुङ्ग विभुएथश्च संक्रास्थो द्वादश स्मृताः । झषु कर्मसंन्सी के दुरदक्षिणायने । विघ्यै तु तुलमेघ -भध्यै ततोऽप्राः ॥ कन्यायां मिथुने मीने धनुष्पं चेतः । षडशीतिसुखाः प्रोक्ताः षडशीतिगुणाः फलैः । घूर्व-वृश्चिकसिंधु कुम्भे चैत्र २धेरैनैतः । एसइविष्णुपदं नाम विषुवाधिकं फ़्रै–इति । विखुवाभ्यामसुनाभ्यां च युक्तं त्रि-चतुष्कं ई गोल इयं थते । सत्र, -वैश्रुत्रस्य यर्कeख्यायनस्य च मध्ये । ग्रद्भर्ज्ञकं वृषभः पङशति-लॅक्षी मिथुनॐ तिष्ठतेि । तथा, यद्गायनस्य कुरूनविंध्रुवस्य च मध्ये सिं-कवी त्रु यसे ये वृद्धिश्चक्षुधी। ऽवमन्यदप्युदहस्र्युस १ गछोट्या
- रिक्षे विश्वपदं पछलतिषु दिक्षुभे तुला लेणें ।
विषुवन्तु” इङ्गिणमयनं सौम्यं सुमे सुप्रै”---इतेि
न विष्णुपग--इति (व ०9ती पात्रः । शून--:त्यन्यन्न पाठः । 6 iी इल त्रिn gछे भाठः ।
